«Σε μια γωνιά στην Σκεπαστή…»

Μάιο του 2003 ξεκίνησε το «έγκλημα», την πρώτη μέρα του Ιουνίου ολοκληρώθηκε. Ένα «έγκλημα» που έκανε το μεγαλύτερο κακό στην ιστορία της ΑΕΚ, ακόμη και από όσους την «εκμεταλλεύτηκαν» με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Την πρώτη μέρα του Ιουνίου του 2003 η ΑΕΚ έχασε οριστικά και αμετάκλητα το «σπίτι» της. Ηταν η μέρα που… έπεσε και η

Σκεπαστή και ολοκληρώθηκε το γκρέμισμα. Από εκεί ξεκινούσε το «κιτρινόμαυρο πάρτι» κάθε Κυριακή. Μνήμες, θύμισες του παρελθόντος, εικόνες, χαρές, λύπες, πανηγύρια, στεναχώρια… Όλα εκεί. Στην γωνιά των τρελών. Στην γωνιά της ORIGINAL.

Το σημείο αναφοράς του καλύτερου ποδοσφαιρικού γηπέδου στην Ελλάδα όλων των εποχών. Εκεί πανηγύριζαν οι παίκτες της ΑΕΚ τα γκολ, εκεί γινόντουσαν τα… πάντα. ΠΑΕ ΑΕΚ και Ερασιτεχνική το 2003 πήραν την χειρότερη απόφαση, μη έχοντας εξασφαλίσει και δέσει από παντού ότι θα κατασκευαζόταν ο νέος Ναός. Η ΑΕΚ εν τέλει βρέθηκε χαμένη και εν μία νυκτί το γήπεδο της Φιλαδέλφειας βγήκε από τον φάκελο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 για να μπει το Καραϊσκάκη του Κόκκαλη.

Τέλη του 1970 ο Θείος Λουκάς πήρε την απόφαση για την διώροφη εξέδρα στο Νίκος Γκούμας. Μια απόφαση που άλλαξε τον ρου της ιστορίας στην ΑΕΚ. Όμως, το 2003 όλα έγιναν μπάζα και σκόνη. Όπως και τα όνειρα μας εδώ και εννέα χρόνια. Οσα χρόνια μένει χωρίς σπίτι και η ΑΕΚάρα μας… Κάθε μέρα δίχως τον Ναό, δίχως το σπίτι της ΑΕΚ, είναι ακόμη μια μαχαιριά στην καρδιά της...