Ένιωσα Μια Επαφή – Ένα Πεζό Του Λουκά Βύντρα

Ένιωσα μια επαφή, σαν την δαντέλα, μουσλίνα και μετάξι

Ένιωσα μια επαφή, λες και κάποιος ακουμπούσε την ψυχή μου

Καλπάζοντας μονάχος, εγώ με τον αγέρα μόνο για σύντροφο,

Μια μπάλα στο ποδάρι μου, προέκταση της ψυχής μου, αλλά άδειος, κενός.

Ένιωσα μια επαφή και όλος ο κόσμος μου γιόμισε φως, σαν ένα φανάρι στο σκοτάδι, αλλά όχι από αυτά που είναι για τα αμάξια, τα άλλα που είναι για να βλέπεις.

Δεν ήθελα το να μάθω ποιος ήφερε το άγγιγμα, ποιος έσπασε την μοναξιά μου στο γκαζόν.

Φτάνει που ένιωσα και ξανά ήμανε ολόκληρος

Ένιωσα μια επαφή, σαν άγγιγμα αγγέλου στο μέτωπο του αρρώστου

Ένιωσα μια επαφή και άφησα το σώμα μου να νιώσει την μαγεία

Αγκάλιασα το πράσινο γρασίδι, χαλί της φύσης