Η ΑΕΚ τίμησε τον Αρχιμανδρίτη της

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΜΟΥΡΤΖΗΣ

Με την προεστία του μητροπολίτη Δωδώνης κ. Χρυσόστομου ο οποίος υπήρξε στενός συνεργάτης και φίλος του Αρχιμανδρίτη Τιμόθεου Κηλίφη από την εποχή που ο εκλιπών είχε υπηρετήσει στο μοναστήρι ως ηγούμενος έγινε σήμερα το πρωϊ, στο καθολικό της Ιεράς Μονής Πεντέλης η νεκρώσιμη ακολουθία για τον Αρχιμανδρίτη της ΑΕΚ. Τον Τιμόθεο Κηλίφη, που «έφυγε» σε ηλικία 87 ετών την περασμένη Κυριακή...
Και επειδή ο Τιμόθεος Κιλίφης, είχε συνδέσει την ζωή

του με την ΑΕΚ στο «τελευταίο αντίο» δεν θα μπορούσαν να απουσιάσουν κάποιοι από τους ανθρώπους της «Ένωσης», που τον είχαν ζήσει από πολύ κοντά. Όπως ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας Ντούσαν Μπάγεβιτς, που ανέβηκε από τους πρώτους πρωϊ-πρώϊ στην Πεντέλη με το μέλος στο Σύνδεσμο παλαιμάχων ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ Αθανάσιο Σαρκίρη. Και συγκινημένοι παρακολουθούσαν το μυστήριο. Στον Μπάγεβιτς άλλωστε, ο Τιμόθεος Κιλιφης έτρεφε ιδιαίτερη αδυναμία και δεν του χαλούσε ποτέ χατίρι. Όπως δεν είχε χαλάσει χατίρι σε κανένα στην ΑΕΚ. Πέρσι για παράδειγμα, που η ομάδα δεν πήγαινε καλά ο Βασίλης Δημητριάδης, του ζήτησε μέσω του Χρήστου Αντωνόπουλου να κάνει Αγιασμό στο προπονητικό Κέντρο. Και ο Τιμόθεος Κηλίφης, παρ' ότι δεν ήταν καλά, σηκώθηκε από την Μοναστική του κλίνη στη Μονή Πεντέλης και πήγε στα Σπάτα, για να ‘ευλογήσει' την ομάδα...
Και εκτός του Μπάγεβιτς, παρόντες στη νεκρώσιμη ακολουθία από πλευράς ΑΕΚ ο πρόεδρος του Συνδέσμου των παλαιμάχων ποδοσφαιριστών της «Ένωσης» Στέλιος Σεραφείδης, με τον γενικό γραμματέα Χρήστο Αντωνόπουλο. Τον Χρήστο, που επισκεπτόταν τακτικά στη Μονή Πεντέλης τον αείμνηστο Αρχιμανδρίτη. Μάλιστα, από το 2004 που οι Παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ είχαν τιμήσει τον Τιμόθεο Κηλίφη, ο Αντωνόπουλος ήταν αυτός που πήγαινε κάθε χρόνο για να πάρει τα 100 βιβλία που έδινε ο Αρχιμανδρίτης στον Σύνδεσμο βετεράνων για να τα μοιράσουν σε πιστούς «Ενωσίτες».
«Μόνο εφέτος, δεν μας έδωσε βιβλία, αφού δεν μπορούσε. Είχε καταπέσει πολύ και αισθανόταν ότι έρχεται το τέλος και δεν δεχόταν καν επισκέψεις», μας έλεγε ο γενικός γραμματέας του Συνδέσμου βετεράνων ποδοσφαιριστών.
Λαϊκό προσκύνημα και .,..θύμισες
Η κηδεία του Αρχιμανδρίτη Τιμόθεου Κηλίφη, εξελίχθηκε σε... λαϊκό προσκύνημα... Πλήθος πιστών πήγαν για να του πουν το «τελευταίο αντίο» . Και ανάμεσα σε αυτούς εκπρόσωποι από τις δημοτικές αρχές Αμαρουσίου, Πεντέλης, Κηφισιάς. Αλλά και από Πνευματικά Κέντρα και φιλανθρωπικές οργανώσεις που βοηθούσε με κάθε τρόπο.
Και βλέποντας με σεβασμό τη σωρό πάνω στο «τελευταίο κρεβάτι του», -εκεί που ο Χρήστος Αντωνόπουλος απέθεσε λίγο πριν «αναπαυθεί» στην Αττική γη, ένα κασκόλ και μια σημαία της ΑΕΚ-μοιραία ήταν και η περιπλάνηση της θύμησης για όσα απλόχερα μας είχε χαρίσει με την γνωριμία του.
Τότε, που συμμετείχε στην ιδρυτική διακήρυξη της «Ένωσης 1924» και μοιράζονταν τις αναμνήσεις του από την ΑΕΚ για τον Μαύρο, το Νεστορίδη και τον Παπαϊωάννου. Η πάλι, όταν είχε γίνει η παρουσίαση του βιβλίου για του Ολυμπιακούς αγώνας του 2004 στην Αθήνα. Η τέλος όταν το 2004 τον είχαν τιμήσει οι παλαίμαχοι στο Crauns Plaza της Οδού Μιχαλακοπούλου.
Ακόμη, όταν μας είχε ξεναγήσει στο «Κρυφό Σχολειό» της Μονής... Κάτι, που συνήθιζε να κάνει σε όλους όσοι επισκέπτονταν τη Μονή Πεντέλης. Η πάλι η ιδιαίτερη τάξη που είχε στη Θεία Λειτουργία. Επιθυμούσε να λέει εκφώνως τις ευχές για να τις ακούει ο κόσμος. Στα μνημόσυνα συνήθιζε να λέει πολλές φορές, δυο λόγια παρηγορητικά στους συγγενείς του θανούντος. «Τα χίλια χρόνια για το Θεό είναι ίσα με μια ημέρα. Και τα 100 χρόνια ίσα με μία ώρα. Εγώ θέλω ακόμα ένα τέταρτο της ώρας για να τα φτάσω. Εσείς οι μικρότεροι έχετε μισή ώρα και βάλε», έλεγε.
Τα τελευταία δύο χρόνια λόγω της βεβαρημένης υγείας, δεν συμμετείχε στη Θεία Λειτουργία. Του το είχαν απαγορεύσει οι γιατροί. Εκείνος όμως, βρισκόταν πάντα συμπροσευχόμενος στο ιερό βήμα και όποτε μπορούσε κήρυττε το Θείο Λόγο.
Ήταν άλλωστε δεινός ρήτορας, γνώστης θεολογίας και φιλοσοφίας. Πολλά μάλιστα από τα κηρύγματά του, τα οποία ήταν πηγαία εμπνευσμένα, ουδέποτε γραμμένα, είναι καταγεγραμμένα στα βιβλία του τα οποία μοίραζε σε γνωστούς, φίλους και τον απλό κόσμο.

Το περασμένο Σάββατο, διαισθανόμενος ότι ερχόταν «το τέλος» ζήτησε να παραλάβει τη Θεία μετάληψη. Τον Κοινωνήσαν, ευχήθηκε στους συν-ιερείς του και αποκοιμήθηκε....
Και την επόμενη, Κυριακή της Τυρινής, κοιμήθηκε ειρηνικά... Την Κυριακή, δηλαδή, που εμείς «ανάμνησιν ποιούμεθα της από του Παραδείσου της τρυφής ἐξορίας του Πρωτοπλάστου Αδάμ», εκείνος ήδη προγευόταν την Επουράνια Βασιλεία και την Αιώνιο Ζωή.
Γέροντα Τιμόθεε, ΑΔΟΥΛΟΤΕ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ, να έχουμε την ευχή σου. Να είσαι-όπως ήθελες να λες- στην Αιώνια μνήμη του Θεού,. Καλό Παράδεισο...