Μια πρόταση είναι καλύτερη από καμία!

Όσα είπε χθες ο Βγενόπουλος, έχω την εντύπωση ότι αφήνουν μια γλυκόπικρη γεύση σε όσους φίλους του Παναθηναϊκού περίμεναν από τη χθεσινή συνέντευξη να βρεθούν άμεσες λύσεις.Διότι πρόταση κατατέθηκε μεν –κι αυτό είναι πάντοτε σημαντικό σε σχέση με ένα τοπίο που μοιάζει άγονο- αλλά ξεκάθαρη διέξοδος δεν προσφέρθηκε.Το σχέδιο που προτάθηκε χθες έχει ακόμη πολλά στάδια μέχρι να υλοποιηθεί ή να αποδειχθεί στείρο. Και, παρότι κάτι τέτοιο είναι προτιμότερο από το να είχε μπει στο τραπέζι κάτι που θα έμοιαζε «μαγικό» αλλά ελάχιστες ρεαλιστικές ελπίδες θα εξέφραζε, ίσως δεν είναι και ό,τι περίμεναν όσοι από τους φίλους της ομάδας επιμένουν σε… «παραταξιακές» λογικές (και θεωρούσαν έτσι ότι από χθες η ΠΑΕ θα άλλαζε χέρια ή κάτι παρόμοιο, δραστικό και άμεσο).Όπου «παραταξιακές λογικές» αντιλαμβάνεστε ότι εννοώ όσες επιμένουν να βρίσκουν αποκλειστικούς φταίχτες και αποκλειστικούς σωτήρες και απλοποιούν, έτσι, τα πράγματα με επικίνδυνο τρόπο. Διότι –το λέγαμε και όταν ο Τζίγκερ δήλωσε ότι η οικογένειά του αποχωρεί από την ομάδα- το ιδεατό και ευκταίο δεν είναι να βρεθούν ένοχοι και μεσσίες. Το ιδεατό και ευκταίο θα ήταν όλοι μαζί (και άλλοι τόσοι ακόμη) να μοιράζονται και τις ευθύνες για τα λάθη και τα εύσημα για τις επιτυχίες.Αφού αυτό δεν γίνεται πια (διότι τουλάχιστον μεταξύ Τζίγκερ και Βγενόπουλου οι γέφυρες μοιάζουν να έχουν κοπεί οριστικά και αμετάκλητα), αλλά αφού και η οικονομική κατάσταση στη χώρα είναι αυτή που είναι (απαγορευτική για την ανάληψη από έναν και μόνο ενός τόσο μεγάλου καραβιού), ας γίνει το αμέσως επόμενο καλύτερο: μια νέα, διαφορετική σε πρόσωπα και καταστατικές αρχές «πολυμετοχικότητα» που θα συσπειρώσει κεφάλαια –χρηματικά και ανθρώπινου δυναμικού- γύρω από ένα ρεαλιστικό σχέδιοΒεβαίως, το γεγονός ότι, κατ’ αρχήν, ο Τζίγκερ διαχώρισε τις εναντίον του προσωπικές επιθέσεις και, επί των αμιγώς «παναθηναϊκών» θεμάτων αποδέχθηκε ήδη τα όσα πρότεινε ο Βγενόπουλος, δεν αποδεικνύει αφ’ εαυτού ότι το σχέδιο είναι όντως ρεαλιστικό ή υλοποιήσιμο. Δείχνει όμως ότι (αν και η τόσο μεγάλη αναδρομή στο παρελθόν, καθώς και κάποιοι χαρακτηρισμοί καλό θα ήταν να λείπουν από τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου), η πρωτοβουλία Βγενόπουλου κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση: της εξεύρεσης λύσης με συσστράτευση δυνάμεων.Μιλώντας γι’ αυτές τώρα, να πούμε και κάτι σχετικό με όσα δήλωσε χθες ο Βγενόπουλος: με τον Τζίγκερ εκτός εικόνας, απομένει να δούμε αν όντως εκείνος ήταν το πρόβλημα που όταν ξεκινούσε η πολυμετοχικότητα περιορίστηκε τελικά σε πολύ λίγους εμπράκτως ενδιαφερόμενους να συμμετέχουν σ’ αυτήν. Είναι ένα θέμα που θα μας απασχολήσει αναπόφευκτα τις προσεχείς μέρες και έχει ενδιαφέρον.Όπως, άλλωστε, τα είπαμε και χθες, πολύ μεγάλο ενδιαφέρον θα έχει να δούμε εάν και ο κόσμος θα κρατήσει και στο μέλλον τη στάση που κράτησε προχθές στο ΟΑΚΑ. Επειδή, πάντως, συσστράτευση χωρίς τον κόσμο δεν γίνεται (αλλά και να γίνει δεν θα έχει νόημα), έχω την εντύπωση ότι ο ρόλος που έχει παίξει η παρουσία και η συμπεριφορά του στο ματς με τον ΠΑΕ στα όσα έγιναν χθες –και