Πού πας χωρίς διοίκηση;

Το φετινό πρωτάθλημα δεν το ‘χασαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού. Αυτοί άλλωστε τον κέρδισαν με τη μαγκιά τους ΔΥΟ φορές τον Ολυμπιακό. Μόνο ο Μαρινάκης έχει το θράσος να λέει μνημειώδεις ατάκες του στιλ «μη βρίζετε τους Παναθηναϊκούς, τους γλεντάμε στο γήπεδο». Σε ποιο γήπεδο μόνο δεν μας είπε, μπας και πάμε να ξαναπαίξουμε ώστε να μας… γλεντήσει και πάλι. Τα όσα είδαμε φέτος και ειδικά στο δεύτερο γύρο της σεζόν αντανακλούν στο 100% τη διοικητική ανυπαρξία του Τριφυλλιού. Είναι η πλήρης αποτύπωση της φράσης «βρίσκουν και τα κάνουν». Πού ήταν ο Μπέος δηλαδή πέρσι και γιατί δεν έκανε μαγκιές; Ποιος Μαρινάκης θα τολμούσε να την «πει» στον Παναθηναϊκό; Εδώ μέχρι και ο Κόκκαλης, που θέλει δέκα Μαρινάκηδες στην καθισιά του, «πειθάρχησε» και βγήκε πέμπτος και καταϊδρωμένος. Ή μήπως βλέπατε σε κανένα ματς αδιάφορο ποδοσφαιριστή μας;
Το φετινό ήταν απλά μια επανάληψη των όσων βιώναμε χρόνια τώρα στις περιόδους της παράγκας. Εκεί όπου και πάλι πολλές φορές είχες ομάδα, όχι όμως και διοίκηση για να σε προστατέψει, με αποτέλεσμα να γίνεις έρμαιο των κορακιών, των παραρτημάτων και των πάσης φύσεως τραμπούκων που ασελγούσαν πάνω στο πτώμα σου. Βλέποντας ακόμη και τον Ολυμπιακό Βόλου να σου κάνει πλάκα, μόνο εκεί μπορεί να πάει το μυαλό σου.
Πάρτε ένα φρέσκο παράδειγμα: Ο κόσμος το ‘χε τούμπανο για τον Μάνταλο. Και οι πέτρες ήξεραν ότι θα είναι σε αποστολή. Κι όμως εσύ δεν μπόρεσες να κάνεις ΤΙΠΟΤΑ απολύτως για να το αποφύγεις. Μα ποιος να κάνει, ρε παιδιά, ο Γόντικας; Πλάκα κάνουμε τώρα; Και που κάθεται ακόμη και τον ξεφτιλίζει ο κάθε πουθενάς πολύ μας είναι. Δεν είναι αυτή η δουλειά του. Και πάλι καλά να λέμε που έμεινε και αυτός γιατί το αρχικό σχέδιο προέβλεπε… Κωνσταντόπουλο!
Ο λαός του Παναθηναϊκού έχει φτάσει στα όριά του. Δεν κρατιέται και ήδη ακούγονται πολλά και διάφορα. Άλλος λέει ότι στα πλέι οφ θα γίνει της… Τζένοα, άλλος ότι πάμε για νέα… Απριλιανά, άλλος δεν θέλει να ακούει λέξη για την ομάδα και κανονίζει τις διακοπές του. Γενικώς είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα και μόνο αδιάφοροι, κρύοι και ξενέρωτοι δεν αναμένονται οι αγώνες που θα ακολουθήσουν. Απ’ όλα θα ‘χει ο μπαξές και ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Σε κάποιους δεν άρεσε η περίοδος της πολυμετοχικότητας. Λένε πως ξοδεύαμε πολλά και χρεοκοπήσαμε, ότι κάναμε κακές παρέες, ότι «γαυροποιηθήκαμε» και άλλες τέτοιες αηδίες, λες και μας ζήτησε ποτέ κανείς τους δανεικά. Είχαμε και το κεφάλι μας ήσυχο θα πω εγώ και κανείς δεν τολμούσε να σου κουνηθεί, γιατί διοίκηση και κόσμος ήταν μια γροθιά και ο εχθρός ήξερε πως αν σου κουνηθεί θα τον τσακίσεις. Στα ίσια και όχι με βρομιές και παραρτήματα. Αλλά γιατί να αφήσουμε μια… μικρή λεπτομέρεια να τους χαλάσει ολόκληρη την ιστορία; Ε; Ανέλαβαν βλέπετε το καλοκαίρι οι «εγγυητές» και τα πάντα πήραν το δρόμο τους. Φιέστες οι αντίπαλοι, μαύρο Πάσχα εμείς. Ως συνήθως…
Το θέμα είναι ότι έτσι δεν πας πουθενά. Τα όρια έχουν ξεπεραστεί και κάτι πρέπει να γίνει. Είσαι ο Παναθηναϊκός, έχεις εκατό και βάλε χρόνια Ιστορίας και απαγορεύεται να σε δι