Μοντελάκια η Ιρίνα και οι Μοντέστο, Μιραλάς!

Πάει κι αυτό… Πέρασαν οι μέρες, πέρασαν οι ώρες και η ζωή συνεχίζεται! Πάνω που ήθελε η Λόλα να σας γράψει πόσο απολάμβανε τις προηγούμενες μέρες, ήρθε αυτό το σημερινό χάλι. Τι πράγμα είναι κι αυτό? Πόσο ωραία ήμασταν με τον ήλιο να λάμπει, έστω κι αν είχε κρύο και όταν σταμάταγε να λάμπει δεν ήξερες από πού να φυλαχτείς. Τώρα, μόνο και μόνο που κοιτάζουμε έξω στον Αμαζόνιο, σφίγγει η καρδιά μας. Κρύο, βροχή, αέρας και αλίμονο σε εκείνους που ταξιδεύουν. Η σκέψη μας και η ευχή μας είναι μαζί τους. Αφού δεν μπορούμε να είμαστε οι ίδιοι ή κάτι από εμάς, τουλάχιστον τους συντροφεύουμε έτσι.Πάει ο Γενάρης, πέρασε! Κι έσπευσαν όλοι να κλείσουν ανοικτούς λογαριασμούς και να κόψουν πίτες. Τέτοια μανία σου λέω έχει πιάσει τον κόσμο, που μέχρι κι εμείς θα κόψουμε πίτα. Ίσως όχι με τον γνωστό παραδοσιακό τρόπο, αλλά έχουμε μεγάλο event σου λέει το βράδυ και η Λόλα ετοιμάζεται πάλι να πιάσει το φλουρί. Την ευχή σας χρειάζεται μόνο για να μπορέσει να πάρει και το ρολόι τοίχου που έχει υποσχεθεί σ