Περίμεναν 7 χρόνια

Όταν το 2011 ακούς διεθνή αθλητή να λέει πως «από το 2004 είχαμε να ζήσουμε τέτοιες στιγμές» αντιλαμβάνεσαι αμέσως πως περίμενε μία επταετία για να γελάσει το χειλάκι του. Και όχι ακριβώς να γελάσει, αλλά να ευχαριστηθεί, να νιώσει αθλητής της Εθνικής ομάδας. Να νιώσει παραγωγικός και σημαντικός και κατά συνέπεια να βγάλει αυτοπεποίθηση και δύναμη στο έργο του. Αυτή η κινητήριος δύναμη ήρθε από τις κερκίδες του κλειστού γυμναστηρίου των Τρικάλων... Και δεν ήταν μόνο ότι γέμισαν το γήπεδο. Ηταν οι εκδηλώσεις του κόσμου που έδωσαν φτερά στον Αλέκο Λεώνη, στον Σωτήρη Δρίκο και στους παίκτες τους που πέρασαν το πιο δύσκολο καλοκαίρι της ζωής τους. Μία ολόκληρη κοινωνία στήριξε την προσπάθεια των παιδιών και αυτό οφείλεται στους τοπικούς φορείς που έδειξαν μεγάλη αγάπη για το εγχείρημα που ανέλαβαν. Το πρόβαλαν σωστά, το επικοινώνησαν στους αθλητικούς φορείς και στα σωματεία της περιοχής και το γήπεδο γέμισε. Σε ημέρες κρίσης φρόντισαν και οργάνωσαν τα πάντα και στο τέλος δικαιώθηκαν με ένα αποτέλεσμα που δεν είχε προηγούμενο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Αξίζουν χίλια μπράβο σε όλους. Την ίδια ώρα, όμως, κάποιοι μέσα από την ίδια την ΕΟΠΕ φροντίζουν να χαλάσουν την ευφορία των τελευταίων ημερών. Οι μεγαλο παράγοντες που οργώνουν την Ελλάδα με κρατικό χρήμα και κάνουν δημόσιες σχέσεις και βραβεύσεις για να προβάλουν τη μούρη τους δεν έδωσαν καν συγχαρητήρια στην ομάδα, στους παίκτες και στους προπονητές. Και σαν να μην φτάνει αυτό φουσκώνουν και από ικανοποίηση λες και έκαναν κάτι αυτοί. Κι εδώ είναι η απάντηση σε όλους εσάς που έχετε επισημάνει κατά καιρούς πως στο βόλεϊ υπάρχει διχόνοια και φαγωμάρα. Οι Μαυρομάτηδες του ελληνικού βόλεϊ φροντίζουν να «χτυπήσουν» πάντα την κατάλληλη ώρα. Την ώρα της χαράς (μικρής – μεγάλης δεν έχει σημασία) θυμούνται πως υπάρχει και η ΕΟΠΕ. Θυμούνται πως πρέπει να ασκήσουν διοίκηση και να τιμωρήσουν τους διεθνείς που δεν πήγαν στην Σερβία για τα φιλικά. Για την ταμπακιέρα καμία εξήγηση. Για την εξαθλίωση των Εθνικών ομάδων και την ανοργανωσιά ούτε κουβέντα. Για την διάλυση του ελληνικού βόλεϊ, για τις υποσχέσεις και τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις των Μαυρομάτηδων περί τακτοποίησης των χρεών της ΕΟΠΕ προς τους εργολάβους τσιμουδιά. Ακούστηκε πως το ΔΣ της ΕΟΠΕ θα παραπέμψει τους διεθνείς μέχρι και την Επιτροπή Φιλάθλου Ιδιότητας (ΕΦΙ). Αν είναι να πάνε οι διεθνείς αθλητές στην ΕΦΙ οι παράγοντες της ΕΟΠΕ πρέπει να πάνε φυλακή. Τόσο απλά. Μην μασάτε, όμως. Πότε αποφάσισε ο Μαυρομάτης για να αποφασίσει και τώρα; Στο τέλος τίποτα δεν θα γίνει, διότι απλούστατα οι Μαυρομάτηδες δεν έχουν ούτε τα κότσια, ούτε τα καρύδια για να ρίξουν ποινές. Τσάμπα μάγκες είναι. Για καμιά φωτογραφία, άντε και καμία βράβευση. Η πρόκριση στο Λονδίνο σε επίπεδο βόλεϊ ισοδυναμεί με θαύμα και αυτό το ξέρουν και οι πέτρες. Ακόμα και η πρόκριση αν δεν επιτευχθεί είναι σημαντικό να προχωρήσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται, ειδικά σε μία χρονιά που δεν προκριθήκαμε στα τελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Στον όμιλο του Προολυμπιακού του Νοεμβρίου θα β