Πρόεδρος ΠΟΜΑΚ: Να αξιοποιηθεί η αναβαθμισμένη σχέση με τη Βρετανία

Πλήρη επίγνωση της αυξημένης ευθύνης που του αναλογεί ως επικεφαλής της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Αποδήμων Κυπρίων (ΠΟΜΑΚ) τη συγκεκριμένη δύσκολη περίοδο έχει ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος Ανδρέας Παπαευριπίδης.

Με πολυετή πείρα στα πράγματα της οργανωμένης παροικίας του Ηνωμένου Βασιλείου, ο κ. Παπαευριπίδης που ζει στο βόρειο Λονδίνο δήλωσε στο ΚΥΠΕ ότι ο απόδημος κυπριακός ελληνισμός καλείται να βρει τρόπους συμβολής τόσο στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, όσο και στη λύση

«Να βοηθήσουμε είτε με την εμπλοκή επιχειρηματιών από τις χώρες στις οποίες ζούμε, ώστε να υπάρξει επένδυση χρημάτων από το εξωτερικό στην Κύπρο, είτε με την προώθηση των μηνυμάτων εκείνων που θα επαναφέρουν την εμπιστοσύνη αυτών των επενδυτών», είπε ο κ. Παπαευριπίδης ως προς την προσπάθεια οικονομικής ανάκαμψης. Παραδέχθηκε ότι ακόμα δεν έχουν γίνει οι επιθυμητές κινήσεις από επενδυτές, αν και υπάρχουν θετικές ενδείξεις.

Σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, ο κ. Παπαευριπίδης στάθηκε ιδιαίτερα στο ρόλο της Βρετανίας, εκτιμώντας ότι η σχέση των δύο χωρών έχει αναβαθμιστεί και επομένως υπάρχει προοπτική αξιοποίησής της. «Αυτή [η αναβάθμιση των σχέσεων] είναι έκδηλη με τη συμπεριφορά των Άγγλων από την πρώτη ημέρα της κρίσης τότε με το Eurogroup. Έκτοτε έχουν δώσει σημεία γραφής ότι προσπαθούν να βοηθήσουν την Κύπρο. (…) Πιστεύω ότι υπάρχει η δυνατότητα αυτή, διότι είμαστε ψηφοφόροι εδώ και σε ορισμένες περιοχές μάλιστα η ψήφος μας είναι καθοριστική, ειδικά στο βόρειο Λονδίνο», πρόσθεσε.

«Ψυχρά σκεπτόμενοι μπορούμε να πούμε ότι αυτό το ενδιαφέρον μπορεί να είναι και ένα επακόλουθο της απομόνωσης που νιώθει η Βρετανία στην ΕΕ από το γαλλογερμανικό άξονα. Επομένως για μας που είμαστε η χώρα η οποία περνά μια κρίση και έχει ανάγκες και μάλιστα ανάγκες από ισχυρούς φίλους και ειδικά από φίλους που μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στο να σε βοηθήσουν ει δυνατόν στο εθνικό πρόβλημα, αλλά και οικονομικά, γιατί να μην πάρουμε αυτή την ευκαιρία», συμπλήρωσε ο Πρόεδρος της ΠΟΜΑΚ.

Ο κ. Παπαευριπίδης αναφέρθηκε επίσης στη σημασία ενεργότερης εμπλοκής των νέων αποδήμων στα της Κύπρου, ενώ χαρακτήρισε ως την πιο τραγική πτυχή της κρίσης το αυξημένο κύμα μετανάστευσης σε χώρες όπως η Βρετανία λόγω ανεργίας, το οποίο έχει διαπιστώσει προσωπικά.

Κατέληξε τονίζοντας την αισιοδοξία του για το μέλλον της Κύπρου, καθώς η ανάκαμψη από δυσκολίες «είναι στο πετσί» των Κυπρίων.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:

Ερ. Νιώθετε αυξημένη την ευθύνη ηγεσίας της ΠΟΜΚ λόγω των εξελίξεων στην οικονομία αλλά και λόγω της νέας προσπάθειας στο Κυπριακό;

Απ. Η αλήθεια είναι ότι η κρίση που αντιμετωπίζει η Κύπρος είναι πρωτόγνωρη. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ενώ θα πρέπει να γίνονται προσπάθειες ούτως ώστε οι επικείμενες συνομιλίες για λύση να έχουν αίσιο τέλος, ταυτόχρονα θα πρέπει να εμπλακεί ο απόδημος κυπριακός ελληνισμός και στην προσπάθεια συνδρομής της Κύπρου ώστε να βγει από αυτή τη δύσκολη οικονομική κατάσταση. Μπορεί κάποιος να πει ότι έχουμε το φυσικό αέριο, αλλά αυτό είναι σε βάθος χρόνου και εδώ έχουμε άμεσες ανάγκες που θα πρέπει να μας προβληματίσουν. Θα πρέπει να βρούμε τρόπους ως απόδημος κυπριακός ελληνισμός να βοηθήσουμε είτε με την εμπλοκή επιχειρηματιών από τις χώρες στις οποίες ζούμε, ώστε να υπάρξει επένδυση χρημάτων από το εξωτερικό στην Κύπρο, είτε με την προώθηση των μηνυμάτων εκείνων που θα επαναφέρουν την εμπιστοσύνη αυτών των επενδυτών. Η Κύπρος είναι μια χώρα που πάντα διακρίνεται για τις υπηρεσίες που προσφέρει. Πιστεύω ότι είναι αποτέλεσμα κακών χειρισμών η σημερινή κατάσταση και θα πρέπει αυτό το πράγμα να μην ενοχλεί ή να ανησυχεί πιθανούς επενδυτές που μπορούν να προσβλέπουν σε μια καλή επένδυση στην Κύπρο. Αν ξεκινήσουμε από χώρες που παραδοσιακά έχουν καλές σχέσεις με την Κύπρο, όπως είναι κυρίως η Μεγάλη Βρετανία και οι ΗΠΑ αλλά και άλλες ευρωπαϊκές χώρες πιστεύουμε ότι έχουμε καλές προοπτικές – φτάνει να υπάρχει θέληση, προγραμματισμός και να μην το αναβάλλουμε από μέρα σε μέρα, αυτά τα “πατροπαράδοτα” που είχαμε μάθει. Τώρα είμαστε στο χείλος του γκρεμού παρά το ότι βελτιώνεται η κατάσταση. Είναι κρίσιμη η κατάσταση ακόμα, είμαστε κάτω από μνημόνια, κάτω από την πίεση του ότι υπάρχει κόσμος που δεινοπαθεί οικονομικά και ασφαλώς αυτή η πίεση δε βοηθά. Αλλά μπορούν να γίνουν πάρα πολλά, αρκεί να υπάρχει η επιμονή και η θέληση.

Ερ. Υπάρχουν ενδείξεις ότι κατ’ αρχάς οι απόδημοι θέλουν να επενδύσουν, ώστε να δείξουν και στους ξένους ότι αυτοί πρώτοι εμπιστεύονται την κυπριακή οικονομία;.

Απ. Υπάρχουν ενδείξεις, αλλά δεν έχουν γίνει τα πρώτα βήματα. Πιστεύω ότι μόλις αρχίσει κάτι να εκδηλώνεται θα ακολουθήσουν πάρα πολλά και όχι κατ’ ανάγκη από Ελληνοκύπριους. Υπάρχουν στη Βρετανία επενδυτές οι οποίοι κοιτάζουν φυσικά το γρήγορο κέρδος και καμιά φορά σε αυτές τις καταστάσεις βρίσκουν ένα ενδιαφέρον, νοουμένου ότι υπάρχει φυσικά και μία ασφάλεια ότι η επένδυσή τους δε θα χαθεί λόγω ενός καθεστώτος μιας χώρας που έχει ρίσκο. Μιλούμε για μια χώρα πλήρες μέλος της ΕΕ, μια χώρα που έχει ιστορία προσφοράς υπηρεσιών οι οποίες έχουν πάρει τα εύσημα στο παρελθόν. Πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Επομένως δεν ανησυχώ ως προς αυτό, φτάνει να γίνει η αρχή.

Ερ. Για να γίνει αυτή η αρχή όμως είναι κάτι που περιμένετε παραπάνω από την κυβέρνηση ή άλλες Αρχές ή είναι περισσότερο θέμα του να πείσετε εσείς τους επενδυτές στις χώρες σας;

Απ. Πιστεύω ότι η κυβέρνηση έχει ασφαλώς τη διάθεση και είναι κάτι που θα δεχόταν με μεγάλη ευχαρίστηση, αλλά χρειάζεται και από εμάς κάποια ειδική προσπάθεια. Εμείς είμαστε σε ένα χώρο στον οποίο πολλοί αναπτύσσουν επιχειρηματική δραστηριότητα και μάλιστα πολύ επιτυχημένη. Μέσω των διασυνδέσεών μας μπορούμε να ελκύσουμε επενδυτές.

Ερ. Ποιες είναι συνοπτικά οι σκέψεις και τα σχέδια της ΠΟΜΑΚ για τη στρατηγική που θα ακολουθήσει;

Απ. Κατ’ αρχάς, κακά τα ψέματα, οι δύο χώρες που θα παίξουν το πιο σημαντικό ρόλο ως προς το Κυπριακό, έχοντας ανέκαθεν πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι η Βρετανία -για τους ειδικούς λόγους- καθώς και οι ΗΠΑ που έχουν άμεση σχέση και με την Τουρκία και με την Ελλάδα διαχρονικά. Είναι μέλη του ΝΑΤΟ, είναι υπερδυνάμεις, είναι τόσοι πολλοί λόγοι. Επομένως οι τομείς στους οποίους εμείς μπορούμε να παίξουμε ένα σημαντικό ρόλο είναι σε αυτές τις δύο χώρες. Είναι γεγονός ότι έχουμε αναβαθμίσει τις σχέσεις μας εδώ με τη Μεγάλη Βρετανία. Αυτή [η αναβάθμιση των σχέσεων] είναι έκδηλη με τη συμπεριφορά των Άγγλων από την πρώτη ημέρα της κρίσης τότε με το Eurogroup. Έκτοτε έχουν δώσει σημεία γραφής ότι προσπαθούν να βοηθήσουν την Κύπρο και μάλιστα με συνεισφορά σε ανθρώπινο δυναμικό που έχει σταλεί στην Κύπρο να βοηθήσει και με κάποια μέτρα που έχουν ληφθεί εδώ για να εξυπηρετήσουν δικούς μας πάροικους που είχαν βρεθεί σε δύσκολη θέση με την κατάρρευση της Λαϊκής και το κούρεμα των καταθέσεων στην Τράπεζα Κύπρου. Πιστεύω ότι εδώ έχουμε αρκετά να κάνουμε και θα πρέπει να εργαζόμαστε πάντα βλέποντας το εθνικό συμφέρον, δηλαδή οι κομματικές θέσεις να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Εδώ έχουμε να αντιμετωπίσουμε κινδύνους, έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία χώρα που έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού και αυτή είναι η πατρίδα μας. Άρα αυτό που μας μένει είναι να εργαστούμε όλοι συλλογικά, ανεξάρτητα από το πού ανήκουμε, ώστε να πετύχουμε το καλύτερο που μπορούμε για τη χώρα. Πιστεύω ότι υπάρχει η δυνατότητα αυτή, διότι είμαστε ψηφοφόροι εδώ και σε ορισμένες περιοχές μάλιστα η ψήφος μας είναι καθοριστική, ειδικά στο βόρειο Λονδίνο. Μπορούμε να πετύχουμε πολλά από αυτό. Το ίδιο ισχύει και για την Αμερική, όπου φίλοι συνάδελφοι ασχολούνται με το Κυπριακό εδώ και χρόνια. Έχουν αρκετές διασυνδέσεις και με τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα, γίνονται πάρα πολλά και θα πρέπει να συνεχίσουν να γίνονται. Θα πρέπει να αξιοποιήσουμε επίσης το εβραϊκό λόμπι, όπως έχει γίνει στην Αμερική. Ήδη και εδώ έχουν γίνει κάποια βήματα, αλλά θα πρέπει να συνεχίσουμε και να μπούμε πιο βαθιά ούτως ώστε να πετύχουμε τα μέγιστα. Σκοπεύουμε επίσης μεταξύ άλλων να φέρουμε κοντά μας ομογενείς όπως ακαδημαϊκούς και άλλους σε όλες τις μεγάλες χώρες, να αρθρογραφούν στον Τύπο και να παρεμβαίνουν. Θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την τουρκική προπαγάνδα στο Ηνωμένο Βασίλειο και επίσης να προωθήσουμε την απόφαση του Συνεδρίου για πρόσβαση της ΠΟΜΑΚ σε διεθνείς οργανισμούς, όπως η UNESCO, η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Κοινοπολιτεία και άλλους. Αυτά είναι κάποια ενδεικτικά σχέδια.

Ερ. Θεωρείτε ότι υπάρχει επαρκές ενδιαφέρον από τους Βρετανούς πολιτικούς και λοιπούς αξιωματούχους σε ό,τι αφορά την Κύπρο και το εθνικό της πρόβλημα;

Απ. Αυτή η ερώτηση με φέρνει αρκετές δεκαετίες πίσω και θυμάμαι τον αείμνηστο Γλαύκο Κληρίδη όταν μιλούσε εδώ στην παροικία και μας έλεγε ότι στην πολιτική δεν υπάρχουν φίλοι, υπάρχουν συμφέροντα πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά. Αυτή τη στιγμή η Βρετανία έχει δείξει ένα ενδιαφέρον και πιστεύω ότι ένας λόγος για αυτό είναι ότι νιώθει μία απομόνωση η Βρετανία στην ΕΕ. Τώρα είναι ευκαιρία να αναπτύξει κάποιες ιδιαίτερες φιλίες με τις χώρες του νότου, με τις μεσογειακές χώρες, ούτως ώστε να έχει μακροπρόθεσμα και ένα όφελος, πιθανώς μια στήριξη σε κάποια σημεία στην ΕΕ. Άρα ίσως σε αυτό να εμπίπτει και η Κύπρος και έτσι ψυχρά σκεπτόμενοι μπορούμε να πούμε ότι αυτό το ενδιαφέρον μπορεί να είναι και ένα επακόλουθο της απομόνωσης που νιώθει η Βρετανία στην ΕΕ από το γαλλογερμανικό άξονα. Επομένως για μας που είμαστε η χώρα η οποία περνά μια κρίση και έχει ανάγκες και μάλιστα ανάγκες από ισχυρούς φίλους και ειδικά από φίλους που μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στο να σε βοηθήσουν ει δυνατόν στο εθνικό πρόβλημα, αλλά και οικονομικά, γιατί να μην πάρουμε αυτή την ευκαιρία; Έτσι δουλεύει η πολιτική, δεν είναι θέμα συναισθήματος αλλά μιας ψυχρής λογικής συμφερόντων και αν πολιτευτούμε σωστά μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα από όσα υπό άλλες συνθήκες.

Ερ. Παρόλα αυτά διατυπώνονται συχνά και έντονα επιφυλάξεις για το ρόλο της Βρετανίας στο Κυπριακό.

Απ. Οι Βρετανοί είναι διπλωμάτες. Αν θεωρούσε κάποιος τους Βυζαντινούς ως τους μεγαλύτερους διπλωμάτες εκείνη την εποχή, οι Βρετανοί είναι οι επόμενοι, δεν χωρά αμφιβολία. Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι έχουν ειδική σχέση με την Τουρκία όπως και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αλλά καμιά φορά χρειάζεται και αυτούς που έχουν την ειδική σχέση με την Τουρκία να επιδιώξουμε να τους πείσουμε ακριβώς να αξιοποιήσουν αυτή την ειδική σχέση για να βοηθήσουν και εμάς στο εθνικό πρόβλημα.

Ερ. Πόσο σημαντικό είναι σε όλη αυτή την προσπάθεια να εμπλακεί η νέα γενιά των αποδήμων, ιδίως στη Βρετανία με την τόσο έντονη φοιτητική και άλλη νεανική παρουσία;

Απ. Θα πρέπει να υπάρξει συνέχεια αυτής της παροικίας σε όλα τα επίπεδα. Στο εκπαιδευτικό για παράδειγμα, να φροντίσουμε δηλαδή οι νέες γενιές να έχουν ως προτεραιότητα την εκμάθηση έστω και αυτής της περιορισμένης γνώσης της ελληνικής γλώσσας, των παραδόσεων, όλων αυτών των θρησκευτικών, πολιτικών και εθνικών μας καταβολών. Αλλά ταυτόχρονα και στο εθνικό θέμα πρέπει να υπάρχει μια συνέχεια, διότι εδώ διανύει τον 40ό του χρόνο. Θα πρέπει να υπάρχει μία συνέχεια όσον αφορά την εμπλοκή σε αυτά τα θέματα διότι οι γενιές περνάνε, γερνάνε. Εγώ θυμάμαι όταν ξεκίνησα ήμουν πολύ νεαρός, αλλά έχουν περάσει τόσα χρόνια, άρα θα πρέπει να υπάρχει συνέχεια και πρέπει η νεολαία να εμπλακεί. Δεν αμφισβητεί κανένας ότι οι προτεραιότητες της νεολαίας σήμερα είναι διαφορετικές. Θα ακολουθήσεις έναν κύκλο σπουδών, πρέπει να φροντίσεις να αποκατασταθείς επαγγελματικά, ίσως αυτό να σου στερεί κάποιο χρόνο πολύτιμο. Δεν είναι τόσο εύκολο. Αλλά κάπου πρέπει να γίνεται η προσπάθεια έτσι ώστε να εμπλακούν όσο το δυνατόν περισσότεροι νέοι. Βλέπω ότι με την ίδρυση της Νεολαίας εδώ στη Μεγάλη Βρετανία αλλά και της παγκόσμιας, της ΝΕΠΟΜΑΚ, έχουμε προοπτικές και πιστεύω θα υπάρξει συνέχεια. Πράγματι ενδιαφέρονται και μας το αποδεικνύουν. Ίσως οι νέοι μας να εργάζονται με μια διαφορετική φιλοσοφία, να χρησιμοποιούν τα σημερινά ηλεκτρονικά μέσα πολύ καλύτερα από εμάς, αλλά έχει σημασία ότι έχουν εμπλακεί και έχουν δώσει δείγματα γραφής ότι ενδιαφέρονται για τα εθνικά μας θέματα και προσβλέπουμε ότι αυτό θα συνεχιστεί.

Ερ. Μιας και μιλάμε για νέους ανθρώπους, έχετε διαπιστώσει εδώ στη Βρετανία αύξηση στο μεταναστευτικό κύμα από την Κύπρο;

Απ. Δυστυχώς υπάρχει, κάτι που είναι ανησυχητικό, διότι δεν θες να ξενιτεύεται τόσος κόσμος για να μην φτάσουμε στις συνθήκες του ’60. Αλλά είναι και η κρίση τέτοια που καμιά φορά… Είχα πει την τελευταία φορά στην Κύπρο, στο συνέδριο της ΠΟΜΑΚ, ότι λαμβάνω συνέχεια τηλεφωνήματα από κόσμο που σε απόγνωση ζητά δουλειά. Έχουν τελειώσει πανεπιστήμια, ζητάνε να βρουν εδώ στη Βρετανία, ακόμα και στα εστιατόρια, δουλειά. Αυτό σίγουρα μας ανησυχεί και ελπίζουμε να δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες ανάπτυξης στην Κύπρο που αυτό το μεγαλύτερο πρόβλημα της ανεργία των νέων να λυθεί σύντομα και να μην έχουμε αυτό το πρόβλημα της μετανάστευσης νέων που έχουν αναλώσει τη ζωή τους σε σπουδές στο εξωτερικό και βρίσκονται στην Κύπρο χωρίς δουλειά. Είναι η πιο τραγική πτυχή που έχω αντιμετωπίσει, το νιώθω πραγματικά μιλώντας σε τέτοιους ανθρώπους που συχνά τηλεφωνούν και ψάχνουν να βρουν κάτι εδώ για να απασχοληθούν.

Ερ. Τελικά είστε αισιόδοξος για την Κύπρο;

Απ. Είμαι αισιόδοξος γιατί η ιστορία του κυπριακού ελληνισμού είναι τέτοια που σου δίνει αυτή την πεποίθηση ότι είμαστε ένας λαός που θα αντεπεξέλθει σε αυτές τις δύσκολες περιστάσεις, διότι το έχουμε ξανακάνει. Αν διανοηθεί κανείς τι είχαμε περάσει το ’74, μια τόση μεγάλη καταστροφή, μετά την οποία ωστόσο μπήκαμε σε ρυθμούς ανάπτυξης με αυτό που όλοι αποκάλεσαν ένα μίνι θαύμα, τότε γιατί να μην τα καταφέρουμε τώρα; Είμαι αισιόδοξος. Υπάρχουν κάποια νέα δεδομένα, υπάρχει αυτό ο νέος πλούτος με τους υδρογονάνθρακες που έστω σε βάθος χρόνου θα ενισχύσει αυτή τη προσπάθεια. Και μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια περίοδο που υπάρχει μια διεθνής ύφεση, δεν το αμφισβητεί κανένας. Πιστεύω ότι έχουμε τον κόσμο, τη δυνατότητα και είναι στο πετσί μας να πετύχουμε αυτό που θέλουμε.