Μουσική στα αυτιά του

Μιας και η σημερινή μέρα ανήκει στο ποδόσφαιρο, θα μου επιτρέψετε να ξεστρατίσω λίγο. Οχι, δεν πρόκειται να γράψω τη γνώμη μου για την Εθνική Ελλάδας. Αυτή την κρατάω για τον εαυτό μου, αν και οφείλω και να σας παραπέμψω στο πρόσφατο βιβλίο του Βασίλη Γκαγκάτση, όπου πέφτουν κάμποσες μάσκες με γδούπο αφόρητο.

Επειδή η καλύτερη Ελλάδα είναι αυτή που ζει έξω από τα τείχη του αυτιστικού ελληνικού κράτους, επειδή αθλητισμός είναι κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που ζούμε καθημερινά στη χώρα μας και επειδή "ταξίδι" είναι για μένα κάτι πολύ πιο μεγάλο και ωραίο από την κουραστική ρουτίνα σπίτι-αεροδρόμιο-ξενοδοχείο-αεροδρόμιο-σπίτι (λεπτομέρειες και στην καινούρια στήλη μου στο www.e-tetradio.gr), επιτρέψτε μου να φιλοξενήσω κατ'εξαίρεση ένα κείμενο γραμμένο από "ποδοσφαιρικό" συνάδελφο. Το έγραψε ο Αλέξης Σπυρόπουλος για την εφημερίδα "Εξέδρα"