Μονόδρομος ο ισχυρός ιδιοκτήτης

Την πολυμετοχικότητα την είδαμε και απ' την καλή και απ' την ανάποδη.

Και διαπιστώσαμε άπαντες ότι δεν μπορεί να τραβήξει. Παρότι στα «χαρτιά» ήταν κάτι το ιδεατό για τον Παναθηναϊκό, με όλους τους «κολοσσούς» μαζεμένους, στην πράξη (όπως τόσα και τόσα πράγματα στη ζωή) αποδείχθηκε ουτοπία.

Οσο υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας, όσο υπάρχει η υστεροφημία και τα πανίσχυρα «εγώ», που κουβαλούν οι επιτυχημένοι (και όχι μόνο) άνθρωποι γενικώς, τόσο πιο σίγουροι είμαστε ότι αυτά τα εγχειρήματα ή έχουν ελάχιστη διάρκεια ή... γίνονται μόνο στα παραμύθια.

Η περίφημη «λαϊκή βάση», επίσης,

με τις όποιες εκφάνσεις της, μοιάζει ως κάτι... πολύ καλό για να βγει αληθινό. Στη θεωρία, στο ρομαντικό μας μυαλό, είναι πολύ πιθανό να βρίσκει εφαρμογή.

Στην πράξη πολύ αμφιβάλλω. Ιδίως με την παρούσα τραγική οικονομική κατάσταση που μαστίζει τον τόπο μας. Δεν είμαι δογματικός στις απόψεις μου, μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά εκτιμώ ότι δεν μπορεί να υπάρξει αισιόδοξο αύριο στον Παναθηναϊκό δίχως έναν ισχυρό ιδιοκτήτη.

Η λύση συνεπώς (φαίνεται να) είναι μία: ένας ισχυρός ιδιοκτήτης, συνεπικουρούμενος ενδεχομένως από 2-3 άλλους μετόχους. Αλλά ένας στην «κεφαλή».

Δυστυχώς, δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιος μπορεί να είναι αυτός, εντούτοις, στην Ελλάδα έχει αποδεχθεί πολλάκις και περίτρανα αυτό που φώναζε χρόνια τώρα ο Θανάσης Γιαννακόπουλος: «Οπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει...».

Ακόμη και για τα πρόσφατα έκτροπα στο ΟΑΚΑ αλλά και για τα περισσότερα ντροπιαστικά έχουν συμβεί σε τούτη τη χώρα, στον ποδόσφαιρο και όχι μόνο, το πρόβλημα ξεκινούσε από την απουσία ισχυρής «κεφαλής». Οχι πάντα. Αλλά σχεδόν πάντα.

Τα «μπάχαλα» γινόντουσαν κυρίως (ή αν προτιμάτε πιο εύκολα) τα «πέτρινα χρόνια» στον Ολυμπιακό, στον ΠΑΟΚ με τον Βουλινό και τον Μπατατούδη, στην ΑΕΚ όταν αποχώρησαν οι πιο πρόσφατες διοικητικές προσωπικότητες (Μελισσανίδης, Νικολαϊδης). Και αγωνιστικά, φυσικά, το ίδιο ισχύει.

Μακάρι να κάνω λάθος, να προκύψει (και να λειτουργήσει) κάποια από τις λύσεις που δεν προβλέπω ότι είναι εφικτές. Ή ακόμα καλύτερα να βγει επιτέλους μπροστά στον Παναθηναϊκό κάποιος ισχυρός μέτοχος ή νέος επιχειρηματίας για να σηκώσει το καράβι στις πλάτες του και να το βγάλει από την ξέρα. Και να το κάνει επί της ουσίας, άμεσα και αποτελεσματικά με άξονα την αλήθεια και με όραμα για το σύλλογο.