«Μου έδωσαν προοπτική»

Μία εικοσαετία στους πάγκους δεν είναι λίγο. Οι εμπειρίες που έχει αποκομίσει και οι τίτλοι που έχει κερδίσει είναι ικανά να του δώσουν μία θέση μέσα στην αφρόκρεμα των Ελλήνων προπονητών. Ο τεχνικός της γυναικείας ομάδας του Πρωτέα Βούλας, Αλέκος Δάγλας, παραχώρησε στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ (sepk.gr) μία απολαυστική συνέντευξη στην οποία μίλησε για όλους και για όλα, ενώ αναφέρθηκε και στην συνάντηση του με τον Κόμπι Μπράιαντ.Αναλυτικά όσα δήλωσε: Για την συνεργασία του με την ανερχόμενη δύναμη του γυναικείου μπάσκετ, τον Πρωτέα Βούλας «Όλα ξεκίνησαν πέρσι. Στην αρχή της σεζόν δεν είχα κάποια ομάδα και τον Γενάρη μου έγινε πρόταση συνεργασίας από την ομάδα της γειτονιάς μου, τον Πρωτέα με σκοπό να τους βοηθήσω στον στόχο της παραμονής. Αυτούς του περίπου τρεις μήνες κάναμε καλή πορεία, είχαμε καλά αποτελέσματα και παίξαμε καλό μπάσκετ. Πήγαμε στο τελικό του κυπέλλου Ελλάδος και παραλίγο να το κατακτήσουμε. Στο τέλος της σεζόν παίξαμε πλέι άουτ με τον ΠΑΟΚ. Για να μείνουμε στην κατηγορία θέλαμε 3 νίκες στην αρχή κερδίσαμε τα δύο πρώτα ματς και στο τελευταίο δεν τα καταφέραμε. Έχω πει στο παρελθόν τι έγινε σε εκείνο το παιχνίδι. Το καλοκαίρι συζητήσαμε με τη διοίκηση, η οποία ήθελε να συνεργαστούμε με προοπτική τριών ετών με στόχο να επανέλθουμε γρήγορα στην Α1 και να πρωταγωνιστήσουμε εκεί.Ταυτόχρονα επειδή ο Πρωτέας έχει πολλά παιδιά στις υποδομές μου ζητήθηκε να προωθήσουμε νέες παίκτριες στη πρώτη ομάδα, να τις βοηθήσουμε να εξελιχθούν και κάποια στιγμή στο μέλλον μέσα από τις υποδομές να δημιουργηθεί ο κορμός της ομάδας. Αυτό για εμένα αποτέλεσε μία πρόκληση γιατί θέλω να δημιουργήσω μία ομάδα που να φέρει τη δική μου φιλοσοφία. Εκτός αυτών ήταν σημαντικό για εμένα ότι στην ομάδα υπάρχει πάρα πολύ καλή οργάνωση, οικονομική σταθερότητα και γενικά εξαιρετικές συνθήκες εργασίας. Σκεπτόμενος όλα αυτά αποφάσισα να μείνω στην ομάδα και να βοηθήσω στη προσπάθεια αυτή». Για το γεγονός ότι πήρε την απόφαση να κατέβει στην Α2 παρότι το όνομα του είναι συνυφασμένο με τη Α1 «Αναμφίβολα ήταν μία δύσκολη απόφαση, όμως η τριετή συνεργασία, οι πολύ καλές συνθήκες δουλειάς και κυρίως οι υψηλοί στόχοι με έκαναν να ζυγίσω τα πράγματα και να αποφασίσω ότι αυτό ήταν το καλύτερο για το μέλλον μου. Ανέκαθεν πίστευα ότι ένας προπονητής πρέπει να αποφασίζει με βάση τις συνθήκες που του παρέχει ένα σωματείο, την προοπτική που έχει, τους στόχους της ομάδας και την οικονομική ευρωστία. Προτιμώ να είμαι στην Α2 γυναικών με αυτές τις συνθήκες παρά σε μία πιο ψηλή κατηγορία απλήρωτος και με ομάδες χωρίς προοπτική. Αυτές οι ομάδες που έχουν τις κατάλληλες συνθήκες δουλειάς είναι που θα φέρουν τις επιτυχίες. Εγώ είμαι ένας προπονητής δουλειάς και θέλω να μένω αρκετά χρόνια σε μία ομάδα ώστε να μπορώ να βάλω την αγωνιστική μου σφραγίδα και να αναδείξω κάποιους παίκτες από τα τμήματα υποδομής». Για τις μεταγραφικές κινήσεις που έγιναν το καλοκαίρι «Σκοπός μας ήταν να φτιάξουμε μία ομάδα που θα κυριαρχήσει στην Α2 με την προοπτική όταν ανέβει στην Α1 με την προσθήκη δύο καλών ξ