Τεράστια δύναμη ο απλός ΑΕΚτζής

Μετά από μια μικρή ...ανάσα λίγων ημερών, επιστροφή στις επάλξεις της «ΩΡΑΣ». Σήμερα θα ήθελα να ξεφύγω λίγο από τα καθαρά ρεπορταζιακά και σχολιογραφικά. Αφορμή οι λίγες μέρες που είχα ευκαιρία να περάσω στο χωριό μου στην Βόρεια Εύβοια, στον προσφυγικό Ταξιάρχη, πρώην Νέο Μουρσαλί...

Είμαι περήφανος γιατί η περιοχή από την οποία κατάγομαι σφύζει από ΑΕΚ...Λόγω και του ότι εκεί βρήκαν καταφύγιο και έχτισαν τις νέες τους ζωές εκτός από το δικό μου χωριό και σε άλλα κοντινά, πάρα πολλοί πρόσφυγες από Σμύρνη, από Πόντο, από Καππαδοκία

Νέος Πύργος, που έχει και την τοπική ΑΕΚ πλέον, αλλά και για πολλά χρόνια την ιστορική ομάδα του Βυζαντίου, Νέα Σινασός, Καστανιώτισσα και φυσικά ο Ταξιάρχης.

Η ΑΕΚ είναι πολύ μεγάλη δύναμη και τα παραδείγματα τέτοιων περιοχών δεν είναι μεμονωμένα. Υπάρχουν πολλά και σε όλη την Ελλάδα.

Κι όλος αυτός ο κόσμος, που είναι πολύ ιδιαίτερος και δεν έχει σχέση με το φίλαθλο - οπαδικό κοινό άλλων ομάδων, ακόμη και προσφυγικών, είναι πονεμένος και διψασμένος. Ειδικά στην επαρχία, ειδικά σε περιοχές σαν τον δικό μου τόπο καταγωγής, το πάθος και η αγωνία για τις εξελίξεις στην ΑΕΚ φτάνουν στο κατακόρυφο.

Είχα την ευκαιρία αυτές τις μέρες, για πρώτη φορά μετά από τις κατακλυσμιαίες αλλαγές στην ομάδα, να μιλήσω με πολλούς Ενωσίτες από το χωριό μου, από την Ιστιαία που επίσης έχει πάρα πολύ ΑΕΚ, από τον Νέο Πύργο κι από αλλού.

Η ωριμότητα με την οποία αντιμετωπίζουν τις εξελίξεις, είναι συγκλονιστική. Η ικανοποίηση για την είσοδο του Δημήτρη Μελισσανίδη είναι έκδηλη, ωστόσο μου άρεσε που οι περισσότεροι δεν περιμένουν «πράματα και θάματα», αλλά ακούς απόψεις μετρημένες, ρεαλιστικές και κυρίως ένα πράγμα: Να μην γίνουν λάθη ξανά στον διοικητικό - οικονομικό τομέα που θα υποθηκεύσουν το μέλλον της ομάδας.

Πιστεύουν, οι σημαντικά περισσότεροι, πάρα πολύ στην νέα αρχή, υπάρχει δικαιολογημένη πικρία για το γεγονός ότι χρειάζεται μια τόσο ριζοσπαστική λύση η ΑΕΚ για να ξεφύγει από όσα της φόρτωσαν την τελευταία δεκαετία, αλλά βασικά τους ενδιαφέρει το να μπει η ομάδα μια και καλή στον δρόμο της εξυγίανσης. Και φυσικά πάνω από όλα το γήπεδο.

«Πως μπορούμε να βοηθήσουμε» ήταν ένα ερώτημα που άκουσα πολλές φορές.

Πέρα από αυτό, από κάτι τέτοιες επαφές και συζητήσεις, αυτό που καταλαβαίνει κανείς είναι ότι αυτή η ομάδα έχει τόσο μεγάλη...μαγιά, έχει τόσο πολύ κόσμο που είναι άρρηκτα συναισθηματικά δεμένος μαζί της, που δεν είναι δυνατόν με την κατάλληλη καθοδήγηση να μη βρει τον δρόμο της, να μην επιστρέψει ξανά στην κορυφή.

Πάντως, τώρα με τη νέα προσπάθεια, θεωρώ ότι είναι μια μεγάλη ευκαιρία, η ΑΕΚ να κοιτάξει πως θα έρθει με συγκεκριμένες κινήσεις όσο πιο κοντά γίνεται με τον κόσμο της εκτός Αθήνας. Ειδικά με περιοχές σαν την δική μου που χρησιμοποιώ σαν παράδειγμα σήμερα και οι οποίες είναι πολλές σε όλη την χώρα.

Υπάρχει ένα δυναμικό απίστευτο, μια αγάπη για την ΑΕΚ απίστευτη, μια επιθυμία συμμετοχής και συμπαράστασης με κάθε τρόπο που ξεπερνά κάθε προσδοκία.

Επειδή ο Δημήτρης Μελισσανίδης όχι μόνο είναι αλλά το έχει και τιμή του και καμάρι του, ένα παιδί της προσφυγιάς κι εκείνος κι επειδή έχει και μια εκπληκτική ευχέρεια στην επαφή με τον απλό κόσμο μαζί με ικανότητα εξαιρετική στο να εμπνέει με αυτά που λέει, θεωρώ ότι είναι τώρα μια μοναδική ευκαιρία να βρεθεί ένας τρόπος να αξιοποιηθεί η δυναμική της ΑΕΚ σε όλη την Ελλάδα.

Δεν ξέρω πως... Ίσως με επισκέψεις αντιπροσωπευτικών ομάδων της ΑΕΚ, πιθανότητα των υποδομών, σε τέτοιες περιοχές για φιλικά παιχνίδια με συνοδεία προσωπικοτήτων της ομάδας και στελεχών της διοίκησης.

Τώρα το καλοκαίρι ίσως τέτοιες κινήσεις να μπορούσαν να συνδυαστούν και να ενισχύσουν και την καμπάνια για τα διαρκείας. Λέω κάποιες ιδέες έτσι όπως μου έρχονται, πιθανότατα όποιος κάτσει να ασχοληθεί οργανωμένα, θα βρει κι άλλες, περισσότερες και καλύτερες.

Ειδικά αυτή την διετία που αγωνιστικά δεν θα υπάρχει η αυτόματη συσπείρωση που φέρνει η απευθείας αγωνιστική αντιπαράθεση με τους παραδοσιακούς σου αντιπάλους, είναι μια ευκαιρία να αναλωθούν στην ΑΕΚ σε μια τέτοιου είδους εκστρατεία. Πιστέψτε με, θα δώσουν μεγάλη χαρά σε πολύ κόσμο και η ομάδα θα κερδίσει πάρα πολλά.

Το σημαντικό είναι να αποκατασταθεί η ψυχική επαφή της ΑΕΚ με τον κόσμο της ανά την Ελλάδα, γιατί αυτή δέχθηκε τεράστια πλήγματα τα τελευταία χρόνια με όσα έγιναν.

Στην ΑΕΚ τώρα μπαίνουν άνθρωποι που την βλέπουν σαν ΑΕΚ κι όχι σαν εταιρεία. Άνθρωποι που δεν τους ενδιαφέρει να αναδειχθούν «μάνατζερ της χρονιάς» μέσω της «Ένωσης» και να κλειστούν στον μικρόκοσμο τους απομονωμένοι από την «πλέμπα», όπως δυστυχώς έβλεπαν κάποιοι τον απλό οπαδό τα τελευταία χρόνια.

Είναι η μεγάλη ευκαιρία και ειδικά την πρώτη διετία της αναδιοργάνωσης, να αποκατασταθεί η συναισθηματική σχέση της ομάδας με την ζωτική της δύναμη, τον απλό της οπαδό σε όλη την χώρα και ίσως κι εκτός από την Ελλάδα, στην Ομογένεια.

Να νιώσουν οι ΑΕΚτζήδες όπου και να βρίσκονται, πως η νέα κατάσταση δίνει σημασία στην παρουσία τους, αφουγκράζεται τα «θέλω» τους, επιθυμεί να τους ακούσει. Και κυρίως να τους δώσει τον τρόπο να συμμετάσχουν. Πηγαίνοντας πρώτα η ίδια σε αυτούς και μετά περιμένοντας την δική τους ανταπόκριση.

* Το άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα «ΩΡΑ των σπορ»