Με τις τελικές αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης συνεχίστηκε η δίκη για το Μαρί

Με την πολύωρη ανάγνωση των τελικών αγορεύσεων των συνηγόρων υπεράσπισης ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου στη Λάρνακα, συνεχίστηκε σήμερα η ακροαματική διαδικασία η οποία εξετάζει τα γεγονότα που οδήγησαν στη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί στις 11 Ιουλίου 2011.

Μέσα από τις πολυσέλιδες αγορεύσεις τους, 90 – 100 σελίδες η κάθε μία, όλοι οι συνήγοροι υπεράσπισης ζήτησαν από το Δικαστήριο την απαλλαγή και αθώωση όλων των κατηγορουμένων

– πελατών τους και καταλόγισαν ευθύνες για τη φονική έκρηξη τόσο στους στρατιωτικούς και σε όσους χειρίστηκαν την πυρκαγιά το πρωί της 11ης Ιουλίου 2011, αλλά κυρίως στον Συνταγματάρχη Γιώργο Γεωργιάδη και στους Αρχηγούς ΓΕΕΦ Κωνσταντίνο Μπισμπίκα και Πέτρο Τσαλικίδη.

Ενώπιον του Δικαστηρίου ο Ευστάθιος Ευσταθίου, συνήγορος υπεράσπισης των Κώστα Παπακώστα, Ανδρέα Νικολάου και Χαράλαμπου Χαραλάμπους, υποστήριξε ότι «δεν έχουν αποδειχθεί τα συστατικά στοιχεία των αδικημάτων που αποδίδονται στους κατηγορούμενους και ως εκ τούτου, πρέπει να απαλλαχθούν και αθωωθούν». Συγκεκριμένα για τον πρώην ΥΠΑΜ Κώστα Παπακώστα, ανέφερε ότι η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε πλήρως να αποδείξει την υπόθεση της και πρόσθεσε πως «την ευθύνη της ασφαλούς φύλαξης του φορτίου την είχε ο συνταγματάρχης Γιώργος Γεωργιάδης αφού η ευθύνη του κ. Παπακώστα είχε εξαντληθεί με τη λήψη της απόφασης κατάσχεσης και την ανάθεση της αποθήκευσης και φύλαξης στην Εθνική Φρουρά».

Ο κ. Ευσταθίου ανέφερε συγκεκριμένα ότι «μείναμε κυριολεκτικά έκπληκτοι ακούοντας τον Συνταγματάρχη Γεωργιάδη και τους άλλους μάρτυρες της Κατηγορούσας Αρχής να ομολογούν ότι εγνώριζαν μεν τους κανονισμούς ασφαλούς αποθήκευσης και συντήρησης των επιδίκων πυρομαχικών, αλλά δεν έκαμαν τίποτε δια να τους εφαρμόσουν, διότι δεν ανήκαν τα επίδικα πυρομαχικά, όπως ανέφεραν, στην Εθνική Φρουρά». Ανέφερε ακόμα ότι «τέτοιες αναφορές προσβάλλουν την ανθρώπινη νοημοσύνη και μαρτυρούν ότι η γραφειοκρατία υπερέχει πολλών βασικών αρχών και αξιών της κοινωνίας».

Αναφορικά με τον Διευθυντή Πυροσβεστικής Ανδρέα Νικολάου, ο κ. Ευσταθίου είπε ότι η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει ότι γνώριζε τον κίνδυνο που του αποδίδεται στο κατηγορητήριο και εφόσον δεν γνώριζε τον κίνδυνο δεν μπορούσε να τον κοινοποιήσει σε οποιοδήποτε. Πρόσθεσε ακόμα ότι ο Νικολάου δεν μπορούσε να γνωρίζει τον κίνδυνο έκρηξης αφού ο Συνταγματάρχης Γιώργος Γεωργιάδης διαβεβαίωνε ότι η πυρίτιδα δεν εκρήγνυται αλλά φλέγεται.

Για τον τελούντα σε διαθεσιμότητα αναπληρωτή διευθυντή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Χαράλαμπο Χαραλάμπους ο κ. Ευσταθίου ανέφερε πως η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει ότι είχε γνώση της επικινδυνότητας του φορτίου, την οποία παρέλειψε να μεταδώσει στους άλλους. «Τέτοια εισήγηση είναι εντελώς αυθαίρετη, διότι από το σύνολο της μαρτυρίας η οποία κατατέθηκε, το μόνο που αποδείχθηκε, ήταν ακριβώς το αντίθετο δηλαδή, κίνδυνος έκρηξης δεν υπήρχε ή δεν ανεμένετο να πραγματοποιηθεί στα επίδικα εμπορευματοκιβώτια» είπε.

Ταυτόχρονα αναφέρθηκε στη θέση του ότι «ο θάνατος των 13 προσώπων δεν οφείλεται στο ότι διογκώθηκε το εμπορευματοκιβώτιο αλλά διότι προκλήθηκε πυρκαγιά την οποία κατά παράβαση των Κανονισμών Πυρόσβεσης τόσο οι στρατιωτικοί όσο και οι πυροσβέστες προφανώς παρασυρθέντες από τους στρατιωτικούς, επεχείρησαν την κατάσβεση της πυρκαγιάς, πράγμα το οποίο δεν έπρεπε να επιχειρήσουν και παρέλειψαν να εκκενώσουν τον χώρο στις αποστάσεις ασφαλείας που προβλέπουν τόσο οι στρατιωτικοί κανονισμοί (500 μέτρα) όσο και το ΕRGO (1,600 μέτρα απόσταση)».

Ο κ. Ευσταθίου καταλόγισε ευθύνη στον Συνταγματάρχη Γεωργιάδη λέγοντας ότι παραπλάνησε όλους τους εμπλεκόμενους σε σχέση με το βαθμό του κινδύνου, προσθέτοντας πως εάν ο κ. Χαραλάμπους ενημέρωνε τους πυροσβέστες και έλεγε ότι η πυρίτιδα δεν εκρήγνυται, σήμερα θα βρισκόταν σε οικτρή θέση.

Ο συνήγορος υπεράσπισης είπε ακόμα πως «δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν υπεύθυνοι για το τραγικό αποτέλεσμα. Η Κατηγορούσα Αρχή όφειλε αντί να αναζητεί ενόχους εις τα πρόσωπα των πελατών μας κατηγορουμένων 2, 4 και 5 να παρουσιάσει την υπόθεση της κατά τον ορθό τρόπο που να μην αναζητούνται απλώς ένοχοι αλλά οι ένοχοι της τραγικής αυτής υπόθεσης. Οι ένοχοι δεν είναι οι πελάτες μας και ούτε μπορούν να καταστούν ένοχοι επειδή η Κατηγορούσα Αρχή δρομολόγησε την υπόθεση της κατά τον τρόπο που την παρουσίασε. Οι ένοχοι στην παρούσα υπόθεση είναι οι στρατιωτικοί οι οποίοι ανέλαβαν τη φύλαξη του φορτίου το οποίο τους παρεδόθη. Εάν εφάρμοζαν τις ξεκάθαρες υποχρεώσεις οι οποίες επιβάλλονται για την ορθή αποθήκευση, συντήρηση και φύλαξη εκρηκτικών υλικών όπως είναι η πυρίτιδα, δεν θα επέρχετο το τραγικό αποτέλεσμα» ανέφερε.

Ταυτόχρονα σημείωσε πως «εάν έστω και κατά την υστάτη ώρα οι αποκλειστικοί χειριστές του φορτίου Συνταγματάρχης Γεωργιάδης και Συνταγματάρχης Λάμπρου, πρώην και τότε Διευθυντές της ΔΥΠ, προειδοποιούσαν για τον κίνδυνο τους χειριστές του επεισοδίου αείμνηστο Διοικητή του Ναυτικού Ανδρέα Ιωαννίδη και τον χειριστή του επεισοδίου μακαρίτη Αρχιλοχία Ανδρέα Παπαδόπουλο για να εκκενώσουν τον χώρο, δεν θα συνέβαινε η τραγωδία στο Μαρί». Είπε επίσης πως «το τι έπρεπε να γίνει είναι απλούστατο. Θα έπρεπε όταν εξεδηλώθη αυτή η πυρκαγιά, να δοθούν αμέσως εντολές εκκένωσης του χώρου της πυρκαγιάς σε απόσταση 1600 μέτρων σύμφωνα με το ERGO και τις Σημειώσεις Πυροσβεστολογίας ή σε απόσταση 500 μέτρων».

Στη δική του πολυσέλιδη αγόρευση ο Γιώργος Γεωργίου συνήγορος υπεράσπισης του τέως Υπουργού Εξωτερικών Μάρκου Κυπριανού και του πρώην υπαρχηγού ΓΕΕΦ Σάββα Αργυρού, είπε ότι «η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας τις κατηγορίες εναντίον των κατηγορουμένων 1 και 3» δηλαδή των πελατών του. Πρόσθεσε πως την βασική εάν όχι την απόλυτη ευθύνη για την έκρηξη της 11ης Ιουλίου 2011, φέρουν ο πρώην Αρχηγός ΓΕΕΦ Κωνσταντίνος Μπισμπίκας ο οποίος διέταξε τον τρόπο φύλαξης του φορτίου, ο επιτελάρχης του ΓΕΕΦ Γιώργος Σοφιανίδης, ο οποίος σχεδίασε τον τρόπο φύλαξης και ο συνταγματάρχης Γιώργος Γεωργιάδης που προέβη στη φύλαξη των εμπορευματοκιβωτίων.

Είπε ακόμα ότι «ήταν εν γνώση και των τριών ότι ο συγκεκριμένος τρόπος φύλαξης παραβίαζε τους πάγιους κανόνες ασφαλούς φύλαξης» ενώ επέρριψε ευθύνες και στον Πέτρο Τσαλικίδη για το ότι δεν έδωσε οδηγίες διόρθωσης της κατάστασης. Ο κ. Γεωργίου σημείωσε μάλιστα ότι κανένας από τους πιο πάνω δεν βρίσκεται στο εδώλιο του κατηγορούμενου ενώ κάποιοι ήταν και μάρτυρες κατηγορίας.

Αναφερόμενος στην κατάσχεση του φορτίου του πλοίου Monchergorsk ο συνήγορος υπεράσπισης είπε πως η απόφαση αυτή «ήταν και νομικά σωστή αλλά εξυπηρετούσε και το εθνικό συμφέρον».

Για τον Μάρκο Κυπριανού, είπε ότι ουδέποτε ενημερώθηκε για την επικινδυνότητα ούτε του ζητήθηκε ποτέ να καταστραφεί το φορτίο. Ο κ. Γεωργίου έκανε αναφορά και στην προσωρινότητα φύλαξης που επικαλέστηκαν στο δικαστήριο οι στρατιωτικοί, σημείωσε πως αυτές οι αναφορές έγιναν για να αποσείσουν τις ευθύνες σχετικά με τη φύλαξη και ανέφερε πως όταν οι στρατιωτικοί έκαναν την εγκληματική αποθήκευση χωρίς να ζητήσουν τη γνώμη κανενός, είπαν στη συνέχεια ότι ήθελαν πολιτικές οδηγίες για να διορθώσουν τα δικά τους εγκληματικά λάθη.

Ο κ. Γεωργίου είπε συγκεκριμένα ότι οι στρατιωτικοί «δεν παραλάβανε πυρηνικά όπλα ή χημικά αλλά μπαρούτι, από αυτό που έχουμε όλοι οι κυνηγοί στο σπίτι μας». Ταυτόχρονα διερωτήθηκε: «οι στρατιωτικοί, για να καλύψουν τα δικά τους εγκληματικά λάθη, ήθελαν πολιτική απόφαση για να κάνουν ένα στέγαστρο; Έχουν ευθύνη οι πολιτικοί, το τελωνείο ή ο Γενικός Εισαγγελέας να ελέγξουν τ’ αυτονόητα;»

Αναφορικά με τον Σάββα Αργυρού ο συνήγορος υπεράσπισης είπε ότι «η εμπλοκή του είναι ανύπαρκτη έως ελάχιστη όσον αφορά τη διαχείριση και αποθήκευση του φορτίου» ενώ πρόσθεσε πως οι κύριοι Τσαλικίδης, Μπισμπίκας και Γεωργιάδης «κρατούσαν στο σκοτάδι στον Αργυρού». Είπε επίσης πως όταν στις 4 Ιουλίου 2011 εντοπίστηκε το διογκωμένο εμπορευματοκιβώτιο ο κ. Γεωργιάδης «αντιλήφθηκε ότι βρισκόταν σε δύσκολη θέση και αποφάσισε να ενημερώσει τον Αργυρού για να μετατοπίσει τις ευθύνες».

Αφού επανέλαβε ότι «η ευθύνη για την έκρηξη είναι ένα θέμα και ευθύνη για τους θανάτους είναι άλλο θέμα» ο κ. Γεωργίου είπε πως «και εάν ακόμα η έκρηξη κατέστη σε κάποια φάση αναπόφευκτη, οι θάνατοι μπορούσαν να αποφευχθούν αν αυτοί που είχαν την ευθύνη να επιληφθούν του προβλήματος που δημιουργήθηκε από την φωτιά την αυγή της 11ης Ιουλίου 201, εφάρμοζαν τους κανόνες που περιέχονται στα εγχειρίδια τους ή αν είχαν την κοινή λογική να απομακρύνουν το προσωπικό της βάσης και τους άλλους που βρίσκοντο εκεί σε απόσταση ασφάλειας».

Ο συνήγορος υπεράσπισης του Διοικητή της ΕΜΑΚ Ανδρέα Λοϊζίδη, Θανάσης Κορφιώτης στη δική του αγόρευση υποστήριξε ότι «η δίωξη του Κατηγορούμενου 6 από την Κυπριακή Πολιτεία είναι άδικη και αντινομική και μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο σαν προσπάθεια εύρεσης εξιλαστήριων θυμάτων, από το βάρος της έκθαμβης κοινής γνώμης για τις αδυναμίες και ανικανότητες που το όλο σύστημα επέδειξε». Χαρακτήρισε τον πελάτη του ως «τον τελευταίο τροχό μίας άμαξας» από τον οποίο ζητά εξηγήσεις η κυπριακή πολιτεία και σημείωσε ότι ο κ. Λοϊζίδης «επέδειξε ικανότητα και σοβαρότητα ως προς την ανταπόκριση στα καθήκοντά του».

Πρόσθεσε ότι «η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι τα θύματα και ιδιαίτερα οι επικεφαλείς Πλοίαρχος Ιωαννίδης και Αρχιλοχίας Παπαδόπουλος αγνοούσαν το ενεχόμενο ή τον κίνδυνο έκρηξης των εμπορευματοκιβωτίων μέχρι την στιγμή της έκρηξης και ότι σε κάθε περίπτωση, η τοποθέτηση τους στον χώρο εγγύς των εμπορευματοκιβωτίων ήταν αποτέλεσμα αυτής της άγνοιας».

Ο κ. Κορφιώτης είπε ακόμα ότι «ξεκάθαρα προκύπτει πως υπάρχουν τεράστια κενά καθόσον αφορά στα πρωτογενή γεγονότα αυτής της υπόθεσης», αναφέρθηκε εκτενέστατα στο εγχειρίδιο ERGO και διερωτήθηκε ποια θα ήταν η θέση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας εάν την ημέρα της φονικής έκρηξης «εγκατέλειπε ουσιαστικά την Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» και η καταστροφή επερχόταν από την πυρκαγιά που εκτυλισσόταν στην γύρω περιοχή ενώ η φωτιά στα εμπορευματοκιβώτια να έσβηνε, όπως έσβησε από μόνη της στις 4 Ιουλίου 2011».

Χαρακτήρισε επίσης τον τρόπο χειρισμού του θέματος των εμπορευματοκιβωτίων «τραγικό εκ μέρους των Αρχηγών της Εθνικής Φρουράς και του Συνταγματάρχη Γεωργιάδη, αλλά και πολλών άλλων πολύ πιο ειδικών και ιεραρχικά ανώτερων από τον Κατηγορούμενο 6» και εξέφρασε την εκτίμηση ότι «ο χειρισμός του θέματος Γεωργιάδη αποτελεί άλλο ένα μελανό σημείο του τρόπου με τον οποίο η Κυπριακή Πολιτεία χειρίστηκε το θέμα από το 2009 μέχρι σήμερα. Είναι ακατανόητο το πώς αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος παραπλανούσε με την ημιμάθεια του από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι και τον πελάτη μας που είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, μετατράπηκε από βασικότατο αίτιο της τραγικής έκρηξης στην ασπίδα της υπόθεσης για την Κατηγορούσα Αρχή» είπε και καταλόγισε ευθύνες στους αρχηγούς της Εθνικής Φρουράς Τσαλικίδη και Μπισμπίκα «οι οποίοι δεν περιλήφθηκαν καν στο Κατηγορητήριο».

Είπε ακόμα ότι ο συνταγματάρχης Γεωργιάδης «ήταν ένας ημιμαθής, χαρακτηριστική μορφή ανεύθυνου δημοσίου υπαλλήλου, ο οποίος προφανώς έβλεπε να τον συμφέρει ή να τον κολακεύει η ανάμειξη του με την ανώτατη ηγεσία του Κράτους» και πρόσθεσε πως όχι μόνο δεν ήταν ειδικός στα εκρηκτικά αλλά «ουδέποτε συμβουλεύτηκε τους πυροτεχνουργούς του καθ όλη την διάρκεια των 2μιση χρόνων, παρόλο που γνώριζε εξ’ αρχής ότι ο τρόπος τοποθέτησης των εμπορευματοκιβωτίων ήταν τραγικά απαράδεκτος».

Η ακροαματική διαδικασία θα συνεχιστεί αύριο Τρίτη στις 09.00 το πρωί με την τελική αγόρευση της εκπροσώπου της Κατηγορούσας Αρχής Πωλίνας Ευθυβούλου.