Μήνυμα της Βουλής για τη γενοκτονία των Ελλήνων στη Μικρά Ασία

Με ενός λεπτού σιγή και την προτροπή «το ‘μην ξεχνάτε τους Έλληνες’ να γίνει το διαχρονικό μήνυμά μας προς την Οικουμένη» ξεκίνησε ο Α' αντιπρόεδρος της Βουλής, Νικήτα Καλαμάνης, την επετειακή αναφορά στην Ολομέλεια της Βουλής για την Ημέρα Μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων στη Μικρά Ασία από το Τουρκικό Κράτος.Ο κ. Καλαμάνης, εκφράζοντας το Σώμα, ξεκίνησε την αναφορά του στην εθνική τραγωδία του '22 με μια από τις αμέτρητες, αυθεντικές μαρτυρίες που διασώθηκαν από το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών: «Άρχισε ο στρατός μας να φεύγει. Χτυπούσαν τις πόρτες μας και ζητούσαν ρούχα για να βγάλουν το χακί από πάνω τους. Έφταναν οι στρατιώτες ξυπόλυτοι, γυμνοί, κουρελιασμένοι, πρησμένοι, νηστικοί. Οι Τούρκοι κατεβαίναν και σφάζαν τους Έλληνες. Παντού φωτιά και μαχαίρι άκουγες και έβλεπες. Άλλους τους ατιμάσανε, άλλους τους σφάξανε, τους κρεμάσανε, τους κάψανε».«98 χρόνια μετά... Ένας αιώνας στο ‘παρά δύο’ συμπληρώνεται φέτος από τη μέρα που γράφτηκε η ματωμένη αυτή σελίδα στο βιβλίο της Ιστορίας μας» σημείωσε ο κ. Καλαμάνης και συμπλήρωσε: «Οι διηγήσεις των Ελλήνων, που έζησαν την Καταστροφή, συγκλονιστικές: «Εμείς βρισκόμασταν στη Σμύρνη. Πλημμύρα οι μαχαλάδες στο αίμα. Βάλανε φωτιά οι Τούρκοι, μια ώρα μακριά. Σ´ ένα τέταρτο η φωτιά είχε έρθει σε μας. Ρίχνανε βενζίνη και προχωρούσε. Βγήκαμε στο δρόμο. Φωτιά από τη μια, θάλασσα από την άλλη. Βρισκόμασταν στη μέση. Και οι Τσέτες βρίσκονταν στη μέση, και έσφαζαν και σκότωναν. Τη νύχτα οι Τσέτες έκαναν επίθεση ν´ αρπάξουν, να σφάξουν, ν´ ατιμάσουν. «Βοήθεια», φώναζε ο κόσμος. Τα εγγλέζικα πλοία ήταν απέναντι. Έριχναν τους προβολείς. Σταματούσαν για λίγο. Βρεθήκαμε σε μια χαβούζα. Γύρω-γύρω, σπαρταρούσαν κορμιά, και μέσα ήταν γεμάτη κεφάλια. (...) Ήταν φοβερό. Όσοι το είδαν τρελάθηκαν. Το τρελοκομείο γέμισε από τρελούς σαν ήρθαμε. Εκεί σ´ αυτό το μέρος χάσαμε και τον πατέρα μου. Τον αδελφό μου τον έσφαξαν στο χωριό. Έβγαλαν, μετά, ιταλικά και ελληνικά πλοία και μας πήραν. Πόσους; Ούτε ένα 20% δεν επήραν. Τέτο