Σα να μη πέρασε μία μέρα

Ο χρόνος άλλαξε, ευχές ανταλλάχθηκαν, αλλά σε ό,τι αφορά την ΑΕΚ τα πράγματα παραμένουν στην ίδια στάσιμη κατάσταση. Είναι προφανές, πως όσοι έχουν μείνει να ασχολούνται με τα κοινά της ομάδας, έχουν χάσει το δάσος και μένουν να κοιτούν το δέντρο. Ακούω μεγάλες αναλύσεις για το ποιος θα είναι πρόεδρος, μαθαίνω τις κινήσεις που επιχειρούν οι μέτοχοι και ακόμα αναρωτιέμαι αν τελικά έχουν καταλάβει τι πρέπει να κάνουν.

Οι μέτοχοι ψάχνουν λύση για να γλιτώσουν χρήματα από

το ομολογιακό δάνειο με την Morgan Stanley, εξοφλώντας άμεσα μέρος του υπολοίπου. Παράλληλα, ψάχνουν τρόπο να απαλλαγούν από τον βραχνά της Puma, που έχει φορτώσει την Empire με 4-5 εκατ. ευρώ. Και στο ενδιάμεσο, αναμένουν και την ολοκλήρωση του οικονομικού ελέγχου, που θα επιβεβαιώσει πως το άνοιγμα της εταιρείας είναι – όπως υποστηρίζει η διοίκηση – περίπου 32 εκατ. ευρώ.

Ωραία όλα αυτά, αλλά επί της ουσίας δεν αλλάζουν τίποτα στην ιστορία τη