Δημήτρης Μπερμπάτης - Ανατολή Καινούργιας Ζωής Και Το 2011

Ομολογώ πως λείπει καιρό από την αγκαλιά μας. Όχι σε φάση αμφισβητούμε θεόσταλτη περσόνα Δημητρίου Μπερμπατιανού του Μονογενούς, αλλά λίγο «νταξ ρε μόρτη, να παίξεις, μην μας ξεχνάς όμως» το νιώσαμε.Και δικαίως. Δεν είναι δα και εύκολο πράμα να έρχεσαι συχνά πυκνά απέναντι από την θεϊκή τελγιότητα και ξαφνικά να σου λέει, τα λέμενε πάλι το δυό χιλιάδε έδεκα. Κι όμως έτσι έγινε, αφήνοντας μας μονάχους, χωρίς θεό να περιμένουμε καρτερικά το δυό χιλιάδε έντεκα και την επιστροφή του μεσσία.
Η οποία έρχεται. Η επιστροφή. Και είναι πιο ανθρώπινη από ποτέ. Πιο γήινη, πιο τρωτή από έβερ. Γιατί ο Μπέρμπας
δεν είναι σαν τον άλλον τον χίπη, που θεράπευε τυφλούς και έκαμε καρβέλια να εμφανίζονται σε άδειες καλάθες, λες και ήταν ο Χουντίνι, ο Μπέρμπας ουδέποτε έβαλε στην άκρη το ανθρώπινο προφίλ του.
Εδώ τόνε βλέπουμε να βγαίνει από ένα υπερμάρκετ Τροφό, ένα υπερμάρκετ Γαλαξία που δίνει στην δραχμή αξία, και να έχει φορτωθεί με χιλιάδες καλούδια για τους αναξιοπαθούντες σε Βραζιλία και Ασ
Keywords
Τυχαία Θέματα