ΑΕΚ και (δεν) είμαι καλά

Από μικρό παιδί (και όχι κορίτσι) θυμάμαι τον πατέρα μου να με παίρνει μαζί του για την καθιερωμένη κυριακάτικη βόλτα. Πάντα η ίδια ιεροτελεστία. Η ίδια πάντα ερώτηση να προηγείται: «Τελείωσες τα μαθήματα σου: Είσαι έτοιμη για το σχολείο;» Η ίδια πάντα απάντηση: «Ναι. Πάμε να φύγουμε. Θα αργήσουμε».

Με χιόνια κρύα, βροχές και ήλιο ξεκινάγαμε νωρίς το μεσημέρι για την Νέα Φιλαδέλφεια. Με το εισιτήριο στο χέρι του και εμένα χωμένη στην αγκαλιά και στο μπουφάν του μπαίναμε στη θύρα πάνω από τη σκεπαστή, εκεί που μας περίμενε η παρέα της Κυριακής. Μεροκαμματιάρηδες και άρρωστοι ΑΕΚτζήδες που περίμεναν όλη την εβδομάδα να δουν την αγαπημένη τους ομάδα να τους προσφέρει λίγη χαρά.
Keywords
Τυχαία Θέματα