Τα «όχι» των δανειστών

Σοβαρές αμφιβολίες διατυπώνονται από αξιωματούχους και τεχνοκράτες των Βρυξελλών σε σχέση με την προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων που συγκροτούν τη νέα ελληνική κυβέρνηση. Αν και οι Βρυξέλλες προσπαθούν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους, διότι προέχει η πολιτική συναίνεση, παράγοντες με τους οποίους ήρθε σε επαφή η Real News, δεν διστάζουν να αποδομήσουν πολλά από

Στην κορυφή της αρνητικής κριτικής δεν θα μπορούσε να βρίσκεται κανένα άλλο σημείο από την αποκατάσταση των ομολογιούχων και τον ασφαλιστικών ταμείων που επλήγησαν από το PSI. Στις Βρυξέλλες εκτιμούν ότι η πρόταση καταργεί την ουσία του κουρέματος, παραβιάζει τη συμφωνία με τους πιστωτές στο εξωτερικό, δημιουργώντας τετελεσμένο να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σε σχέση με την παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής, οι Βρυξέλλες έχουν δώσει το στίγμα, πως η αναπροσαρμογή των δημοσιονομικών στόχων θα είναι αργή και σταδιακή. Σε πρώτη φάση, η διαπραγμάτευση με την τρόικα θα αφορά την επέκταση της προσαρμογής και της χρηματοδότησης έως το 2015.

Σε ό,τι αφορά τις συλλογικές συμβάσεις, η ελληνική πλευρά θα πρέπει να περιορίσει το μισθολογικό και μη μισθολογικό κόστος, μειώνοντας τους φραγμούς στην είσοδο, τη διαπραγμάτευση των μισθών και τις αποζημιώσεις. Στελέχη της Κομισιόν δηλώνουν πως συζητούν το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, δεν πρόκειται να δώσουν όμως το ΟΚ στην παράταση του κατακερματισμού της αγοράς εργασίας.

Σοβαρή είναι η ένσταση της τρόικας και στην αύξηση των αφορολογήτων ορίων, καθώς και στο ζήτημα με τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα, σημειώνοντας ότι η εργασιακή σχέση δεν είναι το κριτήριο για την παραμονή ή όχι κάποιου στη θέση του. Επί της αρχής, η τρόικα δεν είναι διατεθειμένη να δεχθεί ένα πρόγραμμα χωρίς μείωση του προσωπικού που μισθοδοτείται από τους κωδικούς της γενικής κυβέρνησης.

Άμεσα συνδεδεμένο με τις απολύσεις είναι και το θέμα των αποκρατικοποιήσεων. Οι Βρυξέλλες θεωρούν εντελώς αντιπαραγωγικό το κράτος, υπό την πίεση κοινωνικών ομάδων, συνδικάτων και κυβερνητικών εταίρων, να προχωρήσει στη μετακίνηση και τη διασφάλιση εργαζομένων σε φορείς που πρόκειται να ιδιωτικοποιηθούν.

Τέλος, αμφιβολίες εκφράζονται και για το φιλόδοξο πρόγραμμα επέκτασης της υγειονομικής περίθαλψης προς όλους.