Αυξημένη και με πολλά ‘πρόσωπα’ εμφανίζεται η εμπορία προσώπων στην Κύπρο

 Από το 1980 που πρωτοεμφανίστηκε στην Κύπρο, η εμπορία προσώπων έχει πάρει  διάφορες μορφές και σήμερα εμφανίζεται, εκτός από τα καμπαρέ και τις μπυραρίες,  στο δρόμο, σε πανεπιστήμια, ακόμα και σε καφενεία, σύμφωνα με τη Συντονίστρια  Πολιτικής στο Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου, Τζόζη  Χριστοδούλου, η οποία αποδίδει τις αυξητικές τάσεις της εμπορίας προσώπων στην  Κύπρο στις επικρατούσες κοινωνικές αντιλήψεις και δομές.

Σε συνέντευξή της, η κ. Χριστοδούλου αναφέρθηκε σε έλλειψη πολιτικής

Είπε ακόμα ότι οι διαστάσεις του προβλήματος της εμπορίας προσώπων στην Κύπρο πάντα ήταν μεγάλες παρόλο που δεν είναι γνωστός ο ακριβής αριθμός των θυμάτων των κυκλωμάτων εμπορίας προσώπων στην Κύπρο, κι αυτό, όπως μας εξηγεί, είναι ένα γενικότερο πρόβλημα παγκοσμίως, επειδή πρόκειται για οργανωμένο έγκλημα.

Στην Κύπρο, σύμφωνα με την κ. Χριστοδούλου, «υπήρχε πάντα μεγάλη αύξηση της εμπορίας προσώπων και επικρατούσε πάντα η εμπορία προσώπων με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση, παρόλο που υπήρχε και υπάρχει η εμπορία προσώπων με σκοπό την εκμετάλλευση στην εργασία, και άλλες μορφές».

Όπως μας αναφέρει, από το 1980 που ξεκίνησε η εμπορία προσώπων στην Κύπρο -τότε δεν είχε ονομαστεί έτσι- μέχρι σήμερα, έχει πάρει διάφορες μορφές. Η εμπορία προσώπων υπήρχε σε καμπαρέ και μπυραρίες, «ενώ σήμερα υπάρχει και στους δρόμους, σε μασατζίδικα, και όπως φάνηκε από μια έρευνα μας, υπάρχει και σε πανεπιστήμια, σε καφενεία εκτός των πόλεων, συνήθως σε χωριά».

Στην πλειοψηφία τους, σημειώνει, τα θύματα των κυκλωμάτων εμπορίας προσώπων, είναι γυναίκες, με σκοπό είτε τη σεξουαλική εκμετάλλευση, είτε την εργασιακή. «Η εμπορία ανδρών είναι πιο εμφανής γιατί συνήθως οι άντρες εργάζονται σε ανοιχτούς χώρους, όπως στις οικοδομές, ενώ οι γυναίκες – θύματα της εμπορίας προσώπων, εργάζονται σε κλειστούς χώρους, και δεν υπάρχουν οι έλεγχοι, αρά δεν μπορείς να ελέγξεις πόσες από αυτές είναι θύματα» αναφέρει. Τα πρόσωπα που πέφτουν θύματα των κυκλωμάτων εμπορίας προσώπων στην Κύπρο είναι υπήκοοι τρίτων χωρών, μετανάστες, αλλά και υπήκοοι χωρών-μελών της ΕΕ.

Η Χριστίνα Καϊλή, Συντονίστρια Προγραμμάτων στο Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου, ανέφερε ότι στο πλαίσιο της εμπορίας προσώπων έχει αναπτυχθεί, από το 2010, μια νέα τάση που σχετίζεται με εικονικούς γάμους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, γυναίκες κυρίως από ευρωπαϊκές χώρες έρχονται στην Κύπρο κάτω από ψεύτικες υποσχέσεις για μια καλύτερη ζωή, ωστόσο οι διακινητές τις προορίζουν για γάμους με υπηκόους τρίτων χωρών, ώστε αυτοί να αποκτήσουν το καθεστώς του Ευρωπαίου πολίτη.

Είτε στη διάρκεια της μεταφοράς τους στην Κύπρο, είτε όταν φθάσουν στην Κύπρο, οι γυναίκες αυτές εξαναγκάζονται, με τη χρήση βίας και απειλών -πολλές φορές τους προσφέρονται και χρήματα – να δεχθούν να παντρευτούν.