Για ανάγκη αλλαγής στρατηγικής στο Κυπριακό, έκανε λόγο ο Πρόεδρος της Βουλής

Το καθήκον μας σήμερα απέναντι στην ιστορία και τον πολιτισμό μας είναι η με κάθε κόπο και κάθε θυσία αποτροπή των κινδύνων που απεργάζονται στην πατρίδα μας, οι εχθροί της ελευθερίας, είπε ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Γιαννάκης Ομήρου.

Σε επιμνημόσυνο λόγο σήμερα στο ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα Γιαννάκη Στεφανίδη στον Ιερό Ναό Αγίου Προκοπίου – Μετόχι Κύκκου, ο κ. Ομήρου ανέφερε ότι θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να ξεγράψουμε δικαιώματα και να ξεχάσουμε

δίκαια. Κανένας εκβιασμός, καμιά απειλή, καμιά δυσκολία και καμιά πίεση δεν πρέπει να μας οδηγήσει στην ταπεινωτική συνθηκολόγηση.

Είπε πως “η ανάγκη αλλαγής τακτικής και στρατηγικής στη συνολική διαχείριση του Κυπριακού είναι πλέον επείγουσα αναγκαιότητα, με καταγγελία της τουρκικής στάσης ενώπιον της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και με διαμόρφωση περιγράμματος λύσης του Κυπριακού, το οποίο να οριοθετεί τα όρια ασφαλείας για την εθνική και φυσική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού, στη βάση του κοινού ανακοινωθέντος του Εθνικού Συμβουλίου του Σεπτεμβρίου του 2009 που μπορεί να αποτελέσει και τη βάση μιας πλατειάς εθνικής ενότητας”.

Επίσης, πρόσθεσε, με αξιοποίηση της ευρωπαϊκής ιδιότητας της χώρας μας αλλά και των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της Τουρκίας, για να υποχρεωθεί να τερματίσει την κατοχή και να αποδεχθεί λύση στη βάση των αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου.

Ο κ. Ομήρου είπε πως η 1η Απριλίου 1955 αποτέλεσε ιστορική στιγμή αμφισβήτησης της δουλείας, της ξένης τυραννίας και της καταπίεσης, το μεγάλο ρωμαλέο άλμα ενατένισης του Κυπριακού Ελληνισμού προς την ίδια την ιδέα της ύπαρξης του. Χωρίς την εθνικοαπελευθερωτική αντιαποικιακή επανάσταση, σημείωσε, ο Κυπριακός Ελληνισμός, ως εθνική οντότητα, θα αποτελούσε υπόθεση ιστορικής αναδίφησης, μελέτη γλωσσολογικής και εθνολογικής έρευνας, εγκυκλοπαιδικής και αρχειακής καταγραφής. Όχι, όμως, υπαρκτή εθνική οντότητα του σήμερα.

Αναφερόμενος εκτενώς στην ζωή και προσφορά του ήρωα Γιαννάκη Στεφανίδη, είπε πως κατά τη διάρκεια του Αγώνα έδρασε με τα επαναστατικά ονόματα «Πλίνιος», «Φαέθων», «Κ.14», «Αινείας», «Ανδρέας».

Στην πολιτική του ταυτότητα χρησιμοποιούσε το όνομα Νίκος Ρώσος. Ενώ η δράση του στον Αγώνα υπήρξε πλούσια και αξιόλογη, δεν συνελήφθη ποτέ από τους Άγγλους διώκτες του. Αμέσως μετά τη μύησή του, κατέστρεψε όλα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν την ταυτότητά του, όπως φωτογραφίες, γραπτά κείμενα κ.λπ.

Η έναρξη του Αγώνα, την 1η Απριλίου 1955, τον βρίσκει ανάμεσα στα επίλεκτα στελέχη της Άλκιμης Νεολαίας ΕΟΚΑ, ως συντονιστή της νεολαίας στην επαρχία Λευκωσίας. Παράλληλα, εκπαιδεύεται από τον ήρωα Στυλιανό Λένα στη χρήση των εκρηκτικών υλών και την τέχνη των ανατινάξεων.

Ο Πρόεδρος της Βουλής, αναφέρθηκε στη συνέχεια στα γεγονότα σταθμός του ήρωα κατά τον Αγώνα 1955-59, και λέγοντας πως μετά τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου για την κυπριακή ανεξαρτησία οι αγωνιστές κατέβηκαν από τα βουνά και τα κρησφύγετα στις πόλεις και τα χωριά τους, σημείωσε πως ο Γιαννάκης Στεφανίδης δεν κατέβηκε.

«Στην εκκλησία της Φανερωμένης όπου μαζεύτηκαν οι αγωνιστές, ο Γιαννάκης Στεφανίδης δεν είναι παρών. Είναι αγνοούμενος. Σιγά σιγά αποκαλύπτεται το μαύρο μαντάτο. Ο Γιαννάκης είναι νεκρός. Ο παπα-Ανδρέας αναζητά τον αδικοχαμένο γιο του, για να κηδευτεί επάξια με τιμές ήρωα. Στις 26 Ιουνίου 1959 τελείται πρεπόντως η κηδεία του Γιαννάκη Στεφανίδη μετά την εγκατάλειψη του άψυχου σώματός του στο κοιμητήριο Κωνσταντίνου και Ελένης», ανέφερε.

Πρόσθεσε πως με αυτό τον τρόπο γράφτηκε ο επίλογος μιας μαύρης σελίδας του αντιαποικιακού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 55-59. «Οι δολοφόνοι θα είναι για πάντα στιγματισμένοι ενώ ο Γιαννάκης Στεφανίδης κατατάσσεται στο πάνθεο των ηρώων», σημείωσε.

Η 1η Απριλίου, είπε ο κ. Ομήρου, έθεσε τα θεμέλια μέσα σε επώδυνες συνθήκες για τη γέννηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. “Υπήρξε ένας υπέροχος αγώνας που οδήγησε σε μια φαλκιδευμένη, δυστυχώς, εν πολλοίς ανεξαρτησία και που αργότερα με το προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή οδηγήθηκε στη μέχρι σήμερα συνεχιζόμενη κατοχή της πατρίδας. Κάτι που σε καμιά περίπτωση δεν αναιρεί και δεν μειώνει το νόημα του αγώνα και το μεγαλείο της θυσίας των αγωνιστών”, τόνισε τέλος ο κ. Ομήρου.