O Ραμπεσαντρατανά μιλάει για ΑΕΚ και Ψωμιάδη

Όσα χρόνια κι αν περάσουν παραμένει αξέχαστος. Πέρασε και δεν ακούμπησε βέβαια από την ΑΕΚ, αλλά ο Ερίκ Ραμπεσαντρατανά αποτελεί μία αναφορά στο παρελθόν... Η απόκτησή του, το όνομά του που θυμίζει... γλωσσοδέτη, τα κιλά του, η ελάχιστη προσφορά του στην ομάδα, όλα αυτά κάνουν τον Γάλλο αξέχαστο. Όπως φαίνεται όμως και για τον ίδιο τον "Ράμπε" και η ΑΕΚ παραμένει

αξέχαστη. Και η ΑΕΚ, αλλά και ο Μάκης Ψωμιάδης. Το gazzetta.gr και ο δημοσιογράφος Θάνος Σαρρής βρήκε τον παλαίμαχο πλέον γάλλο ποδοσφαιριστή και του έκανε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα, με τον ίδιο τον Έρικ να μιλάει για την ΑΕΚ και τον Ψωμιάδη με όχι και τόση... νοσταλγία. Αναλυτικά:
Ο Ερίκ Ραμπεσαντρατανά οφείλει πολλά στον μετέπειτα προπονητή της Εθνικής Γαλλίας, Αϊμέ Ζακέ. Γεννημένος σε ένα βόρειο προάστειο του Παρισιού, ο υψηλόσωμος αμυντικός με ρίζες από τη Μαγαδασκάρη εντάχθηκε στις ακαδημίες της Νανσί το 1989. Ο Ζακέ ήταν εκείνος που τον ανέδειξε και του έδωσε το 1990 την ευκαιρία να κάνει ντεμπούτο, σε μία ήττα με 4-1 από την Καέν. Ωστόσο, το βαρύ αποτέλεσμα δεν επηρέασε την καθιέρωση. Έχοντας καλή τεχνική αλλά και δύναμη, ο Ραμπεσαντρατανά παίζει τόσο ως μέσος όσο και ως κεντρικός αμυντικός και μάλιστα την περίοδο 1995-96 σημειώνει 16 γκολ και αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ στην ομάδα! Τα κατορθώματά του είχαν προκαλέσει το ενδιαφέρον από άλλες ομάδες και ο υποβιβασμός της Νανσί του άνοιξε το δρόμο για τη μεταγραφή στην Παρί Σεν Ζερμέν...
Το καταραμένο πέναλτι
Το καλοκαίρι του 1997 ήταν ιδιαίτερα... θερμό για τους Παριζιάνους, που είχαν αποκτήσει παίκτες όπως ο Μάρκο Σιμόνε και είχαν χάσει τον Λεονάρντο. Οπότε, η άφιξη του Ραμπεσαντρατανά δεν συγκέντρωσε τα φώτα. Στο ξεκίνημα δεν κερδίζει την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Οι πολλοί τραυματισμοί όμως, καθώς και η τιμωρία από την Ομοσπονδία του Πολ Λεγκέν, του δίνουν την ευκαιρία να παίξει βασικός και μάλιστα ως αμυντικό χαφ! Παρότι το στιλ του ξενίζει πολλούς, ο «Ραμπέ» σκοράρει τρία γκολ, έχει καλή αίσθηση του χώρου και είναι δυνατός στο ψηλό παιχνίδι. Η επιστροφή του Λε Γκεν τον γυρίζει στην άμυνα, αφού ο Μπρούνο Ν'Γκοτί είχε κλείσει στη Μίλαν και ο Βινσέντ Γκουερίν είχε εμπλακεί σε σκάνδαλο ντόπινγκ.
Το Νοέμβριο του 1997, ένα ντέρμπι της Παρί Σεν Ζερμέν με την Μαρσέιγ έμελλε να τον στοιχειώσει μέχρι σήμερα. Με το σκορ στο 1-1, ο «Ραμπέ» μάρκαρε τον Φαμπρίτσιο Ραβανέλι και ο διαιτητής έδωσε την εσχάτη των ποινών. Ο Λοράν Μπλαν ανέλαβε την εκτέλεση και χάρισε στην ομάδα του τη νίκη, με την αμφισβητούμενη φάση να μένει στην ιστορία. Ακόμα και σήμερα Ο Γάλλος αμυντικός δεν ξεχνά τη φάση εκείνη και πρόσφατα εξαπέλυσε επίθεση κατά του Ραβανέλι, χαρακτηρίζοντάς τον ψεύτη!

Αρχηγός με το σπαθί του!

Στη δεύτερη χρονιά του, οι αφίξεις των Γκομά και Βερνς στην άμυνα, καθώς και του Καροτί στη μεσαία γραμμή σημαίνουν ότι ο Ερίκ πρέπει να παλέψει ξανά για τη θέση του. Ο Ισπανογάλλος μέσος όμως αποβάλλεται στο πρώτο του ματς και ο «Ραμπέ» παίρνει παιχνίδια. Στη συνέχεια, ο Αλέν Ζιρές τον δοκιμάζει ως λίμπερο και καταλήγει σε αμυντική τετράδα με τον ίδιο βασικό. Καθιερώνεται και την χρονιά 1999/2000, στην οποία η Παρί τερμάτισε δεύτερη, ο Ραμπεσαντρατανά είναι ο βασικός κεντρικός αμυντικός, με τους παρτενέρ του να εναλλάσσονται. Αναδεικνύεται μέλος της ομάδα της χρονιάς, ενώ αρκετοί τονίζουν ότι πρέπει να αποτελέσει τον διάδοχο του Μπλαν στην Εθνική Γαλλίας!
Τη σεζόν 2000/01, έχοντας ισχυροποιήσει τη θέση του, παίρνει το περιβραχιόνιο από τον Αλί Μπερναμπία. Σε καλή ηλικία (27 ετών), με τρία χρόνια στο Παρίσι και ηγετικά χαρακτηριστικά, γίνεται ο νέος αρχηγός. Η ομάδα ωστόσο έχει προβλήματα και μετά από ένα ντροπιαστικό 5-1 από τη Σεντάν, ο Φιλίπ Μπεργκερού απομακρύνεται από τον πάγκο, για να αναλάβει ο Λουίς Φερναντέζ. Ο Μπεργκερού στήριζε πολλά στον «Ραμπέ», αλλά ο Φερναντέζ δίνει το χρίσμα του ηγέτη της άμυνας στον Ποσετίνο και αρχίζει να τον συνδυάζει με τον Ντεχού. Ο Γάλλος με ρίζες από τη Μαδαγασκάρη σταδιακά τίθεται στο περιθώριο κια τον Μάρτιο, απέναντι στην Μπορντό, δίνει το τελευταίο του ματς, καθώς το καλοκαίρι ο Φερναντέζ του δίνει εντολή να βρει ομάδα και τον βάζει να προπονείται με τις... μπουλντόζες!

Η ΑΕΚ και η αξέχαστη εμπειρία του...

Έχοντας καταλάβει ότι ο κύκλος του στην Παρί έχει κλείσει, αποδέχεται την πρόταση που του φέρνει ο ατζέντης του από την ΑΕΚ. Στον Μάκη Ψωμιάδη προτάθηκε ως «ο αρχηγός της Παρί Σεν Ζερμέν», ο Φερνάντο Σάντος που ήταν τότε προπονητής στην ομάδα δεν είχε ξεκάθαρη εικόνα από την πορεία του το τελευταίο διάστημα, αλλά παρόλα αυτά η Ένωση προχωρά στη μεταγραφή του, δίνοντας μάλιστα και 1.8 εκατομμύρια ευρώ στους Γάλλους, βλέποντάς τον ως ιδανικό παρτενέρ του Κάρλος Γκαμάρα! Μετά από τριήμερες διαπραγματεύσεις, ο παίκτης- «το όνομά σου είναι τρέλα δεν χωράει στη φανέλα» δίνει τα χέρια με τον Πέτρο Στάθη.

Ο πρώην captain της Παρί φέρνει κόσμο στο αεροδρόμιο για να τον υποδεχθεί, με τους οπαδούς να κάνουν... ομοιοκαταληξία με το όνομά του και τον Πειραιά! Τα περιττά κιλά του ήταν εμφανή, αλλά ο ίδιος δεσμευόταν ότι σύντομα θα είναι σε καλή κατάσταση. «Χρειάζομαι προπονήσεις, γιατί είναι έξι μήνες από τότε που σταμάτησα τη μπάλα. Θα αποδείξω όμως ότι είμαι σε καλή κατάσταση», έλεγε. Παρόλα αυτά, δεν κατάφερε ποτέ να αδυνατίσει και οι... κακές γλώσσες έκαναν λόγο για υπερκατανάλωση σουβλακίων σε γνωστό μαγαζί στο Μοναστηράκι! Ο Ψωμιάδης τον έβλεπε σε αυτή την κατάσταση και τρελαινόταν, ενώ έγινε έξαλλος και όταν μετά από ένα αγώνα φίλησε τη σύζυγό του στο στόμα! Τα χλευαστικά σχόλια ήταν πολλά και από αρκετές πλευρές και τελικά ο «Ραμπέ» έφυγε μετά από ενάμιση χρόνο χωρίς να παίξει ποτέ στο Πρωτάθλημα. Ουσιαστικά φόρεσε τη φανέλα της ομάδας για μία αγωνιστική χρονιά και έπαιξε όλα κι όλα τρία ματς στην Ευρώπη και δύο στο Κύπελλο.

Ο ίδιος, πάντως, στην Ένωση άλλα περίμενε και άλλα βρήκε, παρότι στις αρχές έλεγε ότι η ομάδα έχει... γαλλική φιλοσοφία! Το gazzetta.gr επικοινώνησε μαζί του, ωστόσο από την πρώτη στιγμή που άκουσε Ελλάδα... σφίχτηκε. Ακόμα και σήμερα, δεν έχει ξεπεράσει την εμπειρία του. «Ειμαι πληγωμένος και απογοητευμένος. Ήταν η χειρότερη εμπειρία της καριέρας μου και δεν θέλω να μιλήσω για αυτήν. Είμαι ακόμα απογοητευμένος από τον τότε πρόεδρο, τον... "Ψωμιαδή", δεν χρειάζεται να πω περισσότερα. Κάποιος μου είπε ότι στο τέλος έλεγε πως έκανε λάθος που με πήρε στην ομάδα, αλλά για μένα δεν ήταν αυτό το θέμα. Γνωρίζετε καλά τι θέλω να πω, πέρασα πολλά...», μας είπε χαρακτηριστικά.

Στους συμπατριώτες του είχε κάνει λόγο για «μαφία», τόνιζε ότι του... είχαν αλλάξει κλειδαριές στο σπίτι που έμενε για καψώνι, ενώ φυσικά δεν έβλεπε και το χρώμα του χρήματος, με αφορμή το ότι δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Ο Γάλλος έφτασε το θέμα μέχρι τη FIFA, ωστόσο έπρεπε να περιμένει μέχρι τα μέσα της επόμενης χρονιάς για να ξαναπαίξει, καθώς η υπόθεσή του βρισκόταν υπό εξέταση. «Ο πρόεδρός μας ήταν κάπως... μαφιόζος. Μου έκανε εκβιασμούς. Για παράδειγμα, μου άλλαζε κλειδαριά σπίτι μου για να με αναγκάσει να φύγω! Δεν ήθελε να με πληρώνει και πολύ συχνά μου σκάρωνε μεγάλες φάρσες. Το χειρότερο είναι ότι όλοι ήταν μαζί του. Τελικά, αναγκαστικά πέρασε το δικό του», δήλωνε μετά από μερικά χρόνια, σχολιάζοντας την εμπειρία του.

Σανίδα σωτηρίας από έναν πρώην συμπαίκτη του

Ο Τζίμι Αλγκερινό έπαιζε στην Παρί όλα τα χρόνια μαζί με τον Ραμπεσαντρατανά και τον είχε σε μεγάλη εκτίμηση. Έτσι, τον βοήθησε να βρει διέξοδο από την Ελλάδα, κάνοντας τον ενδιάμεσο για να πάει στην Σατορού, η οποία έπαιζε στη δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας. Αγωνίστηκε στην ομάδα για δύο χρόνια, ωστόσο στον τελικό Κυπέλλου του 2004 κόντρα στην πρώην ομάδα του, την Παρί Σεν Ζερμέν, ήταν εκτός γιατί τα είχε... σπάσει με τον προπονητή του. Έφυγε ξανά από τη Γαλλία, αυτή τη φορά με προορισμό τη δεύτερη κατηγορία του Βελγίου και την Μονς. Το 2006 κατέκτησε το πρωτάθλημα της β' κατηγορίας και την σεζόν 2006-07, παρότι συνήθως ήταν αλλαγή, κατάφερε να κάνει 28 εμφανίσεις και να βοηθήσει την ομάδα του να μείνει στην Τζούπιτερ Λιγκ. Ωστόσο, τα σημάδια του χρόνου ήταν εμφανή. Το συμβόλαιό του τελείωνε και η ομάδα του αποφάσισε να μην του το ανανεώσει. «Ψάχτηκε» για συμβόλαιο στη Γαλλία, δεν βρήκε ανταπόκριση και το πήρε απόφαση...
Πρόλαβε να φορέσει τη φανέλα της Μαδαγασκάρης!
Για ένα εύλογο χρονικό διάστημα, ο «Ραμπέ» περίμενε την κλήση από την Εθνική Γαλλίας. Ειδικά στο καλό του διάστημα στην Παρί Σεν Ζερμέν, αρκετοί έλεγαν ότι πρέπει να παίζει στους τρικολόρ. Ωστόσο, τα χρόνια πέρασαν και η κλήση δεν ήρθε ποτέ. Έτσι, πριν ολοκληρώσει την καριέρα του, αποφάσισε να χριστεί τουλάχιστον μια φορά διεθνής, αλλά με την φανέλα της εθνικής Μαδασκάρης, έστω και σε μη επίσημο ματς. Για την ακρίβεια, έπαιξε λίγα λεπτά σε φιλικό της ομάδας με την δεύτερη ομάδα της Τουλούζ! Τουλάχιστον, φόρεσε το εθνόσημο...
Πτυχίο προπονητή, αλλά τελικά... ραδιόφωνο!
Το 2007, όταν κρέμασε τα παπούτσια του, επέστρεψε στο Λοριάν και ξεκίνησε μαθήματα για να γίνει προπονητής. Παράλληλα, έπαιζε για δική του διασκέδαση με την ομάδα βετεράνων της Νανσί. Ήταν κοντά στην ομάδα με την οποία έπαιξε 11 χρόνια, χωρίς όμως να έχει κάποιο ρόλο. Αναζητούσε δουλειά ως προπονητής, εργάστηκε για λίγο στην ομάδα U-18 της Νανσί, καθώς και στην Σεντ Εμιγιόν, αλλά τελικά κατέληξε να δουλεύει στο ραδιόφωνο!
Πάντως, όταν ακόμα κλοτσούσε μπάλα, δεν περνούσε από το μυαλό του ότι θα γίνει σχολιαστής και θα ακολουθήσει το δρόμο των Media. Ένας φίλος του, ο οποίος είχε δική του ραδιοφωνική εκπομπή τον κάλεσε στο στούντιο. Και από τότε, η ιδέα ξεκίνησε να καλλιεργείται στο μυαλό του. Του άρεσε η ιδέα του ραδιοφώνου και πλέον δηλώνει... ερωτευμένος με το Μέσο!
«Υπάρχει μια ανταλλαγή ιδεών και ένας τρόπος έκφρασης που δεν βρίσκεις στην τηλεόραση», τονίζει χαρακτηριστικά. Εκτός από τη Νανσί, παρακολουθεί στενά και την έτερη ομάδα στην οποία αγωνίστηκε, την Παρί Σεν Ζερμέν. «Η Νανσί είναι ο σύλλογος της καρδιάς μου, αλλά έχω καλές αναμνήσεις από την Παρί», δηλώνει. Η μεταμόρφωσή της στα χέρια του Αλ Κελαϊφί του έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον και δεν κρύβει ότι θα ήθελε να ήταν μέρος αυτής της περιπέτειας. Άλλωστε, πέραν από το ραδιοφωνικό του σχολιασμό στο Νανσί, όπου και μένει με την οικογένειά του, συνεργάζεται και με το RFI.

«Δεν μετανιώνω για τίποτα, ήταν όλες επιλογές που πήρα εκείνες τις στιγμές. Έζησα αρκετές όμορφες καταστάσεις και γενικά έχω καλές αναμνήσεις. Ελπίζω κι ο κόσμος να έχει καλές αναμνήσεις από μένα», δηλώνει χαρακτηριστικά, ωστόσο ξεκαθαρίζει ότι από τότε που έφυγε από την Παρί, τα πράγματα έγιναν περίεργα για εκείνον, αναφερόμενος στην εμπειρία της ΑΕΚ! Ο «δικέφαλος» του έμεινε αξέχαστος...