Γιατί το ελληνικό πρόβλημα δεν θα λυθεί

Πολλή φασαρία για το… τίποτα;

Τις επόμενες μέρες να περιμένετε πολύ θόρυβο για την «εκπληκτική συμφωνία» που θα διαγράψει ένα μεγάλο μέρος του πελώριο δημόσιου χρέους της Ελλάδας -και θα χορηγήσει στην κλυδωνιζόμενη χώρα και δεύτερο «πακέτο» βοήθειας, ύψους άλλων 130 δισ. ευρώ.  Αλλά μην «τσιμπάτε»: στην πραγματικότητα, τα προβλήματα της Ελλάδας εξακολουθούν να είναι εξίσου μεγάλα.

Οι ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας

(τράπεζες και ανάλογοι δανειστές) πιθανότατα θα συμφωνήσουν να διαγράψουν το 50% της ονομαστικής αξίας των ελληνικών χρεογράφων τους. Αν προσθέσετε κι άλλα «δωράκια» στην Ελλάδα, π.χ. το μικρότερο επιτόκιο και την επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής, οι συνολικές απώλειες των δανειστών της μπορεί να φθάσουν ως και το 70%, ανάλογα πώς τις μετράτε.

Αλλά αυτή η «εκπληκτική» εξέλιξη δεν είναι παρά η αναγνώριση της πραγματικότητας: τους τελευταίους μήνες οι χρηματαγορές ήδη εκτιμούν την πραγματική αξία των ελληνικών χρεογράφων στο 25% της ονομαστικής τους αξίας.

Οι περισσότερες από τις τράπεζες που έχουν δανείσει την Ελλάδα, έχουν ήδη συμπεριλάβει στους ισολογισμούς τους μεγάλο μέρος των απωλειών τους.

Πολλή φασαρία γίνεται και για το ρόλο της «ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας» (ΕΚΤ), η οποία κατέχει κάμποσο από το ελληνικό χρέος, αλλά αρνείται να συμμετάσχει στο συλλογικό «κούρεμα», προς μεγάλη δυσαρέσκεια των ιδιωτών δανειστών της Ελλάδας -που ως εκ τούτου καλούνται να αναλάβουν ακόμα μεγαλύτερο τμήμα των απωλειών που είναι απαραίτητες για να μειώσει η Ελλάδα το χρέος της σε βιώσιμα επίπεδα. Όπως φαίνεται, τελικά η ΕΚΤ θα αναλάβει από τη μεριά της τμήμα των ζημιών αυτών, αφού πρώτα εξασφαλίσει πως θα τη στηρίξουν οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ευρωζώνης.

Κατά τα άλλα, η ΕΚΤ ζητά από τους Έλληνες ένα ακόμα κομμάτι της σάρκας τους, υπό τη μορφή νέων περικοπών στις κρατικές δαπάνες ύψους 1.5% του ελληνικού ΑΕΠ. Αυτή φαίνεται να είναι η έκπληξη της τελευταίας στιγμής.

Πολλά ερωτήματα υπάρχουν ακόμα όσον αφορά τις ελληνικές τράπεζες. Κατέχουν ένα μεγάλο μερίδιο του ελληνικού δημοσίου χρέους, και πιθανότατα θα αναζητήσουν κρατική ενίσχυση για να καλύψουν τις ζημιές τους. Πράγμα που σημαίνει πως ένα μεγάλο μέρος της παρεχόμενης βοήθειας προς την Ελλάδα δεν είναι παρά λεφτά που θα της τα πάρουν από τη μια τσέπη για να της τα βάλουν στην άλλη.

Χωρίς εναλλακτική λύση

Φυσικά, είναι πάντα πιθανό να μην επιτευχθεί συμφωνία. Αλλά οι επιπτώσεις τότε θα είναι τόσο καταστροφικές για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, που κάτι τέτοιο φαίνεται απίθανο.

Η ελληνική κυβέρνηση θα κληθεί στις 20 Μαρτίου να αποπληρώσει ένα χρεόγραφο ύψους 14 δισ. ευρώ. Χωρίς συμφωνία, η Ελλάδα δεν πρόκειται να λάβει άλλη βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και το «διεθνές νομισματικό ταμείο» (ΔΝΤ). Χωρίς βοήθεια, δε θα μπορέσει να αποπληρώσει το χρέος της.

Αν συμβεί αυτό, τα πράγματα θα χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο για τους δανειστές της. Το ελληνικό χρέος υπόκειται ως επί το πλείστον στο εγχώριο δίκαιο, που σημαίνει