Ωδή πριν την άδεια

Γεια χαρά σας onsporωμένοι και onsporωμένες μου.Με πολύ ζόρι κρατήθηκα και δεν έγραψα τη συγκεκριμένη σελίδα-ωδή στην ελληνική διαιτησία καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Περίμενα καρτερικά να φτάσω στο τελευταίο κείμενό μου πριν την άδεια, γιατί ό,τι και να’ γραφα μετά από αυτό, θα έμοιαζε τόσο λίγο, τόσο μάταιο.Καταρχήν, δυσκολεύεται κάποιος να αποφύγει τους αρνητικούς για να μην πω τους υβριστικούς συνειρμούς, από τη στιγμή που ο επικεφαλής της διαιτησίας λέγεται... αρχιδιαιτητής. Μια λέξη που κρύβει μέσα της και μάλιστα στο ξεκίνημα της, ένα ξέρετε τι.Γιατί άραγες; (παρακαλούνται θερμά οι διορθωτές να μην αγγίξουν το τελικό «ς», γιατί είναι σαν το σπόιλερ σε αγωνιστικό αυτοκίνητο. Εξάλλου πρώτος ο γίγας Αντύπας άνοιξε το δρόμο στο τελικό «ς» τη δεκαετία του 80’ τραγουδώντας το αλήστου μνήμης λαϊκό άσμα «ξέρω τι λες σ’ αυτόν που γνώρισες εχτές, πως δε μ’ αγάπησες... ποτές!»Θαρρώ λοιπόν, για να επιστρέψω στα των διαιτητών ότι η λέξη αρχιδιαιτητής κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Οι διαιτητές κατά τη διάρκεια των αγώνων της Σούπα Λίγκα με τα σφυρίγματά τους ουκ ολίγες φορές έσπασαν τα συγκεκριμένα όργανα σε χιλιάδες φιλάθλους με αποτέλεσμα να μην μπορούν να τεκνοποιοήσουν οι άνθρωποι. Άρα βρήκαμε ήδη ένα κακό που έχει προκαλέσει η ελληνική διαιτησία. Την υπογεννητικότητα!Οι διαιτητές προσπάθησαν τα τελευταία χρόνια κάνοντας τις στολές τους εκρού, βεραμάν, χρυσαφιές ή μπορντοροδοκόκκινες να αποτινάξουν από πάνω τους το παρατσούκλι «κοράκια» αφού απ’ ότι γνωρίζω το κοράκι κυκλοφορεί μόνο σε μαύρο. Εκτός κι αν είναι κανένα πολύχρωμο πισωγλέντικο  κοράκι που ντύθηκε για να πάρει μέρος στο ετήσιο gay- korak-festival του Άμστερντάμ όπου συγκεντρώνονται κάθε χρόνο όσοι ενδιαφέρονται για... πουλιά κάθε είδους!Τα χτυπήματα των διαιτητών είναι τυφλά, αφού μόνο τυφλός δε θα έβλεπε κάποιες φάσεις. Κι αν τους πει κάποιος ότι δεν αποδίδουν δικαιοσύνη και σφυρίζουν ό, τι θέλουν σου λένε «αφού η δικαιοσύνη είναι τυφλή».Εδώ βέβαια μπορεί κάποιος να κάνει το συνήγορο του διαβόλου και να δικαιολογήσει τους διαιτητές που δεν βλέπουν τίποτα. Φταίει το... εκτυφλωτικό θέαμα που προσφέρουν οι ομάδας της Σούπα Λίγκα!Όλοι οι διαιτητές εντωμεταξύ, δε βλέπουν την ώρα να γίνουν διεθνείς. Πώς να τη δουν, με τη στραβομάρα που’ χουν;Αγαπημένο παιχνίδι των διαιτητών όταν ήταν μικροί, ήταν φυσικά η τυφλόμυγα. Και κει όμως αναλόγως από ποιον τα έπαιρναν, ευνοούσαν ή «έσφαζαν» τη μύγα. Κι αν κάποιος πήγαινε να τους πει κάτι παρεξηγιόντουσαν. Από κει βγήκε το «όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται» και το «μυγιάγγιχτος»!Πάντως με την μπόχα που επικρατεί στο ποδόσφαιρο και στη διαιτησία θα έπρεπε οι διαιτητές να εκπαιδεύονται στο... Μπόχουμ!Κι αν έφτιαχναν ποτέ ομάδα ποδοσφαίρου θα ήταν η... Μπόχα Τζούνιορς!Ανέκαθεν πάντως, πιο εύκολα έβρισκες Εσκιμώο με καμήλα στην Ανταρκτική να κυνηγάει αντιλόπες, πιο εύκολα έβρισκες χαβιάρι και σαμπάνια Ντον Περινίον σε καντίνα με «βρώμικα» στην Εθνική οδό, πιο εύκολα έβρισκες την Πάρις Χίλτον, Σαββατόβραδο μέσα στο σπίτι να πλέκει στον αργαλειό......πιο εύκο