Το βίαιο χαμήλωμα των ποδοσφαιρικών στάνταρ στον ΠΑΟ

Το χειρότερο για τον Παναθηναϊκό, δεν είναι ούτε η έλλειψη χρημάτων, ούτε οι σαφέστατα μικρότερων προσδοκιών μεταγραφές, που έκανε ή κυνηγάει ακόμα. Αυτά λίγο πολύ όλες οι ομάδες τα έχουν περάσει, άσχετα αν στον Παναθηναϊκό, τουλάχιστον αυτή η οικονομική κατάσταση και μετοχική ανυπαρξία είναι πρωτόγνωρα πράγματα.Το σημαντικότερο πρόβλημα αυτή την στιγμή -ποδοσφαιρικά πάντα- για τον Παναθηναϊκό, είναι αυτό το απίστευτο χαμήλωμα του πήχη σε σχέση με τις απαιτήσεις και τα ποδοσφαιρικά στάνταρ του.Η αλήθεια είναι, πως η αγωνία του πολυμετοχικού Παναθηναϊκού να αποδείξει τα τρία τελευταία χρόνια, ότι… τώρα πια έρχονται μόνο μεγάλοι παίκτες, ή ότι… έχουμε ντε και καλά το καλύτερο ρόστερ όλων των εποχών και όλων των ομάδων (αν όχι… πανευρωπαϊκώς σίγουρα στην Ελλάδα), οδήγησε σε απίστευτες υπερβολές.Σε απίστευτες υπερβολές και το χειρότερο, στο βίαιο χαμήλωμα των στάνταρ που υπάρχουν διεθνώς στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.Κι αυτό είναι πια το μεγαλύτερο πρόβλημα, από ποδοσφαιρική άποψη για τον Παναθηναϊκό. Το ότι όλοι ΜΑΣ πλέον, όχι απλά αρκούμαστε στα ελάχιστα και προφανή που πρέπει να κάνει μια νορμάλ ποδοσφαιρική ομάδα και ένας νορμάλ ποδοσφαιριστής μέσα στο γήπεδο, αλλά τα… αποθεώνουμε κιόλας.Καταντήσαμε στον Παναθηναϊκό, να θεωρούμε προτερήματα, πράγματα που ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ θα έπρεπε να διαθέτει οποιοσδήποτε θέλει να λέγεται επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.Έχουμε ανακαλύψει δικά μας… αποφθέγματα και δικές μας εντελώς… πατέντες που δεν υπάρχουν σε καμιά ομάδα στον κόσμο.Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις;Από το… τρέξιμο;Φτάσαμε στο σημείο στον Παναθηναϊκό να ξεχωρίζουμε και να επαινούμε σαν… παράδειγμα κιόλας, όποιον… τρέχει μέσα στο γήπεδο.«Εντάξει, μέτριος, αλλά… είναι από τους λίγους που τρέχουν». Πόσες φορές δεν το έχετε ακούσει και δεν το έχετε διαβάσει αυτό;Δηλαδή ρε παιδιά, το φυσιολογικό τι είναι να κάνει ένας που δηλώνει «επάγγελμα-ποδοσφαιριστής»; Να… μην τρέχει μέσα στο γήπεδο; Δηλαδή επίσης, τι ακριβώς δουλειά κάνει; Γραφείου; Ποδοσφαιριστής είναι. Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται, είναι να τρέχει. Πρέπει να του πούμε «μπράβο» κιόλας που το κάνει, ή να τον ανταμείψουμε και με έξτρα… αποθέωση;Κι όμως το κάνουμε. Και το κάνουμε, γιατί τείνει να γίνει είδος υπό εξαφάνιση το «τρέξιμο» μέσα στον αγωνιστικό χώρο για ενενήντα λεπτά και δύο τουλάχιστον παιχνίδια σερί.Και για να μην πιάσω τις λέξεις «πάθος» και «φιλοτιμία».Εδώ πια το έχουμε ξεσκίσει το πράγμα.Μετριότητες έχουν μπει στην γυάλα του απυρόβλητου για πάντα σ’ αυτή την ομάδα, γιατί λέει, είναι φιλότιμοι έχουν πάθος και τα δίνουν όλα μέσα στο γήπεδο.Φοβερά πράγματα αλήθεια, που όμως μας έχουν γίνει σε όλους στον Παναθηναϊκό, δεύτερη φύση σαν φράσεις και λογική από την συνεχή επανάληψη.Έχει πάθος και είναι φιλότιμος, λέει.Σοβαρά ε; Τόσο… καλά. Και μιλάμε για παίκτες που έχουν συμβόλαια που ξεκινάνε από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ τον χρόνο και φτάνουν μέχρι και ένα και ενάμιση εκατομμύριο.Δηλαδή το φυσιολογικό θα ήταν να μην έχουν πάθος και να είναι και… αφιλότιμοι; Μήπως να έπαιρναν και ένα