Πληρωμένος δολοφόνος ο Μπραντ Πιτ

Η ταινία Killing Them Softly «είναι μια ιστορία οικονομικής κρίσης, μια ιστορία για την κρίση του καπιταλισμού. Πρόκειται για μια ιστορία χωρίς τέλος» λέει ο σκηνοθέτης Άντριου Ντόμινικ, παρουσιάζοντας στις Κάννες την νέα του ταινία, στο πλαίσιο του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Ο Μπραντ Πιτ που πρωταγωνιστεί στο φιλμ βρέθηκε, επίσης, στην

Κρουαζέτ και δήλωσε ότι ο ίδιος εξακολουθεί να πιστεύει στην ιδέα της Αμερικής, ενώ μίλησε για την επερχόμενη προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ και για τον Μπαράκ Ομπάμα.

«Βρήκα τους χαρακτήρες του βιβλίου Cogan's Trade του Τζορτζ Β.Χίγκιν υπέροχους» δήλωσε ο σκηνοθέτης, Άντριου Ντόμινικ σε συνέντευξη Τύπου για την ταινία.

«Το βιβλίο μιλά για την εγκληματικότητα. Όταν ξεκίνησα τη μεταφορά του στο σινεμά, συνειδητοποίησα ότι αποτελούσε, επίσης, μια ιστορία οικονομικής κρίσης, αυτή του καπιταλισμού. Πρόκειται για μια ιστορία χωρίς τέλος» είπε.

«Αγαπώ τη βία στις ταινίες. Πώς αλλιώς μπορούν να αποτυπωθούν οι δραματικές καταστάσεις, χωρίς τη χρήση βίας; Τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ είναι βίαια, αλλά το μήνυμά τους έχει ως αποδέκτη τα παιδιά. Αυτό περίπου συμβαίνει στην ταινία Killing Them Softly. Όλοι οι χαρακτήρες γνωρίζουν πόσο ενοχικά και παράξενα μπορεί να σε κάνει να νιώσεις ο φόνος, επομένως προσπαθούν να κάνουν τη βία να δείχνει χωρίς πόνο. Θέλουν να είναι όσο το δυνατόν πιο ανθρώπινοι για τα θύματά τους» δήλωσε ο Αυστραλός σκηνοθέτης.

«Παίζουμε χαρακτήρες που έχουν ξεκάθαρες επιλογές σε μια διχασμένη χώρα» είπε ο Μπραντ Πιτ.

«Προτιμώ να παίζω έναν δολοφόνο παρά έναν ρατσιστή. Ο Τζάκι Κόγκαν (ο χαρακτήρας του Μπραντ Πιτ στην ταινία) προσπαθεί να σκοτώσει με τρόπο απαλό, έτσι ώστε να μην είναι επίπονο αυτό για το θύμα του, που όπως και να έχει πρέπει να πεθάνει. Αυτό είναι και ένα σχόλιο για τις επιχειρήσεις, που μπορεί να είναι ανελέητες» πρόσθεσε ο ηθοποιός.

Ενώ είναι μια βίαιη ταινία για τον κόσμο των γκάνγκστερ, στο φόντο της πρωταγωνιστούν ο... Μπάρακ Ομπάμα και ο Τζορτζ Μπους, καθώς σε πολλές σκηνές, ακούγονται οι λόγοι τους. Βρισκόμαστε στην προεκλογική περίοδο που ανέδειξε τον Μπάρακ Ομπάμα, πρόεδρο των ΗΠΑ.

Το βιβλίο στο οποίο στηρίζεται η ταινία βέβαια, είναι γραμμένο τη δεκαετία του '70. Ο σκηνοθέτης όμως, ήθελε να τοποθετήσει την ιστορία στο σήμερα, στην εποχή της οικονομικής κρίσης.

Όσον αφορά την τελευταία φράση της ταινίας «Η Αμερική δεν είναι χώρα, αλλά μπίζνα», ο Αμερικανός ηθοποιός δήλωσε: «Δεν την προσυπογράφω. Την καταλαβαίνω, τη βρίσκω ενδιαφέρουσα για διάλογο, αλλά εγώ εξακολουθώ να πιστεύω στην ιδέα της Αμερικής. Άνθρωποι, όπως ο χαρακτήρας μου, που είναι κυνικοί στον τρόπο που βλέπουν τη χώρα, αποστασιοποιούνται, παραιτούνται. Εγώ πιστεύω ακόμα στη χώρα μου και στις αρχές της -ήθος, δικαιοσύνη, ίσες ευκαιρίες. Πρόκειται για ιδανικά που πρέπει να συνεχίσουμε να προστατεύουμε. Όσο όμως, πιο ισχυρή είναι μια χώρα, τόσο πιο εύκολο είναι να καταπατούνται οι αξίες».

Ο ηθοποιός αρνήθηκε ότι η ταινία ασκεί κρι