Τάδε έφη Μπλατ!

Η Ρωσία ξαναβρίσκεται στο δρόμο της Εθνικής και ο Βασίλης Σκουντής ανατρέχει στο αρχείο του και ανθολογεί τις καλύτερες ατάκες του (σπεσιαλίστα του είδους) Ντέηβιντ Μπλατ... Η Άντζελα Δημητρίου είχε πει κάποτε πως "κανείς δεν είναι... άσφαλτος" κι αυτό ισχύει για όλους, μηδενός εξαιρουμένου. Ισχύει ασφαλώς και για τον Ντέηβιντ Μπλατ, τον οποίο συνεχίζουμε να αγαπάμε, παρά το conflict, που λένε και στο χωριό του, με αφορμή τα διατρέξαντα στον περυσινό αγώνα (του Μουντομπάσκετ) ανάμεσα στην ελληνική ομάδα και στη Ρωσία. Για να μην ξεχνιόμαστε, στην Αγκυρα είχε προκληθεί ένα σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο για το ποιοι (δεν) ήθελαν να νικήσουν, αλλά ο πανδαμάτωρ χρόνος επούλωσε αυτές τις πληγές, που αποκλείεται να ξαναματώσουν το Σάββατο, για έναν απλό λόγο: τώρα και οι δύο θέλουν να νικήσουν!   Στον έναν χρόνο, που πέρασε από τότε τον φίλο μας τον Ντέηβιντ τον φάγαμε για τα καλά στη... μάπα: είτε ως υποψήφιο προπονητή της εθνικής, είτε ως αντίπαλο του Παναθηναϊκού στον τελικό του Φάιναλ Φορ της Βαρκελώνης, είτε ως... θετό πατέρα του Σχορτσανίτη! Παρεμπιπτόντως αυτή είναι μια ιδιότητα που (φαίνεται πως) τον ιντριγκάρει διότι έξι χρόνια προτού ο Ομπράντοβιτς δηλώσει ότι "θα ήθελα ο γιος μου όταν μεγαλώσει να γίνει σαν τον Διαμαντίδη", το ίδιο ακριβώς είχε πει μετά από έναν αγώνα με την ΑΕΚ και ο Ντέηβιντ για τον δικό του γιο και τον (τότε παίκτη του στην Μπενετόν Τρεβίζο) Νίκο Ζήση. Το επανέλαβε μάλιστα στις 8 Μαΐου του 2011 στέλνοντας τον γιο του στην αγκαλιά του Ομπράντοβιτς!   Ε, κατόπιν όλων αυτών, φοβάμαι πως το παιδί θα έχει ήδη υποστεί διχασμό προσωπικότητας για το ποιος είναι και που πηγαίνει...   Αγαπάμε Μπλατ, περί τούτου δεν χωρεί αμφιβολία! Ειδικώς το δικό μας σινάφι τον αγαπά τόσο πολύ που τον παίρνει συνεχώς στο κατόπι, διότι γνωρίζουμε ότι μαζί του δεν πρόκειται να πλήξουμε ποτέ. Αφήνω κατά μέρος τον προπονητή Μπλατ, που επίσης είναι πολύ ενδιαφέρων (για την προσέγγιση του στο παιχνίδι, τις άμυνες ζώνης match up στις οποίες θεωρείται μετρ κοκ) και καταπιάνομαι με τον άνθρωπο ή μάλλον με τον... ρήτορα Μπλατ!   Ναι, δεν υπερβάλλω: ο Αμερικανοεβραίος από τη Βοστώνη έχει το χάρισμα του λόγου και γι' αυτό είναι περιζήτητος από τους δημοσιογράφους. Σπουδαγμένος στο υψηλότατου ακαδημαϊκού επιπέδου πανεπιστήμιο του Πρίνστον , από το οποίο αποφοίτησαν ο (πρωταθλητής ΝΒΑ με τους Νικς, πρωταθλητής Ευρώπης με τη Σ'ίμενταλ Μιλάνο, συγκάτοικος και μέντορας του Φιλ Τζάκσον, γερουσιαστής, υποψήφιος για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις προεδρικές εκλογές του 2000) Μπιλ Μπράντλεϊ και πριν από μερικούς μήνες ο νεόκοπος Ελληνοαμερικανός παίκτης του Αρη Νταν Μαυραειδής, κοσμογυρισμένος, με ξεχωριστή κουλτούρα και με την απαραίτητη αστική ευγένεια, ο 52χρονος προπονητής της εθνικής Ρωσίας δεν περνάει απαρατήρητος. Επίσης δεν περνάει σιωπηλός, εξ ου και ο πειρασμός στον οποίο υπέκυψα να σταχυολογήσω μερικές από τις καλύτερες ατάκες που έχει αρθρώσει και να τις καταθέσω στην ιστορική μνήμη, με την ελπίδα ότι όλο και κάτι θα βρει να πει με αφορμή τον αγώνα του Σαβ