Συγκλονίζει η μαρτυρία 16χρονου για τη σφαγη σε σχολείο του Πακιστάν

«Τραυματισμένος σύρθηκα έως τη διπλανή τάξη. Ήταν φοβερό! Η βοηθός της δασκάλας ήταν εκεί, καθόταν στην καρέκλα της, από το σώμα της ανάβλυζε αίμα ενώ καιγόταν».

Μόλις έχει γλιτώσει από τον θάνατο. Ενώ βρίσκεται ακόμα σε κατάσταση σοκ, ο 16χρονος που γλίτωσε από την επίθεση των ισλαμιστών κομάντο στο σχολείου στο Πακιστάν διηγείται τι έζησε.

Όταν οι Ταλιμπάν εισέβαλαν στο σχολείο, ο Σάκρουκ Χαν, βρισκόταν στο αμφιθέατρο και παρακολουθούσε μάθημα επαγγελματικού προσανατολισμού, όπως λέει στο Γαλλικό Πρακτορείο

από το κρεβάτι του νοσοκομείο Lady Reading στο Πεσάβαρ. Εκεί πηγαίνουν παιδιά ηλικίας 10 έως 20 ετών.

«Κάποιος αμέσως μας φώναξε να ξαπλώσουμε στο πάτωμα και να κρυφτούμε κάτω από τα θρανία» λέει ψιθυριστά, με φόβο ακόμη στα μάτια του.

Οι δράστες στη συνέχεια φώναζαν «Ο Θεός είναι μεγάλος» προτού ανοίξουν πυρ εναντίον των παιδιών. «Έπειτα ένας από τους Ταλιμπάν φώναξε: "υπάρχουν παιδιά κρυμμένα κάτω από τους πάγκους πηγαίνετε να τα βρείτε"» για να τα σκοτώσετε, αφηγείται ο 16χρονος.

Ο Σάκρουκ, που έχει ύψος σχεδόν 2 μέτρα, είχε ξαπλώσει στο πάτωμα και υποδυόταν τον νεκρό. Είδε έναν άνδρα με μαύρες μπότες να τον προσεγγίζει. Ήταν ένας Ταλιμπάν που αναζητούσε τα παιδιά κάτω από τους πάγκους. Έπειτα ένας τρομοκράτης τον πυροβόλησε στα 2 του πόδια, ακριβώς πάνω από το γόνατο. Το παιδί δαγκώθηκε από τον πόνο.

«Σήκωσα τη γραβάτα μου και την έβαλα στο στόμα μου για να μην φωνάξω. Ο άνδρας με τις μπότες συνέχισε να πυροβολεί τα παιδιά. Και εγώ ήμουν ξαπλωμένος στο έδαφος με τα μάτια κλειστά και περίμενα να με ξαναπυροβολήσει», τονίζει ο ίδιος.

«Το σώμα μου έτρεμε, αντίκρισα τον θάνατο από τόσο κοντά, δεν θα ξεχάσω ποτέ τις βαριές εκείνες μαύρες μπότες, ήταν σαν ο ίδιος ο θάνατος να με είχε βρει» συνεχίζει τρέμοντας.

Αφού σκότωσαν τουλάχιστον 130 ανθρώπους, οι Ταλιμπάν έφυγαν από το αμφιθέατρο του σχολείο όπου φοιτούν παιδιά στρατιωτικών, όπως επίσης και πολιτών. Όταν έφυγαν, «εγώ παρέμεινα ξαπλωμένος στο πάτωμα για μερικά λεπτά. Έπειτα προσπάθησα να σηκωθώ όμως έπεσα και πάλι κάτω εξαιτίας των τραυμάτων μου» λέει ο Σάχρουκ, ενώ ο πατέρας του τον παρηγορεί.

«Σύρθηκα έως τη διπλανή τάξη. Ήταν φοβερό! Η βοηθός της δασκάλας ήταν εκεί, καθόταν στην καρέκλα της, από το σώμα της ανάβλυζε αίμα ενώ καιγόταν».

«Όταν ανέκτησα τις αισθήσεις μου ήμουν ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι» στο νοσοκομείο Lady Reading, όπου το προσωπικό απευθύνει έκκληση στον πληθυσμό να δώσει επειγόντως αίμα με στόχο τη διάσωση των τραυματιών.