Ο Εθνάρχης Μακάριος, «του…

Ο Εθνάρχης Μακάριος, «του οποίου τον ορειχάλκινο ανδριάντα σήμερα αποκαλύπτουμε αποτελεί τον πιο ακριβό ανθό του κυπριακού ελληνισμού, που είχε γίνει ο ηγέτης σύμβολο που μέσα από τον τάφο του εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να συναρπάζει, να εμπνέει και να καθοδηγεί», είπε ο Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας Νικηφόρος.

Σε ομιλία του στα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Εθνάρχη Μακαρίου Γ’ στο Θρονί, ο Μητροπολίτης Κύκκου είπε ότι «τελούμε σήμερα τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα μιας κορυφαίας εκκλησιαστικής, πολιτικής και εθνικής φυσιογνωμίας, εκείνου που συνέπαιρνε

τα πλήθη και σιγαλώνιζε τις συνειδήσεις, του ιεράρχη και Εθνάρχη Μακαρίου, εκείνου που ως άλλος Μωϋσής οδήγησε το λαό του διά της ερυθράς θαλάσσης μαρτυρικών αιμάτων και διά μέσου της ερήμου της αγγλικής αποικιοκρατικής δουλείας στην ευλογημένη Χαναάν της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας».

«Τελούμε σήμερα τα αποκαλυπτήρια του εν υψηλοίς πετώμενου αετού, γίγαντα στην ψυχή ιεράρχη και Εθνάρχη Μακαρίου, που με το θυελλώδες πέρασμά του ξύπνησε στα στήθη του λαού μας τον εξαίσιο και βασανιστικό πυρετό της δημιουργίας ιστορίας.

Τελούμε σήμερα τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα εκείνου που το φλογισμένο ράσο του είχε γίνει έμβλημα ιερό που μεσουράνησε μεταφέροντας στις πέντε ηπείρους αέρα ελευθερίας, εκείνου που με τους αγώνες του για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη θεμελιώθηκε μέσα στην ιστορία ως μία από τις φωτεινότερες παγκόσμιες φυσιογνωμίες», πρόσθεσε.

Ο Μητροπολίτης Κύκκου είπε ότι έφυγε ο Μακάριος στις χαραυγές της 3ης Αυγούστου του 1977 «πικραμένος και φαρμακωμένος».

«Μέσα σ’ εκείνη την παράφορη έξαρση του Αυγουστιάτικου καλοκαιριού ένας ήλιος έμψυχος έδυσε και μαύρισε η ημέρα και ορφάνεψε η Κύπρος χάνοντας τον αρχηγό και εμπνευστή της. Κοινή είναι η πεποίθηση πως αν δεν έφευγε ο Μακάριος εκείνη τη χρονική στιγμή, αν τα μικρόψυχα πολιτικά πάθη τον άφηναν να ζήσει, άλλη θα ήταν σήμερα η τύχη της Κύπρου», συμπλήρωσε.

Ανέφερε, παράλληλα, ότι ο ανδριάντας αυτός του Εθνάρχη Μακαρίου που με περισσή επιβλητικότητα κοσμούσε για 21 χρόνια τον περίβολο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, κοσμεί σήμερα, μετά τη μεταφορά του εδώ στο Θρονί της Παναγίας της Ελεούσας του Κύκκου, «τον ιερό αυτό και εθνικό χώρο, που από το βάθος των αιώνων ανέσπερη εκπέμπει θρησκευτική, πνευματική, ηθική και εθνική ακτινοβολία», όπως είπε.

Ο Μητροπολίτης Κύκκου είπε ότι πάνω στο μνημείο αυτό «θα σφυρηλατείται το πνεύμα της αντιστάσεως και της καρτερίας, της υπομονής και της επιμονής, για αγώνα ανυποχώρητο προς ανάκτηση των σκλαβωμένων εδαφών και των πατρογονικών μας εστιών». «Σήμερα που η ανάλγητη τυραννία και η αδυσώπητη ακαμψία των ανόμων συμφερόντων των ισχυρών του κόσμου τούτου, όχι μόνο κρατούν για 39 τώρα χρόνια τη μαρτυρική μας πατρίδα ημιυπόδουλη, τραυματισμένη και πρόσφυγα, αλλά με τρόπο ληστρικό μας βύθισαν και σε μια πρωτόγνωρη δεινή οικονομική κρίση, αυτού του έξοχου ανδρός τις ιερές παρακαταθήκες ζωής και συμπεριφοράς έχουμε, ως κυπριακός ελληνισμός, ανάγκη αν θέλουμε να μην είμαστε η τελευταία γενιά των Ελλήνων σ’ αυτή τη μακαρία νήσο των Αχαιών και του Αποστόλου Βαρνάβα. Και η παρακαταθήκη του Μακαρίου στους δύσκολους αυτούς καιρούς είναι μία: ενότητα και ομοψυχία και αγώνας για την ελευθερία», πρόσθεσε.

Σήμερα, είπε ο Πανιερώτατος, σε καιρούς έκπτωσης και βαθιάς εθνικής και οικονομικής κρίσης, σε καιρούς τρομερούς όπου οι άνθρωποι έχουν ψευτίσει ως χαρακτήρες και ως πρόσωπα και οι θεσμοί έχουν θανάσιμα ραγίσει, σε καιρούς που η τρικυμία μαίνεται και το καράβι της Κυπριακής Δημοκρατίας επικίνδυνα κλυδωνίζεται «και εμείς όλοι άρχοντες και αρχόμενοι πελαγοδρομούμε μέσα στην αμφιβολία και την αμφισβήτηση, να ατενίσουμε πρέπει την ορειχάλκινη μορφή του πανύψηλου εθνικού μας ηγέτη, για να τραφούμε με εκκλησιαστική και εθνική ορθοφροσύνη και να πάμε από το «ΕΓΩ» στο «ΕΜΕΙΣ» κατά Μακρυγιάννη και να αγωνιστούμε όλοι για τη σωτηρία της πατρίδας».

«Σήμερα που οι τουρκικές ορδές σαν ύαινες εξακολουθούν να γυροφέρνουν το ακρωτηριασμένο σώμα της πατρίδας μας. Σήμερα που ο εμπρηστής του 1974, πλησιάζει το δαυλό του προς τα περιβάλλοντα την Κύπρο θαλάσσια νερά, που κατάντησαν εύφλεκτα λόγω της περιεκτικότητάς τους σε γκάζι και πετρέλαιο, η κραυγή της απελπισίας να γίνει πρέπει κραυγή ελπίδας και με πίστη και αλληλεγγύη και επαναβεβαίωση της αδελφοσύνης να αναλάβουμε πρέπει, αφού πρώτα διώξουμε την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία και τη φυγόπονη απαισιοδοξία, τον κοπιαστικό αγώνα για την ανόρθωση της καταρρέουσας οικονομίας, μα προπαντός να αναλάβουμε τον δύσκολο αγώνα για μια λύση στο εθνικό μας πρόβλημα που θα επανενώνει πραγματικά την Κύπρο και θα εξασφαλίζει την επιβίωσή της και τη συνοχή της ζωής της με την υπερτρισχιλιετή ιστορία της», συμπλήρωσε.

Για μια λύση, είπε ο Μητροπολίτης Κύκκου, που θα κατοχυρώνει την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και θα θεμελιώνει την ειρήνη πάνω στη δικαιοσύνη και τον αμοιβαίο σεβασμό όλων των νόμιμων κατοίκων αυτής της νήσου.

«Αυτό θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τον Μακάριο, η μορφή του οποίου θα σελαγίζει στο στερέωμα της Κύπρου και θα καταυγάζει εσαεί με το ανέσπερο φως των υψηλοτέρων ιδανικών τους κυπριακούς ορίζοντες», κατέληξε.