Η αλήθεια για το ρόστερ της ΑΕΚ

Λίγο προτού η ΑΕΚ διαβεί για πρώτη φορά τα άγνωστα και κακοτράχαλα μονοπάτια της Γ' Εθνικής, πρέπει να ειπωθούν με ειλικρίνεια και ρεαλισμό δυο τρία πράγματα για να ξέρει και ο κόσμος πού πατάει και πού βρίσκεται.
Με βάση, λοιπόν, όσα έχουμε δει έως τώρα στα φιλικά, αλλά και μέσα από όσα βγάζει το ρεπορτάζ, η ΑΕΚ δεν έχει σε καμία περίπτωση το πλήρες

και ποιοτικό έμψυχο υλικό που... νόμιζε πως διαθέτει.
Δεν είναι, δηλαδή, επιπέδου Σούπερ Λίγκας το ρόστερ της ΑΕΚ, όπως... πανηγύριζαν κάποιοι βιαστικοί το προηγούμενο διάστημα. Είναι ρόστερ μίας χρήσης.
Η εικόνα που είχε η ομάδα στα περισσότερα φιλικά ήταν αποκαρδιωτική. Ακόμη και για τα... ερασιτεχνικά δεδομένα. Στην τρίτη σερί πάσα άνοιγαν σαμπάνιες στις εξέδρες οι οπαδοί της, οι οποίοι έκαναν τον σταυρό τους κάθε φορά που πλησίαζαν οι αντίπαλοι στην περιοχή της ΑΕΚ. Η καταφυγή στην... άνωθεν βοήθεια ήταν η πιο αξιόπιστη λύση. Γιατί αν περίμεναν από τον τερματοφύλακα ή από τους αμυντικούς (και ειδικά τους κεντρικούς), τότε... καληνύχτα Μαργαρίτα.
Και το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Ότι ο Δέλλας δεν σταματάει να επισημαίνει τα λάθη. Οι παίκτες του, όμως, διαρκώς τα επαναλαμβάνουν. Ανεπίδεκτοι μαθήσεως αποδεικνύονται, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, οι περισσότεροι!
Μαθαίνω ότι ο «Τράι» διακόπτει συνεχώς τις ασκήσεις. Ακόμη και στο παραμικρό σφάλμα. Δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω! Έχει μαλλιάσει η γλώσσα του να λέει τα ίδια και τα ίδια στα Σπάτα. Την ώρα της προπόνησης εξηγεί απλά και κατανοητά τι πρέπει να αλλάξουν οι ποδοσφαιριστές του. Αλλά εκείνοι παρέμεναν... αδιόρθωτοι όλες αυτές τις εβδομάδες. Λες και δεν μπορούσαν να αντιληφθούν έστω τα αυτονόητα.
Δεν αναφέρομαι, φυσικά, σε όλους. Αναφέρομαι, όμως, σε... ανησυχητικά πολλούς. Υπάρχουν, για παράδειγμα, παίκτες που κατεβάζουν μούτρα και στραβώνουν όταν τους γίνεται παρατήρηση! Νομίζουν φαίνεται ότι είναι φτασμένοι και τα ξέρουν όλα. Τρομάρα τους...
Δεν διδάσκει πυρηνική φυσική ο Δέλλας. Ποδόσφαιρο προσπαθεί να μάθει στα παιδιά που προφανώς δεν έχουν καταλάβει ότι τους έχει δοθεί η ευκαιρία της ζωής τους. Και τόσον καιρό επέμεναν στο... σορολόπ. Πού θα πάμε για κάνα ποτάκι, με ποια παρέα θα κανονίσουμε για καφεδάκι ή για φαγητό, τέτοια πράγματα!
Και το εξοργιστικό είναι ότι αυτούς τους... βαθύτατους προβληματισμούς τους εξέφραζαν ακόμη και μετά από ντροπιαστικές ήττες όπως εκείνη από τον Ιωνικό! Καμία συνειδητοποίηση της κατάστασης, καμία συναίσθηση του ειδικού βάρος της φανέλας που (έτυχε να) φοράνε ελέω... Γ' Εθνικής. Και να πεις ότι δεν τους τα λέει (και αυτά) ο Δέλλας; Τα λέει. Σε όλους τους τόνους. Και απ' την καλή και απ' την ανάποδη. Αποτέλεσμα όμως δεν έχει δει έως τώρα...
Κόντεψε να γκρεμίσει τα αποδυτήρια με την (ούτως ή άλλως) βροντώδη φωνή την επομένη του ματς με τον Ιωνικό. Σας δίνω ένα μικρό δείγμα της ομιλίας του για να μπείτε στο νόημα: «Δεν έχετε καταλάβει πού είστε! Εδώ είναι η ΑΕΚ! Εγώ ντρέπομαι. Εσείς δεν ντρέπεστε; Σας αρέσει που σήμερα μας ξεσκίζουν όλοι; Δεν σας νοιάζει; Εμένα με νοιάζει και με τρελαίνει αυτό! Δεν έχετε καταλάβει ότι απαγορεύεται να χάνετε ή να παίζετε έτσι απέναντι σε τέτοιους αντιπάλους; Εγώ σας τα λέω. Αν θέλετε, τα βάζετε στο μυαλό σας. Αν δεν θέλετε, εσείς θα έχετε το πρόβλημα. Εμένα το πολύ πολύ να με διώξουν αν δεν πάμε καλά. Εσείς, όμως, θα μείνετε εδώ για να αντιμετωπίσετε την κατάσταση και τον κόσμο που θα εξοργιστεί αν συνεχίσετε να έχετε τα ίδια χάλια. Τέτοια απαράδεκτη εικόνα δεν θα υπάρξει ξανά. Όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν θα έχει θέση εδώ μέσα»...
Εκείνο, ωστόσο, που προβληματίζει είναι ότι πλην τριών, τεσσάρων εξαιρέσεων (Γεωργέας, Τσιρίλο, Ρόβας, άντε και Κορδέρο), στην ΑΕΚ δεν υπάρχουν παίκτες με προσωπικότητα για να αντέξουν το βάρος αν κάτι στραβώσει σε ένα παιχνίδι ή αν προκύψει μία ήττα. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσει και να τελειώσει καλά η ΑΕΚ κόντρα στον Μανδραϊκό.
Για να μη «λυγίσουν» τα παιδιά αν δεχτούν πρώτοι γκολ ή αν δεν νικήσουν, για να πάρουν τα πάνω τους ψυχολογικά. Διαφορετικά, θα προκύψουν... ζόρια.
Δεν πιστεύω, βέβαια, ότι η ΑΕΚ θα έχει πρόβλημα να ανέβει κατηγορία. Το θέμα, όμως, είναι πώς θα ανέβει. Γιατί οι απαιτήσεις του κόσμου και του Μελισσανίδη είναι ξεκάθαρες: μόνο νίκες και πολλά γκολ...

* Το άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα LiveSports