Το οικογενειακό κλίμα του Σάντος

Ο καθένας μπορεί να έχει τις ενστάσεις του για τον τρόπο παιχνιδιού της Εθνικής ομάδας και την τακτική που ακολουθεί ο Σάντος, αλλά κανείς δεν μπορεί να μην πιστώσει στον Πορτογάλο ότι διατηρεί το οικογενειακό κλίμα που υπήρχε στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και επί εποχής Ρεχάγκελ.

Αυτό είναι το μυστικό της «γαλανόλευκης» και αυτή η οικογενειακή ατμόσφαιρα που επικρατεί στα αποδυτήρια αντανακλά και στο χορτάρι. Ακόμα και στο φιλικό με τη Ρωσία που η Εθνική μας έδειξε δύο πρόσωπα φάνηκε το πάθος

των παικτών και στο κακό πρώτο ημίχρονο. Άλλωστε δεν είναι και λίγο πράγμα να πετυχαίνεις τρία γκολ και να σου τα ακυρώνουν. Ακόμα κι αυτό το γεγονός δείχνει θέληση και δίψα και νομίζω ότι δεν υπάρχει κανένας που να το αμφισβητήσει.

Οι παίκτες έχουν... γλυκαθεί από το γεγονός ότι παραμένει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα αήττητο για 17 ματς και πλέον ακόμα και τα φιλικά παιχνίδια τα αντιμετωπίζουν ως επίσημα για να μη χαλάσει το σερί. Και αυτή η νοοτροπία που επικρατεί χρεώνεται στον Σάντος.

Σίγουρα αποτελεί ερωτηματικό το που μπορεί να φθάσει η Εθνική στο Euro, αλλά αυτή η υγεία που αποπνέει η «γαλανόλευκη» μάς κάνει αισιόδοξους ότι η ομάδα του Σάντος θα έχει μια αξιοπρεπή παρουσία στα γήπεδα της Ουκρανίας και της Πολωνίας.

ΥΓ: Για την (λανθασμένη) επικοινωνιακή πολιτική που ακολουθεί ο Ολυμπιακός έχω αναφερθεί και άλλες φορές, αλλά νομίζω ότι με την... διαρροή της Κυριακής (13/11) περί μη ίσης αντιμετώπισης των διεθνών παικτών του Ολυμπιακού με εκείνους του Παναθηναϊκού οι «ερυθρόλευκοι» ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Πάνω από όλα νομίζω στην Πλατεία Αλεξάνδρας «μικραίνουν» τον Ολυμπιακό με αυτή τη λογική που ακολουθούν και οδηγούν το σύλλογο σε εποχές Σαλιαρέλη και... επιστημόνων προσπαθώντας να κερδίσουν τις (δήθεν) εντυπώσεις, λίγες ημέρες πριν από τη διεξαγωγή του ντέρμπι με τον «αιώνιο» αντίπαλο.