Ο κούκος και η άνοιξη που αργεί

Δεν λέω, αξιέπαινη η προσπάθεια του πρωθυπουργού να πείσει μερικούς από τους μεγάλους επιχειρηματίες να βάλουν πλάτη στην αύξηση κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας ώστε να έχει ελπίδες να παραμείνει σε ελληνικά χέρια.
Αξιοσημείωτη και αυτή τού να μεταδώσει ένα μήνυμα πως αρχίζουν και πάλι τα μεγάλα έργα (άσχετα αν η εκκίνηση θα πάρει ακόμα μερικούς μήνες και αφού πρώτα πάρει την έγκριση της Βουλής), τα οποία θα δημιουργήσουν αρκετές θέσεις εργασίας.

Σημειολογική επίσης η τελευταία παρέμβασή του με νότες αισιοδοξίας πως η κατάσταση γυρίζει και ότι τα δύσκολα πέρασαν.
Ομως μαζί με αυτά απαιτούνται και πολλά άλλα όχι μόνο από τον ίδιο, αλλά και από όλα τα μέλη της κυβέρνησής του και τους κυβερνητικούς εταίρους, που ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να σφυρίζουν τον δικό τους σκοπό και να μετράνε τα κουκιά τους, λες κι ο κόσμος όλος περιστρέφεται γύρω από την κομματική τους περιουσία!
Η αλλαγή του κλίματος στην πράξη θα έρθει όταν θα δούμε οι ιδρυόμενες εταιρείες να υπερτερούν αυτών που κλείνουν. Η ανάπτυξη θα έρθει από την ενεργοποίηση των πολλών μικρών και όχι από μία εκατοντάδα μεγάλων επιχειρηματιών με τους οποίους συνομιλεί η κυβέρνηση και ενδεχομένως τους τάζει διάφορα προκειμένου να στηρίξουν τις προσπάθειές της βάζοντας το χέρι στη τσέπη.