ΑΕΚ να την χαίρεται και το… κρύο-ζεστό

Τέλος στο κρύο-ζεστό

Του Ηλία Τομαρά, αρχισυντάκτη του aek365.gr

Πάθος, καθαρό μυαλό και σωστή μπάλα. Αυτό ζητάμε όλοι από την ΑΕΚ των πολλών προβλημάτων και είναι ξεκάθαρο ότι μπορεί να το προσφέρει. Η ομάδα αντέδρασε ιδανικά μετά την καθίζηση στο Ηράκλειο και κυριάρχησε στέλνοντας από την αρχή το μήνυμα στον Άρη για το ποιος είναι το αφεντικό.

Με συνεχή πίεση και

σοβαρότητα (επιτέλους ένα παιχνίδι χωρίς τόσες λάθος πάσες) στο πρώτο μέρος, πέτυχε αυτό που ήθελε. Στην επανάληψη με έξυπνη τακτική και σωστή διαχείριση άφησε τον Άρη να γυρίζει άσκοπα την μπάλα. Ο μοιραίος, σε προηγούμενα ματς, Μπέλεκ πέρασε δεξιά και έγινε κορυφαίος ενώ η εμφάνιση του Κάλα έπεισε και τον πλέον άπιστο πως είναι από τους παίκτες από τους οποίους πρέπει να ξεκινά το βασικό σχήμα.

Ήταν μια εμφάνιση που την είχε ανάγκη η ΑΕΚ και ο κόσμος της. Το ζητούμενο όμως ήταν και παραμένει η σταθερότητα και η συνέχεια. Η ομάδα πρέπει να αποκτήσει ταυτότητα και να μπει τέλος σε αυτό το κρύο-ζεστό. Μόνο έτσι θα έρθει η ηρεμία που τόσο την έχουν ανάγκη όλοι για να ξεχαστούν έστω από την κατάσταση στα διοικητικά.

Μια ΑΕΚ να την χαίρεσαι...

Του Τάσου Καπετανάκου, ρεπόρτερ ΑΕΚ του aek365.gr

Και ο Αρης ήταν «πιεσμένος» για θετικό αποτέλεσμα, αλλά και η ΑΕΚ. Προερχόταν από δύο τριάρες και έπρεπε με κάποιο τρόπο να κερδίσει. Τα διοικητικά προβλήματα, η ομαδική παραίτηση του Δ.Σ. της ΠΑΕ, η ομολογία του Παππά ότι είναι «βλάκας» και αυτή του Νοτιά ότι είναι «κοροΐδο», είχαν δημιουργήσει το κλίμα ότι παίκτες και Κωστένογλου πάνε «μόνοι τους» από εδώ και πέρα. Και μάλλον αυτή είναι η (σκληρή) αλήθεια.

Απλώς ίσως πρέπει να «προσθέσουμε» πια σε αυτούς που την άφησαν μόνη και τον (πολύ) κόσμο της ΑΕΚ. Με τόσο λίγο κόσμο στο ΟΑΚΑ στις δύσκολες στιγμές, γίνεσαι πιο «δυνατός» (αναγκαστικά) μια και μόνος σου πρέπει να τους φέρεις πίσω. Να βρεις την δύναμη, τον κουράγιο να «κερδίσεις» πάλι το κοινό σου. Ακόμα και αν είσαι απλήρωτος, ακόμα και αν έχεις το φιλότιμο να τιμήσεις την βαριά φανέλα που φοράς...

Και σήμερα είδαμε για πρώτη φορά μια ΑΕΚ για να την χαίρεσαι. Πραγματικά. «Τελείωσε» το ματς στο πρώτο ημίχρονο, έβαλε τρία γκολ, είχε ακόμα 2-3 ευκαιρίες για να σκοράρει και ανασταλτικά δεν δέχθηκε γκολ παρότι δεν έπαιξε άριστα. Τι καλύτερο να ζητήσεις από μια ομάδα που έχει καθημερινά να αντιμετωπίσει τόσα προβλήματα. Τόσα και τόσο μεγάλα. Προβλήματα που φτάνουν στα όρια της επιβίωσης για μια τόσο μεγάλη ομάδα.

Και όσο και αν τα επίσημα του ΟΑΚΑ άδειασαν χθες (ούτε Αδαμίδης, ούτε μέλη του Δ.Σ. - εκτός Καψή -, ούτε μεγαλοστελέχη της ΠΑΕ...), η ομάδα μας «γέμισε» με αυτό που μας έδειξε. Η τριάδα μπροστά πίεζε λυσσασμένα και είχε δυνάμεις και μυαλό να «φτιάξει» φάσεις, το κέντρο είχε ενδιάμεσο τον Καφέ που επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις και τους Βάργκα - Μάκο να καλύπτουν τα κενά πίσω χωρίς να πιάσουν μεγάλη απόδοση. Η άμυνα πλην του Δέλλα και του Καράμπελα που δεν ανέβασαν ρυθμούς, ικανοποίησε σε γενικές γρα