Μια χαρά ο Βιτόλο!

Στο άκουσμα της πιθανής (την ώρα που γράφεται το μπλογκ αυτό) έλευσης του Βιτόλο η αντίδραση σίγουρα είναι ευχάριστη. Η συγκεκριμένη επιλογή αν μη τι άλλο μοιάζει και είναι κάτι που έλειπε από τον Παναθηναϊκό ο οποίος μετά τη φυγή του Ζιλμπέρτο και την μη επιστροφή του Μάτος είχε «θέμα» στη θέση αυτή. Eκτός κι αν περίμενε κανείς με τα υπάρχοντα δεδομένα κάτι καλύτερο και δεν το ξέραμε...   Για την ώρα «καθαρός» κόφτης είναι μονάχα ο Σιμάο καθώς ο Κατσουράνης σπανίως παίζει μόνος του μπροστά από τους στόπερ και είναι αποδοτικότερος είτε σε σύστημα με δύο αμυντικούς χαφ (που δεν παίζει πλέον ο Παναθηναϊκός) είτε ως εσωτερικός χαφ. Και η γνώμη μου είναι ότι ο Βιτόλο είναι καλύτερος από τον Σιμάο, τουλάχιστον με βάση τις πρόσφατες εικόνες που έχουμε και για τους δύο. Διαθέτει σαφώς πιο καλή τεχνική κατάρτιση καθώς κάνει λιγότερα λάθη και μπορεί να βγάλει με σχετική άνεση την ομάδα μπροστά. Όχι, στον βαθμό που το έκανε ο Ζιλμπέρτο για παράδειγμα, αλλά σίγουρα σε πολύ καλό επίπεδο κάτι που τον κατατάσσει στους κορυφαίους παίκτες του ελληνικού πρωταθλήματος στη συγκεκριμένη θέση. Ο Παναθηναϊκός λοιπόν έχει ανάγκη μια «ένεση» στη θέση αυτή και η συγκεκριμένη επιλογή θεωρώ πως τον καλύπτει αρκετά. Εκεί βέβαια που υπάρχει το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα είναι στη γραμμή κρούσης και συγκεκριμένα στον στράικερ. Δεν χρειάζεται να ξαναπούμε τι σημαίνει η αποχώρηση του Σισέ, ούτε ότι δεν πρόκειται να βρεις παίκτη με αυτά τα χαρακτηριστικά. Το θέμα είναι ότι μοιραία (διότι ο Γάλλος την έκανε και με το παραπάνω τη δουλειά του) πρέπει να αλλάξεις τρόπο παιχνιδιού, να αλλάξεις γενικότερη φιλοσοφία καθώς το «όλοι για έναν» ΠΕΘΑΝΕ! Ο Φερέιρα λοιπόν καλείται να βρει το φάρμακο, να κάνει τους παίκτες του πιο ομαδικούς, μα σίγουρα και πιο παραγωγικούς ώστε να μην έρχονται τα γκολ με το στανιό. Θα τα δούμε όλα αυτά σιγά - σιγά και θα τα καταγράψουμε. Και εδώ στην Αυστρία και στην πορεία. Αυτά...