Ναι στην αλήθεια, όχι στις εντυπώσεις

Αυτό που έγινε στη περασμένη Γενική Συνέλευση είναι σίγουρα κάτι το οποίο έπρεπε, όμως με σωστό τρόπο.

Η εντύπωση που προκάλεσε ο Δημήτρης Ζιγκερίδης, ήταν πως περισσότερο τον απασχολούσε να απαξιώσει τον Θοδωρή Ζαγοράκη, παρά να παρουσιάσει την πραγματική εικόνα.

Σίγουρα δεν είμαι υπέρμαχος της εταιρικής στρατηγικής Ζαγοράκη, σίγουρα είμαι και εγώ από αυτούς που ζητούσα οικονομικό διευθυντή όταν η ΠΑΕ δεν διέθετε, σίγουρα επιθυμώ ο ΠΑΟΚ να λειτουργεί πολύ πιο τεχνοκρατικά. Όμως η παρουσίαση μίας αλήθειας με λάθος

τρόπο στον βωμό των εντυπώσεων, είναι μία εικόνα που δε μου αρέσει.

Ο Ζαγοράκης άφησε ένα άνοιγμα επτά και εκατ. ευρώ, απ ότι κατάλαβα από τα όσα άκουσα τις τελευταίες ημέρες. Όχι δώδεκα που ανέφερε ο Ζιγκερίδης και μετά το ίδιο βράδυ σε ραδιοφωνική του παρέμβαση θυμήθηκε τα προσδοκώμενα έσοδα και το νούμερο κατέβηκε.

Τα 12 εκατ. ευρώ είναι έλλειμμα υποχρεώσεων και όχι άνοιγμα των τελευταίων 4,5 ετών, δηλαδή της εποχής Ζαγοράκη. Τώρα αν κάποιος με ρωτήσει τι ακριβώς είναι αυτό, μπορεί και να σηκώσω τα χέρια ψηλά.

Η διαδικασία αυτή, είναι και η πλέον άβολη για εμένα, γιατί μου ζητάνε να κρίνω μία κατάσταση που δεν αντιλαμβάνομαι. Ελάχιστα πράγματα γνωρίζω από οικονομικά και μόνο εμπειρικά μπορώ να κρίνω αν κάτι λειτουργούσε σωστά ή όχι.

Αυτό που ξέρω είναι πως ο Ζαγοράκης πληρώνει τα στοιχεία του χαρακτήρα του που τον έκλεισαν στη γυάλα του. Ξέρω πως πληρώνει την αδυναμία του να επιλέξει σοβαρούς συνεργάτες, ξέρω πως πληρώνει μαζί του και ο ΠΑΟΚ την λάθος προσέγγιση που είχε στη καθημερινότητα. Ξέρω βέβαια και που πήγε το μεγαλύτερο μέρος των 320 χιλιάδων ευρώ που μπήκαν στη καρτέλα του. Και σίγουρα όχι στη τσέπη του.

Για παράδειγμα, μία ΠΑΕ, μπορεί να κληθεί να πληρώσει τα δικαστήρια ενός ανθρώπου που κάτι έκανε, όχι για να γλιτώσει αυτόν αλλά γιατί επισκέφτηκε τα γραφεία η μάνα του, ανήμπορη να λειτουργήσει και χωρίς στον ήλιο μοίρα. Τον κόπρο, μπορεί και να του τον γράψεις εκεί που δε χωρά μελάνι, αλλά τη μάνα ποτέ.

Παραστατικά για μία τέτοια διαδικασία δεν θα βρεις, όπως και δεν θα βρεις παραστατικά για διάφορα άλλα. Μπορείς όμως να βρεις φουσκωμένα παραστατικά τα οποία σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι ακριβώς συμβαίνει.

Παλαιότερα, ο ΠΑΟΚ είχε με απόφαση ΟΥΕΦΑ δικαίωμα να αγοράσει έναν παίκτη με 180 χιλιάδες ευρώ. Ξέρετε με πόσα φόρτωσε την αγορά του ο τότε μεγαλομέτοχος; Με 2,5εκατ. ευρώ. Τσάμπα στεκόμαστε στα 320 χιλιάδες ευρώ του Ζαγοράκη. Αν υπάρχουν παραστατικά τα οποία φαίνονται φουσκωμένα, τότε ναι, ας τα κάνουμε … ιερόδουλη.

Ο Βρύζας δεν ήθελε να ανοίξει μέτωπο με τον Ζαγοράκη, απλά ήθελε να αναφερθεί σε πραγματικά νούμερα. Αν δεν έλεγε την αλήθεια, δεν θα νομιμοποιούνταν να ζητήσει καμία βοήθεια του κόσμου.

Το θέμα όμως είναι πως ο Ζιγκερίδης τον εξέθεσε και παρότι δεν είναι δική του επιλογή αλλά του Α.Σ. θα πρέπει να βρεθεί μία χημεία για να μην επαναληφθεί αυτό.

Ο ΠΑΟΚ πρέπει να κοιτάξει μπ