Το θαύμα να έχει διάρκεια

Χαίρετε κύριοι

Για ακόμα μια φορά ο Παναθηναϊκός στη διάρκεια του ίδιου παιχνιδιού παρουσίασε δύο πρόσωπα. Ήταν επιθετικός και δημιουργούσε εύκολα ευκαιρίες όταν οι παίκτες του είχαν την κατοχή της μπάλας, αλλά έβγαζε πολλά προβλήματα όταν τη μπάλα την είχε ο αντίπαλος. Ο λόγος είναι απλός και εύκολο να τον κατανοήσει κανείς. Στο ποδόσφαιρο όλα τα συστήματα βασίζονται πάνω στις ατομικές ικανότητες του κάθε ποδοσφαιριστή. Στον Παναθηναϊκό φέτος έχει συντελεστεί ένα μικρό θαύμα.

Μια απλή

Το καλοκαίρι ο σύλλογος έχασε τον ποδοσφαιριστή από τον οποίο έπαιρνε το 55% των τερμάτων του, προσθέτοντας γκολ και ασίστ. Για διάφορους λόγους που έχουν να κάνουν κυρίως με την ατομική κατάσταση των υπολοίπων παικτών ο σύλλογος τελείωσε το πρωτάθλημα σημειώνοντας λίγο πάνω από 1,5 γκολ το παιχνίδι (47 τέρματα σε 30 αγώνες). Ο Φερέιρα πέτυχε κάτι που στην αρχή της σεζόν έμοιαζε απίθανο. Ο Παναθηναϊκός χωρίς τον Σισέ δεν έχει πρόβλημα στο γκολ. Παρότι ακόμα δεν έχει αγωνιστεί με Λεβαδειακό και Δόξα, ο μέσος όρος των τερμάτων είναι κοντά στα 2,5 γκολ ανά παιχνίδι.

Τα τέρματα του Σισέ δεν τα πήρε από τους αντικαταστάτες του. Οι Τοτσέ, Ρούντολφ, Πετρόπουλος έχουν δώσει μόλις 1 τέρμα στην ομάδα. Τη διαφορά την έκανε η αλλαγή θέσης ενός ποδοσφαιριστή. Μια σκέψη του Φερέιρα αλλάζει σίγουρα την ποδοσφαιρική καριέρα του Λέτο και μέχρι σήμερα οδηγεί τον Παναθηναϊκό σε μια πορεία εξωπραγματική με βάση τις καλοκαιρινές προσδοκίες. Ο Αργεντινός αποδεικνύεται πως παίζοντας στα αριστερά εγκλωβιζόταν το ταλέντο του. Πιθανότατα ο ίδιος να ένιωθε πως μπορεί να προσφέρει περισσότερα από το να τριπλάρει τον αντίπαλο μπακ, αλλά όταν το επιχειρούσε συγκεντρωνόταν η αντίπαλη άμυνα πάνω του χανόταν η μπάλα και δημιουργούσε εκνευρισμό στους συμπαίκτες του. Παίζοντας, όμως, στην επίθεση ο Λέτο μεταμορφώθηκε ο ίδιος και μεταμόρφωσε και ολόκληρο τον Παναθηναϊκό.

Το ποδόσφαιρο της νέας δεκαετίας

Ό Φερέιρα βλέπει πλέον την ομάδα του να παίζει σύγχρονα, όταν έχει τη μπάλα από το ύψος της σέντρας και μπροστά. Το ποδόσφαιρο της επόμενης δεκαετίας το βλέπουμε όταν κοιτάμε τη Μπαρτσελόνα. Να την αντιγράψεις 100% δεν γίνεται, αλλά θα πρέπει πάντα να παίρνεις τη φιλοσοφία του καλύτερου και να την προσαρμόζεις στις δικές σου ανάγκες, δυνατότητες, απαιτήσεις. Ο Γκουαρντιόλα μετά το τέλος του αγώνα στο Μπερναμπέου είπε πως το ποδόσφαιρό μας είναι απλό «τρέχουμε, δίνουμε τη μπάλα, τρέχουμε, δίνουμε τη μπάλα, τρέχουμε, δίνουμε τη μπάλα».

Βλέποντας, βέβαια, το πώς το κάνουν είναι πολύ πολύπλοκο αλλά όλα ξεκινάνε από τις βασικές αρχές. Η Μπάρτσα μπορεί να το κάνει αυτό σε όλο το γήπεδο. Ο Παναθηναϊκός χρησιμοποιώντας το Λέτο στην επίθεση και έχοντας δίπλα του τους Κουίνσι, Ζέκα, μπορεί να το πετύχει από το ύψος της σέντρας και πάνω. Και είναι φανερό πως σ’ αυτούς τους χώρους η βελτίωση θα έρθει με το που μπει ο Νίνης στην θέση του Κλέιτον και με το που βρει φρεσκάδα ο Ρούντολφ.

Όταν η παρουσία του Σιμάο, του Ζέκα και του Μπουμσόνγκ φτάνουν