Ο ακατάλληλος κύριος Μπατίστα

Χαίρεται κύριοι...  Με όσα λαμβάνουν χώρα τον τελευταίο καιρό στο Ελληνικό ποδόσφαιρο η αρθρογραφία μου αναγκαστικά άλλαξε το ύφος της. Η αλήθεια όμως είναι πως επέλεξα αυτό το επάγγελμα γιατί μου αρέσει η μπάλα και όχι το δικαστικό ρεπορτάζ.Όποιος θέλει να μιλήσει για ποδόσφαιρο είναι αναγκασμένος να στρέψει το βλέμμα του μακριά από τα σύνορά μας. Αυτήν την εποχή διεξάγεται το Κόπα Αμέρικα. Μέχρι στιγμής όσοι έχουν ξενυχτήσει δεν έχουν αποζημιωθεί από το θέαμα που προσφέρουν οι ομάδες. Τα βαριά χαρτιά Αργεντινή, Βραζιλία σε τρία παιχνίδια έχουν φέρει 3 ισοπαλίες έχοντας σκοράρει 1 μόλις φορά στο 1-1 της Αργεντινής με τη Βολιβία, ενώ και από τις υπόλοιπες ομάδες καμία δεν έχει ξεχωρίσει. Αν αφαιρέσουμε τη Χιλή που κόντρα στην ομάδα νέων του Μεξικού έπαιξε επιθετικά, όλοι οι υπόλοιποι έχουν διακριθεί για το συντηρητικό και αργό παιχνίδι τους. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έγινε αντιληπτό από το Μουντιάλ και φαίνεται να επιβεβαιώνεται και τώρα είναι πως δεν επιλέγονται  σύγχρονοι προπονητές. Στο Μουντιάλ για παράδειγμα στον τελικό έπαιξαν οι Ισπανοί με τους Ολλανδούς.Οι Ντελ Μπόσκε, Φαν Μάρβικ δεν είναι τα μεγαλύτερα ονόματα στον κόσμο όμως έχουν πίσω τους σημαντικό βιογραφικό και γνωρίζουν πως παίζεται το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Στην Αργεντινή και στη Βραζιλία είχαν επιλεγεί λύσεις από το παρελθόν. Δηλαδή λαϊκοί ήρωες, άνθρωποι μύθοι που δεν είχαν την ανάγκη να σκεφτούν σαν προπονητές για να ζήσουν. Στην εποχή της τακτικής που οι δυνατότητες της κάθε ομάδας εξαρτώνται από τα αμυντικά χαφ, ο προπονητής είναι πολύ σημαντικός παράγοντας. Πιθανότατα λόγω διαφορετικής κουλτούρας στη Λατινική Αμερική φαίνεται πως τον παράγοντα προπονητή συνεχίζουν να τον αγνοούν. Για να είμαι πιο σωστός στην επιλογή του μπαίνουν με λάθος σειρά τα κριτήρια αξιολόγησης. Μετά την τεσσάρα που δέχτηκε η Αργεντινή από τη Γερμανία και την άσχημη πορεία της Βραζιλίας στο Μουντιάλ, άνοιξε ο δρόμος για να επιστρέψουν κανονικοί προπονητές στον πάγκο των δύο ομάδων.Την Θέση του Ντούνκα ανέλαβε  ο Μάριο Μενέζες με θητεία σε αρκετούς πάγκους στο πρωτάθλημα Βραζιλίας με το μειονέκτημα όμως πως δεν έχει κοουτσάρει ποτέ στην Ευρώπη, ενώ η επιλογή αντικαταστάτη του Μαραντόνα ήταν ακόμα πιο αφελής καθώς επιλέχτηκε ο προπονητής της ομάδας νέων με παράσημο το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να κοιτάξουν για να επιλέξουν τεχνικό ήταν αυτός να έχει περάσει και να έχει εικόνες από το Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια το ποδόσφαιρο που παίζεται στην Ευρώπη έχει εξελιχθεί πολύ και δεν αντιμετωπίζεται εύκολα αν παιχτεί σε υψηλό επίπεδο. Προσέξτε, δεν μιλάω για την ποιότητα των ποδοσφαιριστών που παράγονται αλλά για τη φιλοσοφία εκτέλεσης. Ο Μέσι για παράδειγμα είναι Αργεντίνος, είναι όμως δεδομένο πως έχει μάθει την Ευρωπαϊκή λογική του ποδοσφαίρου. Γι' αυτόν το λόγο άλλωστε μοιάζει πελαγωμένος όταν φοράει τη φανέλα της Αργεντινής. Στο παιχνίδι με την Κολομβία αποδοκιμάστηκε, η αλήθεια όμως ήταν πως ο άνθρωπος δεν μπορούσε να προσαρμοστεί, ένιωθε άβολα με τον τρόπο πο