Παπαντωνάκος: Ο Ζιάγκος «έβαλε τα γυαλιά» στους αμφισβητίες

Ο Κώστας Παπαντωνάκος μίλησε στην «Ώρα των Σπορ» με τα καλύτερα λόγια για τον Βαγγέλη Ζιάγκο, ενώ αναφέρθηκε και στην άνοδο στην Α1. «Αυτό, που κυρίως μένει από την χρονιά, που έφυγε, είναι η καλή παρέα. Διότι αυτή η ομάδα ήταν μια παρέα. Μικροί-μεγάλοι σε ηλικία, ήμασταν ένα. Αυτό ήταν κατά τη γνώμη μου το βασικό συστατικό της επιτυχίας. Καταρχήν ήταν-είναι βαριά η φανέλα. Ομάδα-διοίκηση-κόσμος αποτελούσαν ένα τρίπτυχο, που προϋπόθετε την επιτυχία. Με το που ήλθα στην ΑΕΚ είχα πει, ότι θα ανέβουμε στην Α1. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην ανέβουμε. Το έβλεπε κανείς από την προετοιμασία. Ήταν θαύμα που μια ομάδα είχε την πολυτέλεια να πάει προετοιμασία, σε μία περίοδο δύσκολη για την χώρα. Και θέλω να πω ότι έπαιξε καταλυτικό ρόλο αυτό. Μείναμε πολύ χρόνο όλοι οι παίκτες μαζί. Από κει, από το Λουτράκι, αρχίσαμε να γινόμαστε παρέα, με τα γνωστά αποτελέσματα. Οι δυσκολίες μας ένωσαν. Συνέβησαν διάφορα. Ειδικά η ιστορία με το γήπεδο. Δεν θυμάμαι από το παρελθόν άλλη ομάδα... προσφύγων να καταφέρνει τέτοια πορεία. Αυτό με το γήπεδο ήταν τόσο ψυχοφθόρο, που θα μπορούσε πραγματικά να μας επηρεάσει. Είχαμε χάσει την ηρεμία μας. Αισθανόμασταν τη Ζωφριά έδρα μας και δεν μπορούσαμε για καιρό να παίξουμε. Ευτυχώς, δεν μας κόστισαν όλα αυτά. Μετά είχαμε και εξωγενείς παράγοντες, που θα μπορούσαν να σταθούν τροχοπέδη και ο νοών νοείτο. Τα ξεπεράσαμε. Δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσουμε κάτι να μας επηρεάσει. Δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσουμε για κανένα λόγο την προσπάθεια στην μέση. Ξέραμε όλοι ότι θα είχαμε όφελος από την επιστροφή της μεγάλης ΑΕΚ στην Α1, ας μην κρυβόμαστε. Δεν φοβήθηκα ποτέ για την άνοδο. Ήταν προφανής η ανωτερότητα της ΑΕΚ. Δεν αμφισβητηθήκαμε ποτέ. Μας πλησίαζαν οι ανταγωνιστές μας, αλλά μέχρι εκεί. Πραγματικά, δεν πέρασε από το μυαλό μας η αίσθηση ότι κάτι θα πάει στραβά. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Αυτό που ενθουσιάζει στην ΑΕΚ είναι ο κόσμος της. Είχα πει όταν ήλθα ότι ήμουν τυχερός που θα είχα την ευκαιρία αυτός ο κόσμος να είναι μαζί μου και όχι απέναντι, όπως τον είχα μάθει ως αντίπαλος. Έγινε ο... πρώτος παίκτης μας σε όλα τα ματς. Μας στήριξε. Το λέμε και το ξαναλέμε για τον κόσμο και την δυναμική του, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Είναι ευλογία για όποιον φοράει τη φανέλα της ΑΕΚ, αλλά η παρουσία του κόσμου είναι αυτή, που σου υπενθυμίζει τη μεγάλη ιστορία της και σε κρατάει σε εγρήγορση. Είναι γεγονός ότι μόνο κέρδισα έχοντας συμπαίκτες στις θέσεις «τέσσερα» ή «πέντε», τον Βαγγέλη (Καράμπουλα), τον Ανδρόνικο (Γκιζόγιαννη), τον Γιώργο (Τσιάκο), τον Δημήτρη (Δέσπο). Προφανώς βγαίνω σοφότερος απ' αυτή την εμπειρία. Γενικότερα, περάσαμε καλά με όλους. Υπήρχε σεβασμός ανεξάρτητα από ηλικίες».
Για τον προπονητή Ζιάγκο είπε: «Ήξερε να διαχειρίζεται τους παίκτες του. Απαιτούσε και έδινε σεβασμό. Δεν ξεχώριζε ηλικίες. Ήταν δίκαιος. Είχε τον τρόπο να κρατά ισορροπίες. Πέρα από τα αγωνιστικά, που δεν μου πρέπει να μιλήσω, ο Βαγγέλης Ζιάγκος είχε τον τρόπο να κρατά την ομάδα ενωμένη. Ήμασταν ενωμένοι από μόνοι μας, αλλά ο προπονητής μας έδωσε το κάτι παραπάνω. Περάσαμε δυσκολίες, αλλά είχε τον τρόπο να σου λέει «δεν έγινε τίποτε». Είχε το μυαλό του στον στόχο. Και σε έπειθε και σένα, ότι αυτό πρέπει να γίνει. Και μάλιστα σε κλίμα αμφισβήτησης. Το νιώθαμε. Υπήρχαν κάποιοι απ' έξω που επέμεναν να τον αμφισβητούν. Ο Βαγγέλης Ζιάγκος «έβαλε τα γυαλιά» όμως στους αμφισβητίες. Βέβαια, ρόλο καταλύτη έπαιξε και η διοίκηση, η οποία στήριξε και στηρίζει τον προπονητή. Επίσης, θέλω να πω ότι σημαντική ήταν και η συμβολή του Παναγιώτη Χατζηελευθερίου στην επιτυχία της ομάδας, αλλά και στην προσπάθεια να τηρηθούν οι ισορροπίες. Καλώς... χάσαμε τότε στην Αμαλιάδα! Μας είχε πεισμώσει εκείνη η ήττα. Αμφισβητηθήκαμε τότε. Όμως, ήταν καλύτερα που συνέβη αυτό στην αρχή της περιόδου. Ανασκουμπωθήκαμε. Σοβαρευτήκαμε. Αν συνέβαινε στα μισά της περιόδου, ίσως να μην είχαμε τρόπο να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος. Με αυτή την έννοια είπα «καλώς... χάσαμε».
Για τα εσωτερικά προβλήματα σχολίασε: «Σας είπα και προηγουμένως. Δεν αφήσαμε να μας πάρουν από κάτω. Βέβαια, ήταν καθοριστική και η παρέμβαση του κυρίου Αλεξίου, ο οποίος κάποια στιγμή έδωσε το «παρών» στη Ζωφριά και μας εξήγησε πώς έχει η κατάσταση. Είναι αυτονόητο ότι θέλω να μείνω στην ΑΕΚ. Βέβαια, τον πρώτο λόγο έχει ο προπονητής μου. Εγώ ξέρω τι μπορώ να προσφέρω. Αλλά η επιλογή και τι ρόλο θα έχω είναι θέμα του προπονητή».