Φώναζε, ‘διώξτε με’ και τον κρατάγαμε!

ΤΟΣΟ καιρό ο Ζίκο παραπονιόταν ότι είχε η ομάδα πολλούς τραυματίες και δεν μπορούσε να φτιάξει την ομάδα όπως την ήθελε. Κι όμως η κάτω βόλτα πήρε τον Ολυμπιακό όταν γύρισαν οι τραυματίες. Μπορεί όταν είχε λίγους παίκτες, να μην είχε και πολλή σκέψη ο λευκός Πελέ. Και με το που γύρισαν όλοι οι παίκτες, να είδε πολλούς μπροστά του και μπερδεύτηκε!!!

ΑΝ αυτό είναι μεταξύ σοβαρού και αστείου; Μα οι γραμμές που χωρίζουν στην όλη ιστορία το σοβαρό από το αστείο είναι πάρα πολύ κοντινές φίλοι μου. Εδώ ο άνθρωπος με την όλη στάση του, το φώναζε δυνατά. «Διώξτε με», έλεγε. «Δεν θέλω να μείνω. Δώστε μου την αποζημίωση να πάω στο καλό του Θεού». Κι εμείς, πεισματικά, δεν τον διώχναμε. Κι έπρεπε να πάει η διαφορά στους μείον εφτά για να τον στείλουμε από εκεί που ήρθε.