Χάλασε ο κόσμος: μη μου άπτου ως και η Χρυσή Αυγή!

Στο ολυμπιακό στάδιο πάω μόνο όταν παίζει ο Παναθηναϊκός, οπότε ήταν αδύνατο να βρεθώ εκεί σε αγώνα της ΑΕΚ – εκτός κι αν έπαιζε με τον Παναθηναϊκό. Δεν έχω όμως καμία αμφιβολία ότι η άνανδρη επίθεση, που δέχθηκε ο Δημήτρης Στρατούλης είναι έτσι όπως την περιέγραψε.

Από τις αντιδράσεις, που υπήρξαν έμεινα με δύο απορίες:

Πρώτον, εντυπωσιάστηκα από την επίσημη στάση της Χρυσής Αυγής. Τόσο political correctέγιναν τα παλικάρια, τα μαυροντυμένα, μέσα σε λίγους μήνες, που βρίσκονται στη Βουλή; Σαν πολύ μη μου άπτου ήταν η αντίδρασή της «ξέρετε δεν ήμασταν εμείς, άλλοι ήταν, ίσως και κανένας».

Η κανονική Χρυσή Αυγή, ακόμη κι αν δεν συμμετείχε σε ένα τέτοιο επεισόδιο θα το υιοθετούσε και θα το εμφάνιζε ως… τρόπαιο της δράσης της. Μήπως αρχίζουν και γίνονται φασίστες του… γλυκού νερού; Ή μήπως φοβούνται τις αντιδράσεις του πολιτικού κόσμου και της κοινωνίας, όταν τρεις μαντραχαλάδες τους τα βάζουν με έναν 50άρη βουλευτή; Σου λέει, άμα μας πλακώσουν για κάτι τέτοια περιστατικά, μετά πώς θα δέρνουμε με την ησυχία μας και υπό τα χειροκροτήματα μέρους της απελπισμένης κοινωνίας τους αλλοδαπούς; Ή απλά έτσι είναι η θρασύδειλη φύση τους; Βαράνε στο σκοτάδι και κάνουν τον ανήξερο στο φως της ημέρας;