Μήνυμα Υπουργού Παιδείας για τη Μέρα Μνήμης και Τιμής για τη Μ. Ασία

Σήμερα που η πατρίδα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με την τουρκική επιθετικότητα και αδιαλλαξία και που βρισκόμαστε ενώπιον σοβαρών οικονομικών και κοινωνικών προκλήσεων, χρειαζόμαστε τη συλλογικότητα και την ενότητα όσο ποτέ άλλοτε, αναφέρει σε μήνυμα του ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Γιώργος Δημοσθένους για τη Μέρα Μνήμης και Τιμής για τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας και τη Μικρασιατική καταστροφή.

Σε μήνυμα του προς τους μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικούς, ο Υπουργός Παιδείας σημειώνει ότι τώρα είναι η ώρα της υπευθυνότητας και της ομοψυχίας.

“Όλοι

οφείλουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ώστε με ενότητα να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας και να διεκδικήσουμε τα δίκαιά μας”, προσθέτει.

Η 14η Σεπτεμβρίου έχει οριστεί ως η Μέρα Μνήμης και Τιμής για τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας και τη Μικρασιατική καταστροφή. Μέρα έντονης νοσταλγίας και θύμησης της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης, του Πόντου και της Καππαδοκίας, αφού συμπληρώνονται 90 χρόνια από την εξόντωση του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και τον ξεριζωμό του από τις πατρογονικές εστίες.

Με τη λήξη του Α’ παγκοσμίου πολέμου, αναφέρει ο Υπουργός, οι Μεγάλες Δυνάμεις αποφάσισαν να παραχωρήσουν την προσωρινή διοίκηση της περιοχής της Σμύρνης στην Ελλάδα. Έτσι, το Μάη του 1919 ελληνικά στρατεύματα αποβιβάζονται στη Σμύρνη και γίνονται δεκτά με εθνική συγκίνηση και ενθουσιασμό.

Παράλληλα όμως, συνεχίζει στο μήνυμα του ο κ. Δημοσθένους,  σήμανε και την αρχή μιας πρωτοφανούς εθνικής τραγωδίας. Κρίσιμη καμπή για την εξέλιξη της Μικρασιατικής εκστρατείας αποτέλεσαν οι εκλογές του 1920 στην Ελλάδα, το αποτέλεσμα των οποίων ήταν καθοριστικό για τις μετέπειτα εξελίξεις. Οι εκλογές του Νοεμβρίου του 1920 οδήγησαν στην ήττα του Ελευθέριου Βενιζέλου και στην επαναφορά του Κωνσταντίνου, κατόπιν δημοψηφίσματος, στο θρόνο.

Παρά την προεκλογική της υπόσχεση, η νέα κυβέρνηση συνέχισε τη Μικρασιατική Εκστρατεία, έχοντας όμως να αντιμετωπίσει την ολοένα και πιο απροκάλυπτη απομόνωση της Ελλάδας από τους Συμμάχους της, οι οποίοι τώρα, έχοντας το πρόσχημα της επαναφοράς του ανεπιθύμητου σε αυτούς Κωνσταντίνου, θα επιλέξουν πια άλλους χειρισμούς, ευνοϊκούς στο εξής για την Τουρκία.

Η Τουρκία με ηγέτη τον Κεμάλ Ατατούρκ καταφέρνει να επιτύχει την προμήθεια του στρατού της με πολεμικό υλικό, έχοντας ως στόχο την εθνική εκκαθάριση της Τουρκίας και την εκδίωξη όλων των μη τουρκικών πληθυσμών. Τόσο η νέα πολιτική της Τουρκίας με την ενίσχυση του τουρκικού στρατού, αλλά και ο τερματισμός της στήριξης των προσπαθειών της Ελλάδας από τις ξένες δυνάμεις είχαν ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του ελληνικού μετώπου.

Στις 27 Αυγούστου του 1922 μπαίνουν στη Σμύρνη τα πρώτα τουρκικά στρατιωτικά τμήματα. Η πόλη παραδίδεται στις φλόγες και ο ελληνικός και αρμενικός πληθυσμός στη σφαγή. Απίστευτες σκηνές βαρβαρότητας εκτυλίσσονται στην προκυμαία της Σμύρνης κάτω από τα απαθή βλέμματα των Αγγλογάλλων και άλλων ευρωπαϊκών δυνάμεων, όπως περιγράφει η Διδώ Σωτηρίου στα