Batman begins!

Το καλοκαίρι του Ντίνο Ράτζα, του Μπάιρον Σκοτ, του Φάνη Χριστοδούλου και του… Αντώνη Φώτση!! Το gazzetta.gr μπαίνει στο batmobile για να ένα ταξίδι στο χρόνο κι εννέα ημερομηνίες σταθμούς! 1. Τα ψιλά γράμματα!

29 Μαΐου 1997. Ήταν η μέρα που οριστικοποιήθηκε η μεταγραφή του Φάνη Χριστοδούλου στον Παναθηναϊκό. Μαζί με εκείνη του Γιώργου Καλαϊτζή, αλλά και την επιστροφή Κώστα Παταβούκα. Το ρεπορτάζ εκείνης της ημέρας από την «Ελευθεροτυπία» έκλεινε κάπως έτσι: «Στη λίστα του Παναθηναϊκού προστέθηκε τελεσίδικα και ο 16άχρονος Aντώνης Φώτσης (2, 03) από τον Hλυσιακό, ένας πλέι μέικερ (ναι, παρά το ύψος του) με μεγάλες προοπτικές, όπως λένε άπαντες οι γνωρίζοντες το ταλέντο του».

Το μήλο είχε ακολουθήσει τη φυσιολογική του πορεία. Ο Αντώνης Φώτσης γεννήθηκε την 1η Απριλίου του 1981 και το μπάσκετ έμοιαζε φυσιολογική απόρροια των ερεθισμάτων που θα έπαιρνε από το περιβάλλον του. Ο πατέρας του Βαγγέλης, πρώην παίκτης και προπονητής, ήθελε να δει το παιδί του να ακολουθεί τον ίδιο δρόμο, όπως τώρα κάνει όνειρα για τον εγγονό του. Ο Αντώνης ξεκίνησε τον αθλητισμό από το κολυμβητήριο των Ιλισίων, προπονούμενος κυρίως στις αποστάσεις σπριντ των 50 και 100 μέτρων. Σύντομα, άλλαξε πορεία προς το μπάσκετ, παρά το γεγονός ότι του άρεσε και παίζει μέχρι και τώρα πινγκ-πονγκ.

2. Το γέννημα του ονείρου!

11 Απριλίου 1996. Ο μύθος λέει πως ο 15χρονος Αντώνης παρακολουθούσε το παιχνίδι με τον πατέρα του. Παίκτης των τμημάτων υποδομής του Ηλυσιακού, είχε ξεκινήσει το πάθος του για το μπάσκετ να ξεπερνάει τα όρια του χόμπι και του αθλητισμού. Είχε αρχίσει να γίνεται πρωταθλητισμός. «Μπαμπά, να το θυμάσαι καλά αυτό που θα σου πω. Μια μέρα θα σε κάνω και εγώ υπερήφανο. Δεν ξέρω αν θα συμβεί αυτό σε κάποιο φάιναλ φορ, αλλά είμαι σίγουρος ότι όλοι θα μιλούν για μένα», φημολογείται ότι είπε στον πατέρα του και δεν θα σταματούσε αν δεν τον κατάφερνε.

Ο Αντώνης δούλεψε για να φτάσει στον Παναθηναϊκό, την ομάδα που υποστήριζε από μικρό παιδί. «Πάντα ήμουν οπαδός, αλλά ποτέ δεν ήμουν τρελαμένος», δήλωσε κάποτε από τη μακρινή Μόσχα και θα επιβεβαίωνε την αγάπη του εμπράκτως. Ο Φώτσης δεν άφησε κανένα καλοκαίρι στην καριέρα του να περάσει ανεκμετάλλευτο, ταξίδεψε πριν καλά-καλά κλείσει τα 18 του χρόνια στην Αμερική και κατάφερε από το 1998 να βρίσκεται σημειωμένος στα μπλοκάκια των ομάδων του ΝΒΑ. Εξάλλου, ήταν και το όνειρό του. «Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ, είχα ένα στόχο. Να παίξω στο ΝΒΑ και να αγωνιστώ κόντρα στους καλύτερους, ώστε να γίνω κι εγώ καλύτερος».

3. Ξεκινάει το ταξίδι…

25 Οκτωβρίου 1997. Πάντα έβρισκε έναν ξεχωριστό τρόπο να τιμωρεί και παράλληλα να τα βρίσκει με τον εαυτό του. Άλλοτε, μπορεί να τον έβλεπες στο ανοικτό γήπεδο των Ιλισίων να κάνει σουτ και να μην πιστεύεις στα μάτια σου κι άλλοτε κλειδωνόταν σε ένα δωμάτιο κι έβλεπε επίμονα ένα χαμένο παιχνίδι. Την επόμενη κιόλας μέρα, γεγονός πολύ ψυχοφθόρο για οποιονδήποτε αθλητή, πόσω μάλλον ηττημέν