No country for old men!

Έχει γνωρίσει Αγγλία, Μεξικό, Ισπανία, Ιταλία… Για να έρθει στην Ελλάδα, όπου κάποτε θα μπορούσε να ξεκινούσε τη διαδρομή του!. Το gazzetta.gr παρουσιάζει τον υποψήφιο παίκτη του Αρη, Λουτσιάνο Φιγκερόα. Αργεντινή… Η χώρα όπου όλα ξεκίνησαν. Η χώρα που πάντα θα του έδινε τη δυνατότητα να κάνει επανεκκίνηση στην καριέρα του, να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του. Στις 19 Μαΐου του 1981 ο Λουτσιάνο Φιγκερόα γεννήθηκε στο Σάντα Φε. Κι εκεί όλα ήταν ποδόσφαιρο. «Πάντα είχα μια μπάλα στα πόδια μου. Έπαιζα ποδόσφαιρο με φίλους και έμαθα ποδόσφαιρο στο δρόμο», θα διηγηθεί για τα πρώτα του βήματα που λίγο μετά τα δέκα του χρόνια, θα άρχισαν να γίνονται στο χορτάρι. Ο πατέρας του, Χόρχε, ο οποίος μετέπειτα στην καριέρα του θα αναλάμβανε και χρέη μάνατζερ, αποφάσισε να τον εγγράψει στη Ροζάριο Σεντράλ. «Μόλις πήρα την πρώτη γεύση, είχα αποφασίσει ότι αυτό θα κάνω στη ζωή μου. Άφηνα το σχολείο κι έτρεχα κατευθείαν να παίξω ποδόσφαιρο», θυμάται. Ο Χόρχε Φιγκερόα είχε προσπαθήσει κι εκείνος την τύχη του, όμως ποτέ δεν έγινε επαγγελματίας. Το ίδιο και ο Μάρτιν, αδελφός του Λουτσιάνο. Ο Μάρτιν δεν κατάφερε να φτάσει ποτέ στην πρώτη ομάδα… Ούτε κατόρθωσε να δει τον αδελφό του να παίζει με τη φανέλα της Ροζάριο. Λίγες μέρες πριν κάνει το ντεμπούτο του στην αργεντίνικη ομάδα, ο Μάρτιν σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα με το ποδήλατό του. Από τότε, κάθε γκολ που πετυχαίνει ο Λουτσιάνο είναι αφιερωμένα στον ίδιο άνθρωπο. Φοράει μέσα από την εμφάνιση μπλουζάκι του αδελφού του, δείχνει τον ουρανό και προσπαθεί να γεμίσει το κενό μέσα του. Στη διαδρομή του στο Ροζάριο, ο δρόμος θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και δεν θα χρειαστεί να… γεράσει για να χαρακτηριστεί ο «νέος Μπατιστούτα». Μετά από δύο χρόνια θα είναι από τα καλά… εξαγώγιμα προϊόντας της Αργεντινής και θα αναζητά τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. «Είχα τρεις προπονητές που με βοήθησαν πάρα πολύ. Ο Ντάνιελ Τέλια, ο Σέζαρ Μενότι και ο Μικελάντζελο Ρούσο. Μακάρι να μπορούσα να τους έχω και τους τρεις σε όλη μου την καριέρα», θα πει έτοιμος να ξενιτευτεί. Το πρώτο κομμάτι του ταξιδιού του στην Αργεντινή θα διαρκέσει 22 χρόνια. Από τη γέννησή του ως το 2003, όταν και φεύγει από τη Ροζάριο Σεντράλ. «Ονειρεύομαι κάποια μέρα να γυρίσω». Θα έκανε το όνειρό του πραγματικότητα. Έστω κι αν η λάμψη του επιθετικού που είχε πετύχει 17 γκολ το 2003 και ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, είχε φθίνει πλέον για τα καλά. Ο Λουτσιάνο Φιγκερόα θα επέστρεφε στην πόλη του το 2010, όταν και θα υπέγραφε συμβόλαιο διάρκειας δύο ετών. Ενδιάμεσα, δύο ακόμα στάσεις και δύο ακόμα προκλήσεις. Στιγμές που έψαχνε να βρει τον εαυτό του ή να κερδίσει μια ευκαιρία. Στην αναζήτηση μιας ευκαιρίας βρέθηκε το 2006. Τότε που γύρισε να αγωνιστεί στη Ρίβερ Πλέιτ, με την ελπίδα να συμπεριληφθεί στην αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας. Θα τα κατάφερνε… Αν δεν ερχόταν ο τραυματισμός στις 5 Μαρτίου να του κόψει την καριέρα. «Ήρθα στη Ρίβερ Πλέιτ για να διεκδικήσω μία θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά ήμουν άτυχος. Πρέπει να παλέψω για να ε