Παπουτσάκης, η τελευταία ευκαιρία

Και μόνο αντικρίζοντας τον Απόστολο Παπουτσάκη, νιώθεις ότι είναι από τους πλέον υγιείς ποδοσφαιρικούς παράγοντες. Και πείθεσαι κάνοντας μια μικρή αναδρομή στη σταδιοδρομία του στο ποδόσφαιρο.Ανέλαβε μια ομάδα με πολύ μικρή οπαδική βάση, άρα και πολύ περιορισμένα έσοδα από πωλήσεις εισιτηρίων (και εμπορικά επίσης) και έχει καταφέρει να την καθιερώσει στην κορυφαία κατηγορία, πετυχαίνοντας συγχρόνως να την βελτιώνει χρόνο με τον χρόνο, όπως επίσης και να αναπτύσσει τις ακαδημίες της. Διατηρεί τον ίδιο προπονητή στον πάγκο εδώ και χρόνια, παρά τις διάφορες εσωτερικές έριδες που δημιουργήθηκαν κατά καιρούς στο Ηράκλειο και τους παράγοντες που δεν τρελαίνονταν με την ιδέα παραμονής του Νίκου Καραγεωργίου στον πάγκο και φαίνεται ότι μακροπρόθεσμα δικαιώνεται, καθώς αν μη τι άλλο, ο Καβαλιώτης τεχνικός έχει βγάλει και δυο-τρία παιδιά και έχει διάθεση να βγάλει και άλλα. Για να μην κουράζουμε, ο Παπουτσάκης αποτελεί πρότυπο εργοδότη και ανθρώπου που ξέρει να βάζει τάξη στην επιχείρησή του.Φέτος ήρθε η σειρά του να κουμαντάρει την προεδρία της Λίγκας. Ελάχιστοι θα διαφωνήσουν ότι ήταν μάλλον από τις καλύτερες αν όχι η καλύτερη επιλογή. Και δεν αποκλείεται να είναι πλέον και η τελευταία ευκαιρία της διοργανώτριας αρχής να παρουσιάσει ένα καλύτερο προϊόν. Τα πρώτα δείγματα δεν είναι σίγουρα ενθαρρυντικά (ακόμα να μάθουμε ποιες ομάδες θα συμμετέχουν τελικά στο πρωτάθλημα), αλλά γι αυτό μόνο ο Παπουτσάκης δεν ευθύνεται. Το θετικό ίσως για τον πρόεδρο του Εργοτέλη και της Λίγκας, είναι ότι το ποδόσφαιρο έχει πιάσει πάτο. Δεν πάει παρακάτω. Το ευχάριστο, δε, είναι ότι ακούγεται πως έχει καταλάβει ότι για να βελτιωθεί η κατάσταση, θα πρέπει να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι οι Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός κατά πρώτο λόγο και οι ΠΑΟΚ και ΑΕΚ κατά δεύτερο.Περιμένουμε με αγωνία να δούμε τις πρώτες κινήσεις του κρητικού παράγοντα, ευελπιστώντας ότι θα βάλει στη Λίγκα την ίδια τάξη που έβαλε στον Εργοτέλη και δεν θα τσαλακώσει το προφίλ του. Θα είναι κρίμα και για τον ίδιο…