Παρασκευή και …17!

Ο Παναθηναϊκός αντέδρασε μετά το σοκ του πρώτου ημιχρόνου και με μια εικόνα – Πρωταθλητή στο δεύτερο μέρος σκόρπισε τη φιλόδοξη Ζαλγκίρις, με επιμέρους σκορ 54-33.

Οι «πράσινοι» άκουσαν σε εκείνο το σημείο τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ενώ ο Διαμαντίδης έκανε το αυτονόητο ανοίγοντας τον …χορό των τρίποντων. Κάπως έτσι η άνοδος του «Μήτσου» συνεπήρε και τους υπόλοιπους που έβγαλαν στο παρκέ δείγματα των όσων μπορούν να προσφέρουν στο «τριφύλλι».

Ο Ντέιβιντ Λόγκαν ήταν ίσως το μεγαλύτερο κέρδος. Όχι για τους 13 πόντους και τα τρία κλεψίματα που έκανε, ούτε για τη συνέπεια στην άμυνα. Αλλά για το γεγονός πως φαίνεται να έχει αποδεχτεί τον ρόλο του και τη φιλοσοφία του Παναθηναϊκού. Γιατί μιλάμε για έναν …καλομαθημένο παίκτη σε πρωταγωνιστικές ιδιότητες.

Η άνοδος του Μάικ Μπατίστ σκόρπισε επίσης χαμόγελα, καθώς ο «μπουλντόζας» δείχνει να επανακάμπτει, αν και στο πρώτο μέρος αντιμετώπισε πολλά αμυντικά προβλήματα με τον Ρακοβιτς. Από την άλλη ο Σάρας μέσα σε 6.49 που πάτησε το παρκέ, κατάφερε να κάνει απολύτως αισθητή την παρουσία του. Αυτό που θέλει άλλωστε φέτος ο Παναθηναϊκός από αυτόν. Σημαντική και η αφύπνιση στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα για τον Σμιθ, που δείχνει πως μπορεί να βοηθήσει, αρκεί να βγάλει από το μυαλό του το κάτι παραπάνω και ν΄ αρκεστεί στα λίγα και καλά!

Ο Καλάθης αν και τα βρήκε λίγο σκούρα με τον τρελό – Πόποβιτς, βρήκε τα πατήματα του, ενώ ο Καικαμόγλου κρίθηκε αυστηρά από τους διαιτητές που τον φόρτωσαν γρήγορα με φάουλ. Πάντως, ο «Καιμάκ» έκανε πολλές δουλειές στο γήπεδο, που δεν αποτυπώνονται στο φύλλο της στατιστικής.

Εξαιρετικός και ο Βουγιούκας που επιθετικά δε χρειάζεται συστάσεις, ωστόσο αμυντικά είναι βελτιωμένος. Χαρακτηριστικό της προσπάθειας του τα φάουλ που έκανε μακριά από Το ζωγραφιστό που είναι και η περιοχή της δράσης του. Για τον Σάτο τι να πεις; Ο τύπος κάνει 100 δουλειές στο γήπεδο, όπως φυσικά και ο Τσαρτσαρής που δένει αμέσως την αμυντική λειτουργία της ομάδας.

Εν κατακλείδι ο Παναθηναϊκός χωρίς να έχει βρει τα πατήματα του, φαίνεται στα λάθη που κάνει στις αμυντικές περιστροφές, παίρνει αυτό που θέλει. Τέλος η επιλογή της Παρασκευής ήταν εξαιρετική, τόσο από πλευράς ανταπόκρισης του κόσμου, όσο και από τη μοναδικότητα του μπάσκετ. Μπορεί λοιπόν να μην ήταν Παρασκευή και 13, αλλά ήταν και …17 με το 92-75 να σφραγίζει τις προσπάθειες των Πρωταθλητών Ευρώπης.