Όταν η υγεία συνέτριψε την αρρώστια...

Το αποτέλεσμα μετράει, δεν συνηθίζουμε να λέμε ειδικά στην Ελλάδα; Ε, όχι ρε μάγκες. Υπάρχει και κάτι πιο όμορφο από το αποτέλεσμα της μιας βραδιάς.Ο Παναθηναϊκός κέρδισε ξανά την περίφημη Μπαρτσελόνα, είναι στο 2-1, αλλά δεν του λείπει μια ακόμα νύχτα ονείρου σε μπασκετικό επίπεδο. Δεν του λείπει καν ένα ακόμα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Το πιο όμορφο συναίσθημα είναι αυτό το ταξίδι. Είναι το συναίσθημα, οι εναλλαγές του, η μαγεία του αθλητισμού με την οποία μεγαλώσαμε όλοι.

Φυσικά και θα έχει ολοκληρώσει την πιο επική πρόκριση στην ιστορία του αν πετάξει έξω τη Μπαρτσελόνα στον μεγάλο «τελικό» της Πέμπτης. Θα έχει κάνει μάλιστα και αποφασιστικό βήμα για την κατάκτηση του τροπαίου.

Βλέποντας όμως, όσα εμετικά συμβαίνουν στο υπόλοιπο κομμάτι του αθλητισμού στη χώρα, δεν μπορείς να αποκόψεις αποσπασματικά μια νίκη. Την ίδια ώρα στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό οι βασικοί μέτοχοί του αποδεικνύουν πόσο λίγοι, μικροπρεπείς και ανύπαρκτοι είναι, φανερώνοντας τα προσωπικά τους συμπλέγματα. Με δυο λόγια προκαλούν αηδία και αποστροφή. Μήπως όμως είναι οι μόνοι; Στο ελληνικό ποδόσφαιρο «παίζουν μπάλα« οι κασέτες, οι διαιτητές, οι παράγοντες, τα λαμόγια, τύποι που νομίζουν πως μπορούν να αγοράσουν συνειδήσεις, να φιμώσουν κόσμο, να δημιουργήσουν ίντριγκες. ΟΙ ποδοσφαιριστές είναι οι τελευταίοι τροχοί της αμάξης.

Ένα τετραήμερο στη Βαρκελώνη και 120 λεπτά μπάσκετ πολύ υψηλού επιπέδου μας βοήθησαν να... αποτοξινωθούμε από αυτό το καθημερινό έκτρωμα που λέγεται ελληνικός αθλητισμός.

Δεν έχει σημασία ποιος κέρδισε και ποιος έχασε. Εκείνο που μετράει είναι ξαναθυμηθούμε το νόημα των σπορ.

Για την εικόνα στο Καραϊσκάκη με τον κόσμο να φωνάζει βροντερό... απών, δεν είναι υπεύθυνοι οι ποδοσφαιριστές. Υπεύθυνοι είναι όσοι ξεφτιλισμένοι παράγοντες έχουν οδηγήσει το ποδόσφαιρο στην απαξίωση και στη διαρκή πώλωση. Στο ΟΑΚΑ έπεφταν κορμιά στις εξέδρες για μια θέση! Ποτέ άλλοτε δεν είχε περισσότερο κόσμο, ούτε καν στο φάιναλ φορ της Αθήνας. Γιατί; Διότι αυτό που βλέπουν εκπέμπει υγεία. Φυσικά και έπαιξε ρόλο η κρισιμότητα, ο αντίπαλος, όλα αυτά.

Δεν είναι όμως μια νίκη του μπάσκετ απέναντι στο ποδόσφαιρο όπως αφελώς θα εικάσουν κάποιοι. Είναι μια συντριβή της αρρώστιας από την υγεία που εκπέμπει ο μπασκετικός Παναθηναϊκός, που αποτελεί από μόνος του ένα φαινόμενο για το ελληνικό γίγνεσθαι.

Ο κόσμος πήγε στο ΟΑΚΑ γιατί ήξερε ότι θα φύγει χορτάτος. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα! Είδε ματσάρα, είδε τεράστιους αθλητές, είδε φοβερή ένταση, μονομαχίες και το παιχνίδι να παίζεται στο γήπεδο. Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν 23.000 κόσμος σεβάστηκε και τον αντίπαλο, δεν πέταξε τίποτα στο παρκέ, δεν επιχείρησε να χτυπήσει κανέναν.

Το κοινό απόλαυσε τη βραδιά. Η νίκη ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Αν οι παράγοντες που διοικούν και έχουν σημαίνοντα ρόλο τον ελληνικό αθλητισμό συνεχίσουν το ίδιο βιολί, δεν θα αργήσει η ώρα που ο κόσμος θα πάρει την τούρτα στα χέρια του και θα τους μετατρέψει σε... Πάγκαλου