Βασιλιάς Κάρλος!

Είναι ο μοναδικός... τρομοκράτης που δεν κινδυνεύει με σύλληψη. Και η μοναδική «La Bomba» που δεν απειλεί ανθρώπινες ζωές. Το gazzetta.gr παρουσιάζει τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο. Πολλοί είναι εκείνοι που τον κατηγορούν. Λίγοι όσοι έχουν καταφέρει όσα εκείνος. Στην Ελλάδα εύκολα έχουμε εξισώσει το ταλέντο του με ένα «κακομαθημένο κωλόπαιδο», που προσπαθεί να ξεγελάσει τους διαιτητές με θεατρινίστικες βουτιές. Για όλο τον υπόλοιπο κόσμο, ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο είναι ένα παίκτης-νικητής με 14 τίτλους. Ένα παίκτης-φαινόμενο για τις λόμπες του. Ένας τολμηρός παίκτης, που άφησε την ευκολία της Βαρκελώνης για μονοετές συμβόλαιο ύψους 540.000 δολαρίων στο ΝΒΑ. Ή απλά, ο «La Bomba». Αυτός που ανατίναξε ολόκληρο το Ευρωμπάσκετ! Οικογενειακό ξεκίνημα... Στα χαρακτηριστικά των διδύμων μπορείς να βρεις την ευφυΐα, τον ορθολογισμό και το ανήσυχο πνεύμα. Είναι από εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα έκαναν το... διδυμάκι που γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου του 1980 να ξεχωρίσει. Ακόμα και όταν έπαιζε στην αυλή του σπιτιού του με τον Ρικάρντο και τον Γούστο. Ήταν οι πρώτοι που έγιναν μάρτυρες ενός ξεχωριστού ταλέντου, του μικρού τους αδελφού! Εκείνοι αποφάσισαν να παίξουν μπάσκετ κι έτσι ο μικρός Χουάν Κάρλος βρέθηκε σε επαφή με το άθλημα σε νεαρή ηλικία. Στο ημίχρονο των αγώνων, ήταν το παιδάκι που έτρεχε με τη μπάλα από καλάθι σε καλάθι και προσπαθούσε να σκοράρει. Η διαφορά του με τα άλλα συνομήλικα παιδάκια, ήταν πως ο Ναβάρο σχεδόν πάντα έβρισκε στόχο! Το ξεχωριστό του ταλέντο σύντομα θα περνούσε από το παιχνίδι στην προπόνηση. Σε ηλικία οκτώ ετών γράφεται στην ομάδα C.B. Santfeliuenc και από εκεί θα ξεκινούσε μια απίστευτη διαδρομή. «Από την οικογένειά μου έμαθα να αγαπάω το μπάσκετ. Έστω κι αν τότε μας κοιτούσαν σαν φρικιά. Έμοιαζε σχεδόν υποχρεωτικό να παίζεις ποδόσφαιρο. Ακόμα μοιάζει...». Τα παιδικά του χρόνια γεμίζουν με αναμνήσεις γύρω από μια μπασκέτα και με πολλές βιντεοκασέτες. «Πάντα ήταν το είδωλό μου ο Μάικλ Τζόρνταν. Καθόμουν για ώρες και παρακολουθούσα τους αγώνες του». Και όταν, φυσικά, χρόνια αργότερα (σ.σ. 2002) θα επιλεχτεί στο Ντραφτ από την ομάδα του ειδώλού του, τα συναισθήματα θα έρχονται στην κορύφωσή τους. Η πορεία του στην πρώτη ομάδα που έπαιξε θα ήταν σύντομη. Τέσσερα χρόνια μετά η Μπαρτσελόνα τον εντοπίζει και τον εντάσσει τα τμήματα υποδομής της. Αμέσως μετά οι Καταλανοί θα αρχίσουν να σαρώνουν τα πρωταθλήματα στις νεαρές ηλικίες, μεγαλώνοντας μια χρυσή γενιά παικτών. Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο, ο Παού Γκασόλ και ο Ραούλ Λόπεζ, ήταν οι χαρακτηριστικότεροι εκπρόσωποί της. «Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα πετύχαινα τόσα πολλά, πότε δεν είδα το μπάσκετ ως βιοποριστική λύση. Μέχρι να φτάσω στην πρώτη ομάδα είχα το όνειρο, αλλά κυρίως έπαιζα γιατί διασκέδαζα», θυμάται, όμως τη σεζόν 1997-98 κι αφού είχε κατακτήσει τα πάντα σε νεαρή ηλικία, θα ερχόταν η μεγάλη στιγμή. Στις 23 Νοεμβρίου του 1997 έπαιξε απέναντι Γρανάδα και σε δέκα λεπτά πέτυχε δέκα πόντους!! Η καθιέρωση θα έρθει τα επόμενα χρόνια με τον Άιτο Ρενέσες να είναι ο προπονητής που θα τον εντάξει