Οι άρχοντες του πικ εντ ρολ

Ο Μάνος Μανουσέλης γράφει στο blog του στο gazzetta.gr για το αγαπημένο πικ εντ ρολ των Ίβκοβιτς κι Ομπράντοβιτς και μετρά σε δύναμη την επίθεση και την άμυνα των «αιωνίων». Είναι ευχή και κατάρα για δύο φίλους καρδιακούς σαν τον Ίβκοβιτς και τον Ομπράντοβιτς το γεγονός ότι έφτασαν στο σημείο να βρίσκονται στην θέση του οδηγού την ίδια εποχή σε κολοσσούς όπως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Η αντιπαλότητα των «αιωνίων» είναι εκ των ουκ άνευ και πολλές φορές τα τελευταία χρόνια οι οπαδοί και των δύο έχουν ξεπεράσει τα όρια πολύ περισσότερο από το ανεκτό και το επιτρεπτό. Και ξαφνικά όλοι εκείνοι που παθαίνουν ζημιά όταν βλέπουν πράσινο και κόκκινο, βλέπουν τον ηγέτη τους να παίρνει αγκαλιά τον αντίπαλο και να το εννοεί... Αυτό και αν είναι σοκ!

Ο Ομπράντοβιτς κι ο Ίβκοβιτς δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι τα ματς είναι μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού και πως δεν παίζουν Ντούντα vs. Ζοτς! Η αλήθεια, όμως, είναι ότι οι ομάδες τους αποτελούν φωτογραφία της φιλοσοφίας τους. Κι οι δύο Σέρβοι είναι τόσο ισχυρές προσωπικότητες, ώστε δεν επιτρέπουν όχι μόνο στους παίκτες, αλλά ούτε στους... φροντιστές να σκεφτούν με διαφορετικό τρόπο από τον δικό τους. Γι' αυτό κι ό,τι βλέπουμε πάνω στο παρκέ είναι το απόσταγμα της φιλοσοφία τους, την άποψή τους για το πώς πρέπει να παίζεται το παιχνίδι.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Ντούντα και ο Ζοτς έχουν κοινά στοιχεία σε βασικά στοιχεία τους παιχνιδιού.

· Προσπαθούν να χτίσουν ομάδες που θα παίζουν το παιχνίδι ακριβώς με τον τρόπο που προπονούνται, διότι θεωρούν ότι έτσι οι παίκτες θα παίζουν με αυτοπεποίθηση, θα έχουν σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ τους, αλλά και με τους προπονητές τους.
· Είναι σαφές ότι κανένας παίκτης -ακόμη και αν είναι ο... Τζόρνταν ή ο... Γκάλης- δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος από την ομάδα.
· Το αγωνιστικό πλάνο του προπονητή, όπως αυτό παρουσιάζεται στην προπόνηση και στα αποδυτήρια, είναι ιερό. Κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει από τις γραμμές και να κάνει ό,τι νομίζει στην άμυνα ή στην επίθεση.
· Ομπράντοβιτς κι Ίβκοβιτς μπορούν να χαρακτηριστούν σαν άρχοντας του πικ εντ ρολ. Το επιθετικό τους παιχνίδι στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο σκριν στην μπάλα, γι' αυτό και θέλουν να έχουν πάντα στα χέρια τους καλούς δημιουργούς, ικανούς να γεννήσουν φάσεις μέσα από τέτοιες καταστάσεις.
· Είναι τέλος ξεκάθαρο ότι όποιος δεν παίζει άμυνα στο όριο του φάουλ δεν έχει θέση στο ρόστερ του Ίβκοβιτς ή του Ομπράντοβιτς. Η μαχητικότητα, η διάθεση να κάνει ο παίκτης βουτιά για να σώσει μια χαμένη ή μία διεκδικούμενη μπάλα, η σκληράδα που δεν θα επιτρέψει στον αντίπαλο να βάλει ένα λέι απ, είναι στοιχεία που οφείλεις να τα έχεις σαν παίκτης αν θέλεις να βρίσκεσαι πάνω στο παρκέ.
· Η λογική συνέχεια της δυναμικής άμυνας είναι ο αιφνιδιασμός και γι' αυτό οι δύο Σέρβοι πιέζουν τους παίκτες τους να τρέχουν σε κάθε ευκαιρία. ΔΙΑΦΟΡΕΣ

ΝΤΟΥΝΤΑ: ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΜΥΝΑ
ΖΟΤΣ : ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΑΜΥΝΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛ