Οι Ευρωπαίοι αντιμέτωποι με τη σύγχρονη εκδοχή της «Λερναίας Ύδρας»

Μετά την «ανακούφιση» για την Ελλάδα, ήρθαν τα κακά μαντάτα από Ισπανία, Πορτογαλία και Ολλανδία…

Οι Ευρωπαίοι μπορεί να θεώρησαν πως έφυγε από πάνω τους ένα σημαντικό βάρος, που λέγεται Ελλάδα, μετά τα όσα αποφασίστηκαν στα δύο τελευταία Eurogroup. Ωστόσο η ανακούφιση που πιθανόν ένιωσαν, δεν πρέπει να κράτησε για πολύ, καθώς «έσκασαν» δυσάρεστα νέα από την Ισπανία,

την Πορτογαλία και εσχάτως από την Ολλανδία. Αποδεικνύεται λοιπόν πως μέχρι στιγμής οι αξιωματούχοι έχουν κάνει μία «τρύπα στο νερό» και οι όποιες αποφάσεις έχουν λάβει δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.  Δεν θα ήταν υπερβολή κάποιος να ισχυριστεί πως οι ευρωπαίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με μία νέα εκδοχή της «Λερναίας ΄Υδρας». Εκεί που κόβουν ένα κεφάλι της κρίσης, ξεπετάγονται νέα, ακόμα πιο επικίνδυνα. Αναμφίβολα για την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό οι πολιτικοί της Ευρώπης, οι οποίοι δεν έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν σε ένα αποτελεσματικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης. Σύμφωνα με τις τελευταίες ενδείξεις Λισαβόνα και Μαδρίτη προκειμένου να αποτρέψουν ένα πτωτικό σπιράλ παρόμοιο με εκείνο που έφερε την Ελλάδα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, κάνουν εκκλήσεις για περισσότερα κεφάλαια διάσωσης και περισσότερο χρόνο, εν μέσω προειδοποιήσεων για έντονα ρήγματα στην εύθραυστη κοινωνική υποστήριξη του προγράμματος προσαρμογών.

Η λιτότητα οδηγεί σε αδιέξοδο

Τα τελευταία δημοσιεύματα για την Ισπανία, την Πορτογαλία, και την Ολλανδία δημιουργούν εκ νέου προβληματισμό για τις διαστάσεις που μπορεί να λάβει το επόμενο διάστημα η δημοσιονομική κρίση λόγω της επιμονής των ευρωπαϊκών ελίτ να διατηρούν μια πολιτική λιτότητας που επιδεινώνει την κρίση και βαθαίνει την ύφεση. Οικονομολόγοι και αναλυτές αναρωτιούνται τι κρύβεται πίσω από τον επίμονο ισχυρισμό τους ότι δεν υπάρχει άλλη πολιτική από αυτή που κόβει τα φτερά των χωρών οι οποίες πετούν όλο και πιο χαμηλά.

Τα δημοσιονομικά γεράκια της ευρωζώνης υποστήριζαν ότι η λιτότητα θα αποδώσει καρπούς: η σφιχτή δημοσιονομική πολιτική θα οδηγήσει σε χαμηλότερα ελλείμματα και τα μικρότερα ελλείμματα, με τη σειρά τους, θα οδηγήσουν σε μείωση επιτοκίων και κατά συνέπεια σε ταχύτερη οικονομική ανάπτυξη. Εάν συμπληρώσουμε σε όλα αυτά την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας με τη μείωση του κόστους ανά μονάδα εργασίας, τότε πραγματικά κανείς συμπεραίνει πως η λιτότητα μπορεί να επιφέρει αποτελέσματα.  Εντός της ευρωζώνης, όμως, το πείραμα δεν πέτυχε. Η Ελλάδα έχει τα δικά της προβλήματα, αλλά ακόμη και εκείνοι που είναι δημοσιονομικά συντηρητικοί δεν έχουν ανταμειφθεί από αυτήν την πολιτική. Οι αποδόσεις των 10ετών ιρλανδικών ομολόγων βρίσκονται στο 7,8%, επίπεδο γελοία υψηλό δεδομένης της κατάστασης της οικονομίας. Κατά τους επόμενους μήνες, οι δυσκολίες για την ευρωζώνη πιθανότατα θα αυξηθούν. Καθώς διευρύνεται η κρίση και οι επενδυτές χάνουν την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα των χωρών να εφαρμόσουν μακρά δημοσιονομική λιτότητα, θα αρχίσουν να υποφέρουν και οι χώρες που μέχρι τώρα ήτα