Nα σου πω μια ιστορία (6)

Ο Βασίλης Σκουντής συνεχίζει να... ζηλεύει τον Αργεντινό ψυχαναλυτή Χόρχε Μπουκάι και γράφει την έκτη ιστορία από τους 12 νέους φίλους του απ' όλον τον κόσμο! Από Ουκρανία μεριά αυτή τη φορά και με τον ορίζοντα στραμμένο στο (ποδοσφαιρικό) Εuro του 2012... ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ: Σας γράφω πλέον από την Αθήνα, αλλά εξακολουθεί να ισχύει η αρχική προειδοποίηση ότι θα σας ζαλίσω για κάμποσες μέρες ακόμη μεταφέροντας σας μικρές αθλητικές ιστορίες απ' όλον τον κόσμο. Τύχη αγαθή, που λένε (και το εννοώ διότι τέτοιες εμπειρίες είναι όντως συναρπαστικές) με έφερε την προηγούμενη εβδομάδα στη Φραγκφούρτη και στο Βερολίνο , ως τον μοναδικό Έλληνα προσκεκλημένο σε ένα εκπαιδευτικό δημοσιογραφικό ταξίδι το οποίο διοργανώνουν η γερμανική κυβέρνηση και το ινστιτούτο Γκαίτε. Ξαφνικά, λοιπόν, μαζευτήκαμε δημοσιογράφοι του αθλητικού ρεπορτάζ από 13 διαφορετικές χώρες, κάποιες από τις οποίες συνιστούν πολύ ξεχωριστές περιπτώσεις διότι απλούστατα είναι ανεξερεύνητες από την καθημερινότητα μας ή ακόμη και άγνωστες! Σας συστήνω λοιπόν έναν-έναν τους καινούργιους φίλους μου ζητώντας από τον καθένα -στο πλαίσιο αυτής της παγκοσμιοποιημένης σχέσης μας- να διηγηθεί μια ιστορία από τον αθλητισμό της πατρίδας του, για λογαριασμό των αναγνωστών του Gazzetta.gr. Κάποιες από αυτές έτυχε να έχουν και ελληνικό ενδιαφέρον ή σχέση με την Ελλάδα όπως συμβαίνει και με την έκτη, κατά σειρά, την οποία υπογράφει η Ουκρανή δημοσιογράφος (του τηλεοπτικού σταθμού ΙCTV) Nτάρια Σάσκοβα. ΝΑ ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΣΩ ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ: Η Ουκρανία έχει πληθυσμό 46.000.000 κατοίκους και έγινε ανεξάρτητη χώρα τον Δεκέμβριο του 1990, μετά τον διαμελισμό της Σοβιετικής Ένωσης, με πρωτεύουσα το Κίεβο. Είμαστε ένας μαρτυρικός, βασανισμένος , αλλά περήφανος λαός, γι αυτό άλλωστε ο εθνικός ύμνος μας φέρει τον τίτλο " Δεν πέθαναν ακόμη η λευτεριά και η δόξα της Ουκρανίας". Από το 1921 έως το 1933 λιμοκτόνησαν λόγω της εσκεμμένης κρατικής πολιτικής πάνω από 11 εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ το 1986 ζήσαμε την τραγωδία με την έκρηξη στον πυρηνικό αντιδραστήρα του Τσέρνομπιλ. Με τους Ελληνες έχουμε σχέσεις από την αρχαιότητα, όταν ιδρύθηκαν οι πρώτες αποικίες στην Κριμαία, ενώ είμαστε κι εμείς στη συντριπτική πλειοψηφία μας, ορθόδοξοι στο θρήσκευμα. Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΗΓΗΘΩ: Είναι μια ιστορία από το... μέλλον! Του χρόνου μαζί με την Πολωνία διοργανώνουμε την τελική φάση του Euro και όπως είναι φυσικό, όλη η χώρα ζει ήδη στο ρυθμό του μεγάλου ποδοσφαιρικού τουρνουά. Σε αντίθεση με το καινούργιο και πολύ μοντέρνο γήπεδο του Ντόνετσκ (της Σαχτάρ) και τα ανακαινισμένα στο Λβιβ και στο Χάρκοβο, στο Κίεβο έχουμε πρόβλημα, διότι τα έργα καθυστερούν πολύ. Το παλιό γήπεδο που ανακαινίζεται και ελπίζουμε ότι θα είναι έτοιμο μέχρι τον ερχόμενο Ιούνιο, θα φιλοξενήσει τον τελικό της διοργάνωσης στην οποία ο πρωταρχικός στόχος της εθνικής Ουκρανίας είναι να προκριθεί στην οκτάδα και βλέπουμε... Στον πάγκο της ομάδας μας επέστρεψε πριν από τρεις μήνες ο Ολεγκ Μπλαχίν που είναι γνωστός στο ελληνικό κοιν