«Εξουσία, τι μπάλα παίζεις;»

Στην ανάγνωση του τίτλου στο βιβλίο του Διονύση Ελευθεράτου, νομίζει κάποιος ότι πρόκειται για ένα πόνημα που απευθύνεται αποκλειστικά σε φιλάθλους. Έστω, υγιώς σκεπτόμενους. Από τις πρώτες σελίδες, όμως, γίνεται αντιληπτό ότι μοιράζει το «παιχνίδι» -και- αλλού.Ο συγγραφέας καταπιάνεται με ιστορίες που αφορούν τη σχέση της πολιτικής, με τα δύο δημοφιλέστερα ομαδικά σπορ που παίζονται με μπάλα. Από την άποψη του βαθιά λαϊκού τους χαρακτήρα και της μεγάλης απήχησης που έχουν. Κυρίως το ποδόσφαιρο, γεγονός που δεν περνάει απαρατήρητο, κάθε άλλο μάλιστα, από τους κατέχοντες πολιτικές θέσεις, χαρτοφυλάκια κ.λπ.Οι τακτικοί αναγνώστες των αρθρογραφιών του συγγραφέα δεν θα ξαφνιαστούν ούτε από το θέμα που καταπιάνεται, αλλά ούτε από την αμεσότητα με την οποία παρουσιάζει τα γεγονότα. Όσοι δεν γνώριζαν τη δουλειά του στον έντυπο Τύπο, θα μείνουν σίγουρα ικανοποιημένοι από την τροφή για σκέψη που δίνει το βιβλίο «Εξουσία, τι μπάλα παίζεις;». Μία ερώτηση η οποία, μοιραία, φτάνει στα χείλη όταν ολοκληρωθεί η ανάγνωσή του. Ενός χορταστικού πονήματος 360 σελίδων, που όπως αναφέρει το επεξηγηματικό σημείωμα: «προσφέρει πολλές πληροφορίες και μια.... εγγύηση: εγγυάται πως στο εξής ο αναγνώστης θα καγχάζει ακόμη περισσότερο, όταν ακούει από επίσημα χείλη το "κλισέ"-προτροπή "ας μην αναμειγνύουμε τον αθλητισμό με την πολιτική"...»